Türkiye’de çok partili hayata geçildikten kısa bir süre sonra tek başına iktidara gelen Demokrat Parti’nin 1950 yılından itibaren on yıl süren iktidar süreci başladı. Demokrat Parti iktidarı ilk yıllarda Türkiye’nin dış politikasında, ekonomide ve tarım politikalarında önemli kazanımlar elde ederken; 1954 yılından sonra demokrasi ve hürriyet, Kıbrıs politikası, 6-7 Eylül olayları ve 1957 yılı sonrası İnönü’nün yurt gezileri konusunda muhalefet ile ayrıştı. Bu durum siyasi ortamın gerilmesine neden oldu. 1960 darbesi ile iktidarını kaybeden Demokrat Parti mensupları Yassıada Mahkemesi’nde yargılandılar. Celal Bayar da dâhil olmak üzere kimi üyeler idam cezasına çarptırıldı. Celal Bayar’ın cezası yaşına istinaden idamdan ömür boyu hapse çevrildi. Bayar, 1961 yılında cezasını çekmek üzere Kayseri Cezaevi’ne gönderildi. Orada sağlık sorunları yaşadı. Sağlık sorunları gerekçesi ile 1963 yılında altı aylığına cezaevinden tahliye edildi. Kısa süre sonra yeniden Kayseri Cezaevi’ne gönderilen Bayar’ın tahliyesi için Uluslararası Af Örgütü hak ihlali gerekçesi ile birtakım girişimlerde bulundu. Cezaevinde bulunan Bayar’ı desteklemek adına bazı faaliyetler yaptı. Bayar, kendi affı için dönemin ülke yöneticilerine af başvurusunu reddetti. Ailesinin- özellikle kızının- bu konudaki çabalarına itiraz etti. Sağlık durumu daha da kötüye giden Bayar, nihayetinde sağlık sorunlarından dolayı 7 Kasım 1964 yılında tahliye edildi. 7 Temmuz 1965 yılında da Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel tarafından Anayasa’nın 97. maddesine dayanarak tamamen affedildi.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2020 |
Submission Date | March 7, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 Issue: 13 |
International Journal of Humanities and Education (IJHE)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.