Özet
Tekirdağ’da 19.yy sonu neoklasik
mimari döneme ait yığma (taş-tuğla almaşık) iki katlı yapının restorasyon
çalışmaları kapsamında yapının lifli polimerler ile güçlendirme
alternatiflerinin belirlenmesi çalışmanın esasını oluşturmaktadır. Yığma
yapılarda karbon esaslı lifli polimerler çubuk, kumaş ve lamine (şerit)
şeklinde uygulanabilmektedir. Çalışma kapsamında yapının öncelikle sonlu
eleman modeli mevcut haline uyularak oluşturulmuş; yapı periyotları ve göreli
ötelenmeleri belirlendikten sonra yapının farklı lifli polimer uygulamalarıyla
dinamik özelliklerdeki değişimleri incelenmiştir. Ayrıca yapıda kat
hizalarında çelik rijitlik elemanlarının kullanılmasıyla yapı davranışındaki
değişim de belirlenmiştir. Lifli polimerlerin yığma duvar elemanlara
uygulanma yöntemleri de çalışma kapsamında araştırılmış ve tipik tarihi yığma
yapılarda lifli polimerlerin değişik kombinasyonlarla uygulanabilirliği
incelenmiştir. Projede epoksi esaslı polimer, karbon esaslı lifler tercih
edilmiştir. Çalışmanın sonucunda 1. derece deprem bölgesinde bulunan tarihi
bir yapının deprem etkisine karşı uygun lifli polimer tercihleriyle yığma
yapının dinamik özelliklerinin iyileştirilmesi araştırılarak yapı
güvenliğinin temini sağlanmıştır.
Abstract |
In the scope of the restoration works of the |
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 25, 2019 |
Submission Date | December 8, 2018 |
Acceptance Date | December 6, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 3 |