Ülkeler ve eğitim sistemleri arasındaki farklılıktan ziyade, bir dersin öğretim biçimi de ülkeden ülkeye farklılık gösterir. Örneğin, Fransızların ve Türklerin eğitim anlayışlarını ele alalım: Fransız eğitim anlayışına göre, matematik dersinde işlemin sonucunu doğrudan vermek yerine, sonuca ulaşmak için izlenen yolu belirtmek ve sonucun doğruluğunu ispatlamak gerekir. Türk eğitim anlayışına gelince, tarihte önemli yer tutan olayların tarihlerinin, neden-sonuç ilişkilerinin ezberlenmesi ya da metin incelemesi yapmaksızın, yazarların ve eserlerinin isimlerinin öğrenilmesi istenir. İki farklı eğitim anlayışını betimleyen bu örnekler, bilgi aktarımında “eğitim anlayışının” ne denli önemli olduğunu göstermektedir. Dolayısıyla, söz konusu çalışma, Türkiye’de Fransızca öğretimi bağlamında Türk eğitim anlayışını değerlendirmektedir. Türkiye’de Fransızca nasıl öğretilir: “Türk usulüne” göre mi yoksa “Fransız usulüne” göre mi? Türk eğitim anlayışının özellikleri nelerdir: Fransızca dersinde, öncelik dil bilgisi öğretimine mi verilmektedir yoksa sözlü ifadeye mi verilmektedir? Türk eğitim anlayışını resmetmek üzere anket yöntemine başvurulmuştur.
Au-delà de la divergence des contextes d’enseignement et des systèmes éducatifs, la manière d’enseigner une matière scolaire est différente d’un pays à l’autre. Prenons le cas de la culture éducative française et de la culture éducative turque : la première oblige à rédiger une démonstration ou une justification avant d’exposer un résultat en cours de mathématiques. Quant à la seconde, on demande par exemple, de mémoriser des dates importantes de l’histoire, les causes et les conséquences d’un événement historique ou bien d’apprendre les noms des auteurs et les noms de leurs chefs-d’oeuvre littéraires, mais sans aucune lecture analytique (aucune analyse littéraire). Comme le montre les différents exemples de pratiques éducatives française et turque, la « culture éducative » est au coeur de la transmission des savoirs. C’est la raison pour laquelle, le présent travail porte sur l’identification et la caractérisation de la culture éducative turque dans le cadre de l’enseignement du français langue étrangère en Turquie. Comment y enseignet-on la langue française : « à la turque » ou « à la française » ? Comment pourrait-on caractériser la culture éducative turque : en cours de français, la priorité est-elle accordée à l’enseignement de la grammaire ou à l’enseignement de l’oral ? Une démarche par questionnaire est engagée pour illustrer la culture éducative turque.
Further than the divergence of the teaching contexts and the educational systems, how to teach a subject is different from one country to another. For example, take the case of French educational culture and Turkish educational culture: the first forces to prepare a demonstration and a justification before exposing a result in mathematics class. Whereas in the second, we ask to remember the important dates in the history, the causes and consequences of historical events or to learn the names of authors and the names of their literary masterpieces, but without analytical reading. As shown in the various examples of French and Turkish educational practices, the "educational culture" is at the heart of knowledge transmission. That’s why, the present study focuses on the identification and the characterization of the Turkish educational culture in the context of the teaching of the French foreign language in Turkey. How do we teach French in Turkey; in a “French way” or in a “Turkish way”? How could we characterize the Turkish educational culture: in French class, is the priority given to the teaching of grammar or oral teaching? An approach by questionnaire is realized to illustrate the Turkish educational culture
Primary Language | French |
---|---|
Journal Section | ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 2 Issue: 3-1 |