Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examining Empathic Tendencies of Turkish Teachers Candidates With Regard to Different Variables

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 45 - 52, 30.06.2018

Öz

The concept of empathy, which is termed as trying to feel what one feels and thinks by putting oneself in someone else’s shoes, is one of the most momentous features for effective and healthy communication. Especially in educational life, many problems can easily be solved under favour of empathy inside or outside the classroom. The empathic tendencies of the teachers against the students have also great importance for a qualified and healthy education. Therefore, the aim of this study is to determine the emphatic tendencies of secondary school pre-service Turkish teachers. While the universe of the study consists of pre-service Turkish teachers, the sample consists of the students who are studying in the department of Turkish and Social Sciences education (the subdivision of Turkish education) at a state university in southern Turkey. The Empathic Tendency Scale developed by Dökmen (1998) was used in the study and the collected data was analysed through SPSS 21.0 programme. As a result of the analysis, it was determined that the empathic tendencies of the students in the department of Turkish education showed a significant difference in terms of gender variable, but there wasn’t a significant difference between the class variable and the school that the students themselves and their parents graduated. Since there isn’t any significant difference among the classes, the study suggests that different techniques can be used in the courses of the department of Turkish education to develop the ability to emphasize. Especially, the use of role-playing techniques in the courses; film, picture, and so on several techniques can be used to improve a person's ability to empathize. In addition to these, the empathizing ability of the teachers who are currently teaching Turkish can also be investigated and the results can be suggested by viewing from this aspect.

Kaynakça

  • Bozkurt, A. (1997). Cinsiyetleri, fakülteleri ve uyum düzeyleri farklı Hacettepe Üniversitesi öğrencilerinin empatik eğilim düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Cooper, B. (2002). Teachers as moral models? The role of empathy in teacher/pupil relationships. Leeds Metropolitan University.
  • Decety, J. & Philip L. J. (2004). The functional architecture of human empathy, University of Washington, Behavioral and Cognitive Neuroscience Reviews, 3(2), 71–100.
  • Dökmen, Ü. (1988). Empatinin bir modele dayandırılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 6 (219), 155-190.
  • Dökmen, Ü. (1990). Yeni bir empati modeli ve empatik becerinin iki farklı yaklaşımla ölçülmesi. Psikoloji Dergisi, 24, 42-50.
  • Dökmen, Ü. (1994). İletişim çatışmaları ve empati. Sistem Yayıncılık. İstanbul.
  • Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarının empati-yardım etme eğilimleri ilişkisi ve yardım etme eğiliminin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 21-36.

Türkçe Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilimlerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 45 - 52, 30.06.2018

Öz

Bireyin, kendisini başkasının yerine koyarak onun hissettiklerini hissetmeye, düşündüklerini düşünmeye çalışması olarak adlandırılan empati kavramı, etkili ve sağlıklı bir iletişim için en önemli unsurların başında gelir. Özellikle eğitim hayatında gerek sınıf içinde gerekse sınıf dışında empati yardımıyla pek çok sorun kolaylıkla çözülür. Nitelikli ve sağlıklı bir eğitim için de özellikle öğretmenlerin öğrencilerine karşı empatik eğilimleri büyük önem arz etmektedir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı ortaokul Türkçe öğretmen adaylarının empatik eğilimlerinin belirlenmesidir. Araştırmanın evrenini Türkçe öğretmeni adayları oluştururken, örneklemini Türkiye’nin güneyinde, Eğitim Fakültesi, Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü, Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmada Dökmen (1998) tarafından oluşturulan Empatik Eğilim Ölçeği kullanılmış, verilerin analizi SPSS 21.0 programıyla yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda Türkçe eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin empatik eğilimlerinin cinsiyet değişkeni açısından anlamlı bir fark gösterdiği, ancak bununla birlikte sınıf değişkeni ile öğrencilerin kendilerinin ve ebeveynlerinin mezun oldukları okul değişkenleri açısından anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda sınıflar arasında anlamlı bir farkın olmayışı empati kurma becerisinin geliştirilebilmesi için Türkçe Eğitimi bölümlerinde derslerde farklı tekniklerin kullanılabileceğini akla getirmektedir. Özellikle derslerde rol yapma tekniğinin kullanılması; film, resim ve benzeri çeşitli materyallerin ders işlenişinde kullanılmasının da kişinin empati kurma becerisini geliştirebileceği düşünülmektedir. Bütün bunların yanı sıra hali hazırda Türkçe öğretmenliği yapan kişilerin de empati kurma becerileri araştırılabilir, ortaya çıkan sonuçlara bu açından da bakılarak çeşitli öneriler getirilebilir.

Kaynakça

  • Bozkurt, A. (1997). Cinsiyetleri, fakülteleri ve uyum düzeyleri farklı Hacettepe Üniversitesi öğrencilerinin empatik eğilim düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Cooper, B. (2002). Teachers as moral models? The role of empathy in teacher/pupil relationships. Leeds Metropolitan University.
  • Decety, J. & Philip L. J. (2004). The functional architecture of human empathy, University of Washington, Behavioral and Cognitive Neuroscience Reviews, 3(2), 71–100.
  • Dökmen, Ü. (1988). Empatinin bir modele dayandırılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 6 (219), 155-190.
  • Dökmen, Ü. (1990). Yeni bir empati modeli ve empatik becerinin iki farklı yaklaşımla ölçülmesi. Psikoloji Dergisi, 24, 42-50.
  • Dökmen, Ü. (1994). İletişim çatışmaları ve empati. Sistem Yayıncılık. İstanbul.
  • Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarının empati-yardım etme eğilimleri ilişkisi ve yardım etme eğiliminin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 21-36.
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe Eğitimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ahmet Güven

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Güven, A. (2018). Türkçe Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilimlerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(2), 45-52.