KAMPÜSLERDE YAYA VE BİSİKLET YOLLARINA UYGUN SÜRDÜRÜLEBİLİR DONATI TASARIM KRİTERLERİ

Year 2018, Volume: 3 Issue: 2, 493 - 502, 30.12.2018

Banu Çiçek Kurdoğlu , Elif Bayramoğlu , Sultan Sevinç Kurt Konakoğlu

https://doi.org/10.21733/ibad.415021

Cited By: 2

Abstract

Hızlı kentleşme sonucu ortaya çıkan birçok
probleme çözüm önerisi olarak sürdürülebilir kentsel gelişim olgusu paralelinde
yeni kent akımları planlamacılar, ekologlar ve tasarımcılar tarafından ortaya
atılmaktadır. Kentsel alanlar genişledikçe motorlu taşıt kullanımına alternatif
olarak bisiklet gibi çevre dostu ulaşım araçlarının kullanımı bu yeni kent
akımlarının bir tanesidir. Bisiklet kullanımı yaşanabilir ve sürdürülebilir
kent kavramı içerisinde ortaya çıkmış güvenli, enerji verimliliğini arttırıcı,
sağlıklı, ekonomik ve erişilebilirlik açısından ulaşım sorununa en uygun çözüm
önerisidir. Bu çalışmada küçük kent modelleri olan kampüsler ele alınmıştır.
Kampüsler ulaşımın yoğun olarak, gençlerin hem rekreatif hem de fonksiyonel
olarak bisiklet kullanım olanağının sağlanabildiği sosyal yaşam alanlarıdır.
Çalışma kapsamında sürdürülebilir kampüs yaklaşımı paralelinde Karadeniz Teknik
Üniversitesi için “KTÜ BAP FYL-2016-5504 Yerleşkelerde Yeşilyol Planlamaları
KTÜ örneği” isimli proje kapsamında belirlenen yeşilyol güzergâhları için
disiplinler arası (peyzaj mimarlığı, iç mimarlık ve orman endüstri öğretim
üyeleri ve öğrencilerinin) atölye çalışması düzenlenerek sonuç ürünleri ortaya
konulmuştur. Bu bildiride atölye çalışması sonunda ortaya çıkan tasarlanmış
bisiklet donatı takımları sürdürülebilir, çok işlevli, uygulanabilir bir
yaşayan kampüs olma kriterleri doğrultusunda 88 uzman görüşü alınarak
değerlendirilmiştir. Uzman görüşleri sonucunda belirlenen kriterlerin
(kimlikli, estetik, sürdürülebilir, işlevsel, uygulanabilirlikte ve en iyi)
birbirleri ile ve seçilen en iyi proje olma niteliği arasındaki ilişkiler test
edilmiştir. Değerlendirmelere göre 19 nolu proje %20,5 oranında en iyi, 8 nolu
proje %36,4 oranında hem sürdürülebilir hem de %21,6 oranında işlevsel ve aynı
zamanda %25 oranında kimlikli, 7 numaralı proje ise %17 oranında estetik
bulunmuştur. Bu doğrultuda kampüsler için farkındalık yaratarak yaşayan kentler
için de donatı takımları öneri ve değerlendirmeler gerçekleştirilmiştir.

Keywords

sürdürülebilir kentler, enerji etkin peyzaj donatıları, peyzaj donatı elemanları

References

• AYDIN, M. (2016). BİSİKLET KULLANIMININ ORTAYA ÇIKARDIĞI POZİTİF DIŞSALLIKLAR. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (3), 273-290.
• BLACK, W. R. (2002). SUSTAINABLE TRANSPORT AND POTENTIAL MOBILITY, Europen Journal of Transport and Infastructure Research, 2 (3-4), 179-196.
• ÇEYİZ, S., KOÇAK, F. (2015). ANKARA İLİ’NDE BİSİKLET KULLANAN BİREYLERİN KARŞILAŞTIKLARI SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ. Mediterranean Journal of Humanities, 2 (5), 203-221.
• ÇİFTÇİ, Ö., (2006). METROPOLİTEN ALANDA BİSİKLET YOLU PLANLAMASI. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, Ulaştırma Mühendisliği Programı, İstanbul, 127.
• ELBEYLİ, Ş., (2012). KENT İÇİ ULAŞIMDA BİSİKLETİN KONUMU VE ŞEHİRLER İÇİN BİSİKLET ULAŞIMI PLANLAMASI: SAKARYA ÖRNEĞİ, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, Ulaştırma Mühendisliği Programı, İstanbul, 99.
• ENGBERS, L. H., HENDRIKSEN, I. J. (2010). CHARACTERISTICS OF A POPULATION OF COMMUTER CYCLISTS IN THE NETHERLANDS: PERCEIVED BARRIERS AND FACILITATORS IN THE PERSONAL, SOCIAL AND PHYSICAL ENVIRONMENT. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 7 (5), 89-93. DOI: 10.1186/1479-5868-7-89.
• ERYİĞİT, S. (2012). SÜRDÜRÜLEBİLİR ULAŞIMIN SOSYAL BOYUTUNDA BİSİKLETİN YERİ, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Konya, 293.
• FRUMKIN, H. (2001). URBAN SPRAWL AND PUBLIC HEALTH. Public Health Reports, 117, 201-217.
• KOCAMAN, B., ELBEYLİ Ş. (2011). BİSİKLETLE BÜTÜNLEŞİK KENT İÇİ ULAŞIM PLANLAMASI VE YEREL YÖNETİMLERİN UZMANLIĞININ GELİŞTİRİLMESİ. 9. Ulaştırma Kongresi Sürdürülebilir Ulaştırma, 16-18 Mayıs, İstanbul, 47-58.
• KRIZEK, K. J., POINDEXTER, G., BARNES, G., MOGUSH, P. (2007). ANALYSING THE BENEFITS AND COSTS OF BICYCLE FACILITIES VIA ONLINE GUIDELINES. Planning, Practice & Research, 22 (2), 197-213.
• KURDOĞLU, B. Ç., ÇELİK, K.T. (2016). YERLEŞKELERDE DONATI BİLGİ SİSTEMİ (YEDBIS) OLUŞTURULMASI ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 17 (1), 11-20.
• LUMSDON, L. (2000). TRANSPORT AND TOURISM: CYCLE TOURISM – A MODEL FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT?, Journal of Sustainable Tourism, 8 (5), 361-377.
• MERT, K., ÖCALIR, E. V. (2010). KONYA'DA BİSİKLET ULAŞIMI: PLANLAMA VE UYGULAMA SÜREÇLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI. METU Journal of the Faculty of Architecture, 27 (1), 223-240. DOI: 10.4305/METU.JFA.2010.1.12.
• UTTLEY, J., LOVELACE, R. (2014). CYCLING PROMOTION SCHEMES AND LONG-TERM BEHAVIOURAL CHANGE: A CASE STUDY FROM THE UNIVERSITY OF SCHFFIELD. Case Studies on Transport Policy, 4 (2), 132-142.
• YÜCEL IŞILDAR, G. (2012). SÜRDÜRÜLEBİLİR KENTLER İÇİN ÜNİVERSİTE YERLEŞKELERİNİN ROLÜ. Yerel Politikalar Akademik Araştırma ve Düşünce Dergisi, 1 (1), 86-96.