In this study, instrumental language use, which is the subject of discussions in teaching Turkish as a second/foreign language, was evaluated according to the views of the instructor. The research was designed with a basic qualitative research design. In the study with 11 participants, the data of the research were obtained through interviews. Both descriptive and content analysis were used in the analysis of the data. According to the findings obtained, the instructors generally have a negative attitude towards the use of the instrumental language by the learners in teaching Turkish as a second language, while they have positive attitudes towards the use of instrument language in teaching Turkish as a foreign language. Additionally, the use of instrumental language should be at a beginner levels and the language skill the instrumental language is used for was reading. According to the views of the instructors, the instrumental language does not contribute to the internalization and effective use of Turkish, except for the function of primary communication and correction. It has been found that the opinions of the instructors differ on the effectiveness of the instrumental language and its effect on the motivation to learn Turkish. In addition, it was stated that the instrumental language would be useful in the text processing process in environments where Turkish is taught as a foreign language. According to the instructor views it is recommended to use the instrumental language in moderation taking into account learner needs, exchange rate and language skills according to the environment in which Turkish is taught as a second or foreign language.
Bu araştırmada, Türkçenin ikinci/yabancı dil öğretiminde tartışmalara konu olan araç dil kullanımı, öğretici görüşlerine göre değerlendirilmiştir. Araştırma, temel nitel araştırma deseni ile tasarlanmıştır. 11 katılımcının yer aldığı çalışmada, araştırmanın verileri görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Verilerin analizinde hem betimsel hem de içerik analizine başvurulmuştur. Elde edilen veriler sonucunda öğreticiler genel olarak Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde öğrenicilerin araç dilden yararlanmalarına olumsuz yaklaşırken, yabancı dil öğretiminde yararlanılması yönünde olumlu tutumlara sahiptir. Araç dil kullanımının temel düzeyde olması gerektiği ve en yoğun olduğu dil becerisi ise okuma olarak tespit edilmiştir. Öğretici görüşlerine göre araç dilin ilk iletişimi kurma ve düzeltme işlevi dışında Türkçenin içselleştirilmesine ve etkili kullanımına katkı sunmadığı bulunmuştur. Araç dilin etkililiği ve Türkçeyi öğrenme motivasyonuna etkisi konusunda öğretici görüşlerinin farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca araç dilin Türkçenin yabancı dil olarak öğretildiği ortamlarda metin işleme sürecinde yarar sağlayacağı ifade edilmiştir. Öğretici görüşlerine göre araç dilin Türkçenin ikinci ya da yabancı dil olarak öğretildiği ortama göre öğrenici ihtiyaçları, kur seviyesi ve dil becerileri dikkate alınarak ölçülü kullanımı önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Turkish Education |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 9 Issue: 2 |