Matematiğin genelde soyut, gerçek yaşam ile ilgisi olmayan dolayısıyla sıkıcı bir ders olarak algılanması, bu derse olumsuz tutumların geliştirilmesini ve genel bir başarısızlık sonucunu doğurmaktadır. Bu sebeple gerek öğrencinin gerekse de öğretmen adayının kendisini matematikte nasıl gördüğünün, matematiğe veya onun belli kısımlarına olan ilgisinin, nefretinin bilinmesi ve öğrenme stillerinin tespit edilmesi matematik başarısının değerlendirilmesi bakımından önem taşımaktadır. Bu bağlamda, yapılan çalışma ile matematik öğretmeni adaylarının matematiksel model oluşturma ve verilen bir matematiksel modeli çözme becerisinin akademik benlik algısı ve öğrenme stilleri ile olan ilişkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Değişkenler arasındaki ilişkilerin açığa çıkarılmasında, bu ilişkilerin düzeylerinin belirlenmesinde etkili ve bu ilişkilerle ilgili daha üst düzey araştırmaların yapılması için gerekli ipuçlarını sağlayan korelasyonel araştırmanın kullanıldığı bu çalışma, bir devlet üniversitesinin İlköğretim matematik öğretmenliği dördüncü sınıf öğrencilerinin katılımı ile gerçekleştirilmiş ve verilerin analizinde tek yönlü varyans analizi ile korelasyon tekniği kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre matematik öğretmeni adaylarının matematiksel model oluşturma yeteneklerinin matematiksel model çözme becerilerini güçlü yönde etkilediği elde edilmiş dolayısıyla da modelleme etkinliklerinin çözümünden önce kurma etkinliklerinin yapılması çalışmanın önemli sonuçları arasındadır. Ayrıca etkinlik kurma ve çözme yeterliliklerinin akademik benlik testi ve öğrenme stilleri ile ilişkili olmadığı belirlenmiştir. Bu noktada derinlemesine bir çalışma yapılıp sebepleri araştırılması çalışmanın önerileri arasındadır.
The
perception of mathematics as a lesson that is generally vague and that has
nothing to do with real life results in negative attitudes towards this lesson
being formed and in overall failure. Therefore, what matters when it comes to
evaluating achievement in mathematics is identifying how the students and
teacher candidates see themselves in mathematics, their hatred or interest
towards mathematics or certain parts of it, and styles of learning. In this
context, the goal of this study is to examine the relationship between academic
self-perception and learning style on one side and the ability of teacher
candidates to generate mathematical models and solve a given mathematical model
on the other. This
study, which used a co-relational study that was effective in revealing the
relationships between the variables and identifying the levels of these
relationships, and that yielded the clues necessary to conduct higher level
studies, was conducted with the participation of fourth-year students studying
Primary School Mathematics Teaching at the Kazim Karabekir Education Faculty of
Ataturk University. The one-way variance analysis and correlation technique
were used in the analysis of these data. In
the light of the findings obtained it was seen that the candidate mathematics
teachers’ ability to generate mathematical models had a powerful effect on
their ability to solve models, and so one of the key conclusions of this study
is that model generation activities need to be done before model solving
activities. Furthermore, a deeper study should be carried out to investigate
why there was no relationship between their activity-forming and solving
proficiency and the academic self concept test and learning styles.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 10, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 5 Issue: 2 |