Öz
Bu araştırmada, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarındaki bağlaçların düzeylere göre işlenme
sıklıkları ve öğretim etkinliklerinin türü incelenmiş, bunların öğretimine yönelik bir çerçeve program geliştirilmiştir. Ayrıca bu
konuların öğretim sırasının doğruluğunu sağlamlaştırmak için bağlaçların TS Corpus’taki sıklıkları alınmıştır. Böylelikle
Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde bağlaçların hangi düzeyde verilmesi gerektiği belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmaya
veri toplamak için dört yayınevine ait ders kitaplarının içerik analizi yapılmıştır. Elde edilen verilerin düzeylere göre dağılımları
hesaplanmıştır. Daha sonra bağlaçların öğretiminde kullanılan öğretim strateji ve teknikler betimlenmiştir. Son olarak bağlaçların
TS Corpus’taki sıklıkları belirlenmiştir. Buna göre, ders kitaplarında bağlaçlara en çok C1, en az A1 düzeyinde yer verilmiştir.
Ayrıca ders kitaplarında en çok ekleyici, zıtlık; en az olasılık bağlaçları ve varsayım bildiren bağlaçlar öğretilmiştir. TS Corpus’ta
ise en çok ekleyici ve ayırt edici; en az örnekleme ve varsayım bildiren bağlaçlar geçmektedir. Ders kitaplarında bağlaçların
öğretimi için toplam 12 tekniğe yer verildiği belirlenmiştir. En çok kullanılan teknikler: boşluk doldurma, cümle tamamlama,
eşleştirme ve çoktan seçmelidir. En az kullanılan teknikler: kelimelerden cümle kurma, doğru kelimeyi seçme, cümle kurma,
kelime havuzundan seçerek yazma, bağlamdan anlamı tahmin etme, yazım yanlışı düzeltme, güdümlü (görselden hareketle)
konuşma, güdümlü (cümleden hareketle) konuşmadır
Anahtar Kelimeler
Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi (TYDÖ) bağlaçlar Türkçe öğretimi ders kitapları TS Corpus.
Kaynakça
- Banguoğlu, T. (2007). Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları: Ankara. Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Council of Europe (2018). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Strasbourg Cedex.
- Demirci, K. (2015). Kelime Bilgisi El Kitabı, Anı Yayıncılık:Ankara.
- Halliday M.A.K., Hassan, R. (1976). Cohesion in English. NewYork: Longman Group UK Limited. İşsever, S. (1995). Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Öğelerinin Metinbilim ve Kullanımbilim Açısından İşlevleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kalfa, M. (2018). İşlevsel Dil Bilgisi. İstanbul: Yds Yayıncılık. Karaağaç, G. (2013). Türkçenin Dilbilgisi, Akçağ Yayınları:Ankara.
Öz
In this research, the frequency of processing of conjunctions in the course books used in teaching Turkish as a foreign language
according to levels and the type of teaching activities were examined and a framework program for teaching them has been
developed. In addition the frequency of the conjunctions in TS Corpus were taken to strengthen the accuracy of the conjunctions
determined teaching order of these topics. Thus, the aim was to determine which conjunctions should be taught at each level of
proficiency in teaching Turkish as a foreign language. In order to collect data for the research, the content analysis of the course
books of four publishers were conducted. The distributions of the obtained data according to the levels were calculated.
Then, teaching strategies and techniques used in the teaching of conjunctions were described. Lastly the frequency of conjunctions
in TS Corpus were determined. Accordingly, conjunctions were given at most C1, at least A1 level in the course books. In addition,
in the course books, the most additive and contrast, the least probability and hypothesis were taught conjunctions. In TS Corpus
the most commonly used conjunctions are: additive and coordinating, the least used are conjunctions for sampling and
hypothesis. It is determined that a total of 12 techniques were used in the course books for teaching conjunctions. The most
common techniques used in the teaching of conjunctions are: fill in the blanks, following sentence, matching, multiple choice. The
least used techniques are: making sentences with words, choosing the right word, making sentences, pool by selecting the word,
guessing meaning from context, spelling, guidance (speaking about visuals)speaking and guidance (clue sentences) speaking.
Anahtar Kelimeler
Teaching Turkish as a foreign language (TTFL) conjunctions Turkish teaching course books TS Corpus.
Kaynakça
- Banguoğlu, T. (2007). Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları: Ankara. Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Council of Europe (2018). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Strasbourg Cedex.
- Demirci, K. (2015). Kelime Bilgisi El Kitabı, Anı Yayıncılık:Ankara.
- Halliday M.A.K., Hassan, R. (1976). Cohesion in English. NewYork: Longman Group UK Limited. İşsever, S. (1995). Türkçe Metinlerdeki Bağlantı Öğelerinin Metinbilim ve Kullanımbilim Açısından İşlevleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kalfa, M. (2018). İşlevsel Dil Bilgisi. İstanbul: Yds Yayıncılık. Karaağaç, G. (2013). Türkçenin Dilbilgisi, Akçağ Yayınları:Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkçe Eğitimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 4 |
