Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyinin Mart 1964’de Kıbrıs
için aldığı 186 sayılı Kıbrıs kararı şu şekilde başlar: “Kıbrıs ile ilgili
mevcut durumun uluslararası barışı ve güvenliği tehdit etmesi muhtemel olduğu
ve barışı korumak ve olabilir bir çözüm bulmak için derhal ek önlemler
alınmadığı sürece daha da kötüleşebileceği aşikârdır.” Yine aynı yılda 5
Haziran 1964 tarihinde dönemin Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Lyndon B.
Johnson İsmet İnönü’ye yazdığı mektupta ise: “Türkiye NATO üyesi bir ülke olan
Yunanistan ile arasında bir gerilim yaratacak, Kıbrıs’a müdahale gibi bir
hareketlilik içine girmesi durumunda, Sovyetler Birliği’nin Türkiye’ye yönelik
olası bir işgali karşısında, NATO’nun bu işgale müdahalede çekimser
kalabilecektir. Ayrıca böyle bir girişimde, Türkiye Amerikan silahlarını
kullanamaz” diyordu.
Ancak bütün bu baskı ve çifte standartlara rağmen Türkiye
Kıbrıs’tan vazgeçmedi ve uluslararası alanda tezlerini yüksek sesle savundu. Bu
çalışmada ise Türkiye ve Kıbrıs Türklerinin uluslararası arenada
yalnızlaştırılmak istenmesine rağmen gösterdiği diplomatik çabalar ele
alınacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 29, 2019 |
Submission Date | October 27, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 5 Issue: 12 |
International Journal of Humanities and Education (IJHE)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.