Brand and branding applications of fisheries sector in turkey

Year 2019, Volume: 3 Issue: 2, 213 - 218, 23.12.2019

Serpil Yılmaz Olgaç Güven

Abstract

Turkey is a remarkable country
with its variety of aquatic resources, coastal fishing potential and high water
quality in comparison with industrialised countries. As a country with the
possibility to culture subtropical species also, had a total aquaculture
production of 276.5 thousand tonnes while the total fisheries production was
630.8 thousand tonnes in 2017. However, according to the records of Turkish
Patent Institute, number of brands and branding initiative are quite low.
Indeed, according to the records approximately 300 of the enterprises related
to the fisheries sector were branded. High number of independent small-scale
enterprises, lack of brand expectation by the consumers and the lack of
standardisation in the products offered to domestic consumption were the main
reasons of the current trend. However, better income for the producers, more
reliable products for the consumers and reduction of product and quality losses
is possible with branding and branding concept. Branding potential of the
fisheries sector was evaluated within the present study and the advantages of
brand and branding was discussed.

Keywords

Brand, Branding, Fisheries Sector, Aquaculture Sector, Turkey

References

• Anonim, 2016. Sınai Mülkiyet Kanunu, No: 6769, (Kabul tarihi, 22.12.2016).
• Anonim, 2017. 22.12.2016 Tarihli ve 6769 Numaralı Sınai Mülkiyet Kanunu, Marka hakkı ve Kapsamı. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin (Erişim tarihi 12.02.2019).
• Ak, T., 2009. Marka Yönetimi ve Tüketici Karar Sürecine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, ss: 8-15.
• Akpınar, M.G. ve Yurdakul, O., 2008. Gıda ürünlerinde marka tercihini Etkileyen Faktörler. Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1): 1-6.
• Ayaz N. ve Apak, Ö.C., 2015. Kolayda Gıda ürünlerini Satın Alma Davranışı Üzerine Bir araştırma: Bardak Mısır Örneği. Karabük Üniversitesi, Safranbolu Turizm Fakültesi, Turizm İşletmeciliği Bölümü, Safranbolu/Karabük. s:117.
• BSGM, 2018. Balıkçılık ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğü Kayıtları. https://www.tarimorman.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/BSGM.pdf.
• Çakaloğlu, M., Çağatay, S., 2016. Coğrafi işaretli ürünlerde Tüketici Algısının Değerlendirilmesi: Finike portakalı ve Tavşan Yüreği Zeytini Örneği. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 3(1): 52-65.
• Dokuzlu S., Barış, O., Hecer, C., Güldaş, M., 2013. Türkiye'de Tavuk Eti Tüketim Alışkanlıkları ve Marka Tercihleri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Bursa, 27(2): 83.
• Fügen, D.Ö. ve Ayyıldız, S., 2016. Tüketicilerin Gıda ürünleri satın alma davranışları ve alışkanlıklarını etkilemede markanın önemi: Giresun İli Örneği. Balıkesir Üniversitesi Gastronomi Kongresi, yayın No: 3278865, Balıkesir, ss:487-504
• Elitok, B., 2003. Hadi Markalaşalım. Sistem yayıncılık: 403, Pazarlama Dizisi, İstanbul.
• Eru, O., 2007. Marka Bağımlılığını Etkileyen Faktörler: Adnan menderes Üniversitesi Öğrencileri Üzerinde Bir Uygulama. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Basılmamış Yüksek Lisans tezi, Aydın.
• FAO, 2018. Dünyada Balıkçılık ve Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Durumu. Food and Agriculture Organization of the United Nations.
• Gümüş ve Yılmaz, 2011. Antalya İlinde Su ürünleri yetiştiricilik Sektörü ve pazarlama Durumu. Journal of Institute of Natural Applied Science, MAKUFEBED, 2(1):15-31
• Hosany, S., Ekinci, Y., Uysal, M., 2006. Destination Image and Destination Personality: An Application Branding Theories to Tourism Places. Journal of Business Research, 59: 638-642.
• İpar M.S., 2011. Turizmde Destinasyon Markalaşması ve İstanbul üzerine Bir Uygulama. Balıkesir Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir, ss:12.
• Perreault, J.R., Wiiliam D., Cannon, Joseph P., McCarty, ve Jerome, E., 2012. Essentials of Marketing, A Marketing Strategy Planning Approach, Mc Graw Hill Companies, Newyork.
• Kazançoğlu İ., Ventura K., Tatlıdil R., Baybars M., 2011. Niş Pazarlara Özgü Global Ürün Stratejilerinin Geliştirilmesi: Tchibo Türkiye Örneği, 10. İşletmecilik
• Kongresi, İZMİR, TÜRKIYE, 5-7 Mayıs 2011, ss:147-150.
• Kotler, P., 2000. Pazarlama Yönetimi. Millenium Baskısı, Beta Basım A.Ş. (Çeviren: Nejat Muallimoğlu). İstanbul.
• Mikdat E., 2001. Turizm Pazarlaması. Bursa, Ekin Kitabevi, s:110.
• Saner, G., Güler, D., Saner, S., 2014. Türkiye’de Tarımsal Pazarlamada Marka olgusu. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Vol. 3, Samsun, ss:1496-1502
• Şengül, S. ve Özçiçek, C., 2000. Gıda Ürünlerini Satın Almada Marka Bağımlılığı, Dünya Gıda Dergisi, Yıl:6, Sayı:3, Ankara, ss: 84-87,
• WIPO, 2012. World Intellectual Property Report. http://www.wipo.int/econ_stat/en/economics/wipr/ (Erişim Tarihi: 12.02.2019)
• Yurdakul, O., Koç, A., 1997. Gıda Ürünleri Pazarlaması, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Genel Yayın No: 121. Ders Kitapları, Yayın No: 34, Adana.