Emeğini Evin Geçimine Özgüleyen Eşin, Diğer Eşten Karşılık Talebi

Yıl 2023, Cilt: 11 Sayı: INCSOS VIII Özel Sayısı, 37 - 52, 21.06.2023

Gökçe Canarslan

https://doi.org/10.20304/humanitas.1253747

Öz

01.01.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4271 sayılı Türk Medeni Kanunu md.186/III’de evin giderlerine yapılacak katkının, eşlerin her ikisinin de yükümlülüğünde olduğu belirtilmiştir. Hükümde eşlerin yapacakları katkının, sadece malvarlıklarıyla değil gelir getiren bir işlerinin ya da mesleklerinin olmaması halinde emekleriyle de olabileceğinin altı çizilmiştir. Başka deyişle kanunda, malvarlığı değerlerinin yanında ütü veya temizlik işleri yapmak, yemek pişirmek gibi evin düzeninin sağlanmasına ilişkin faaliyetlerin yürütülmesi, varsa çocukların yetiştirilmelerine, bakımlarının sağlanmasına benzer işlerin görülmesi de evin giderlerine katkı olarak ele alınmaktadır. Bu faaliyetlerle uğraşan eş emeğini, evlilik birliğinin yararını göz önüne alarak, ev dışında kazanç getiren bir işte çalışmak yerine evin geçimine özgülemektedir. Gelir getiren işde çalışmaktan feragat ederek emeğini eve özgüleyen eşin bu davranışı, hakim tarafından TMK md.196’ya göre eşler birlikte yaşarken tedbir alınmasını gerektiren hallerde özel olarak değerlendirilmelidir. Böylece emeğini evin geçimine özgüleyen eşe, diğer eş tarafından, üzerinde serbestçe tasarruf edebileceği bir maddi karşılık verilmesi gerekliliği sonucuna ulaşılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Evlilik, Aile birliği, Eş, Kazanç, Gider

Kaynakça

• Akıntürk, T. ve Ateş, D. (2022). Türk Medeni Hukuku aile hukuku. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Bräm, V. (1998). Die wirkungen der ehe im allgemeinen, art. 159-180 kommentar zum Schweizerischen Zivilgesetzbuch, das familienrecht. Zürich: Schulthess polygraphischer verlag AG.
• Doğan, M. (2003). Türk Medenî Kanunu'nun evliliğin genel hükümleri bakımından getirdiği yenilikler. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 52(4), 93-128.
• Dural, M., Öğüz, T. ve Gümüş, A. (2022). Türk özel hukuku: Cilt III aile hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi. Erdem, M. (2019). Aile hukuku. Ankara: Seçkin yayıncılık.
• Erkan, V. (2018). Türk Medeni Kanunu’nda evlilik birliği içerisinde kadının ekonomik ve sosyal hakları. TBB dergisi, 2018(134), 431-450.
• Gençcan, Ö. (2019). Evlenecek ve evlenmiş bireyler için evliliğin genel hükümleri eşlerin hak ve yükümlülükleri evliliğin korunması. Ankara: Yetkin yayınları.
• Göksu T. ve Breitschmid, P. (2016). Personen und familienrecht partnerschaftsgesetz art. 1-456 ZGB, art.170. Zürich: Schulthess juristische medien AG.
• Gürpinar, D. (2013). Eşlerin evlilik birliğinin giderlerine katılma borcu. Yaşar Üniversitesi Dergisi, 8(Özel Sayı), 1293-1340.
• Hatemi, H. ve Kalkan Oğuztürk, B. (2018). Aile hukuku. İstanbul: Oniki Levha yayınevi.
• Hausheer. H, Reusser, E. ve Geiser, T. (1999). Die wirkungen der ehe im allgemeinen, art. 159-180 ZGB Schweizerisches Zivilgesetzbuch, das familienrecht, das eherecht. Zürich: Stämpfli verlag AG.
• Kılıçoğlu, A. (2004). Medeni Kanun’umuzun aile miras eşya hukukuna getirdiği yenilikler. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Kılıçoğlu, A. (2019). Aile hukuku. Ankara: Turhan kitabevi.
• Leuba, A. (2010). Commentaire Romand Code Civil I. art.170 (pp. 1210- 1216). Basel: Helbing lichtenhahn. Reyhani Yüksel, S. (2014). Türk Medenî Kanunu bakımından kadın-erkek eşitliği. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18(2), 175-200.
• Schmid, U. (2021). ZGB Kommentar Schweizerisches Zivilgesetzbuch. Zürich: Orell füssli verlag AG.
• Zeiter, A. ve Schlumpf, M. (2016). Personen- und familienrecht – partnerschaftsgesetz art. 1-456 ZGB partG. Zürich: Schulthess juristische medien AG.