ÖRGÜT YAZINININ KURAMSAL İNCELEMESİ VE METAFORİK BİR TASARIM OLARAK MUTLU ÖRGÜT

Year 2018, Volume: 2 Issue: 3, 17 - 33, 30.03.2018

Mustafa Fidan

https://doi.org/10.29064/ijma.380252

Cited By: 1

Abstract

Birey ile dünyanın kesiştiği yerde kendini bulan
mutluluk, bireysel gereksinimler ile çevredekilerin dengede olduğu kalıcı bir
durum olarak tanımlanmaktadır. Benzer şekilde örgütler de birey ve dünyanın
kesiştiği her alanda ortaya çıkmaktadır. Örgütler o kadar hayatın içindedir ki,
örgütü anlama çabası dünyayı anlama çabasıyla eşdeğer görülmektedir. Mutluluk
da bir o kadar hayatın içinde ve anlaşılma çabası bağlamında örgüt kavramından
arda kalır değildir. Dolayısıyla mutluluk ve örgüt kavramlarının bireylerin
hayatlarında oldukça önemli bir yeri olduğu söylenebilir. Öte yandan, mutluluk
algılama olarak ne kadar pozitiflik taşıyorsa, örgüt de bir o kadar negatiflik
taşımaktadır. Mutluluk ve örgüt kavramlarını kullanarak, mutlu örgüt
metaforunun tartışıldığı bu çalışma zıtların uyumu olarak değerlendirilebilir.
Bu çalışma, toplum yaşamının bir gerçeği olan örgütleri mutluluk temelinde
yeniden ele alma ve mutlu örgüt tasarımını tartışma amacındadır. Metaforik
temelde kurgulanan çalışmada, kuramsal olarak mutluluk ve örgüt yazınında
destekler araştırılmıştır. Ayrıntılı bir literatür taraması ile sistematik bir
yapı içerisinde mutlu örgüt tasarımı tartışılmıştır. Mutlu örgüt, yönetenlerin,
çalışanların ve müşterilerin hep birlikte mutlu oldukları ve aynı zamanda
örgütsel hedeflerin başarıldığı bir örgüt tasarımıdır. Bu tasarım, örgütte yer
alan her bireyin mutluluğu temeline dayanır. Yöneten, çalışan ve müşteri olmak
üzere üçe ayrılan örgüt bireyleri, hiçbiri dışarda kalmayacak şekilde bir
mutluluk sarmalında bütünleşmektedir. Mutlu örgüt, mutluluk ve örgüt yazınıyla
tam uyuşan, daha yaşanabilir örgütler hedefli bir tasarımdır. Geleceğin örgütleri
için mutlu örgüt metaforu önemli açıklayıcılar sunmaktadır.

Keywords

Mutluluk, Örgüt, Mutlu Örgüt

References

• Açıkalın, A. (2016). Çağdaş örgütlerde insan kaynağının yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Barnard, Ç. I. (1938). The function of executive. Massachusetts: Harvard University Press Bass, B. M. (1990). Bass Stogdill’s handbook of leadership: theory, research, and managerial applications. 3rd ed. New York: Free Press. Baum, J. A., ve Rowley, T. J. (2002). Companion to organizations: An introduction. The Blackwell companion to organizations 1-34. Becker, B. ve Gerhart, B. (1996). “The impact of human resource management on organizational performance: progress and prospects” . The Academy of Management Journal 39(4): 779-801. Bell, L. A. (1980). “The school as an organisation: A re-appraisal”. British Journal of Sociology of Education 1(2): 183-192. Benditt, T. (1974). “Happiness”. Philosophical Studies: An International Journal for Philosophy in the Analytic Tradition 25(1): 1-20. Bowden, L. J. (2011). “Engaging the student as a customer: a relationship marketing approach”. Marketing Education Review 21(3): 211-228. Bryman, A. E. (1992). Charisma and leadership in organizations. London: Sage. Burns, J. M. (1978). Leadership, New York: Harper & Row Publishers. Bursalıoğlu, Z. (2010). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem A Yayıncılık Bursalıoğlu, Z. (2012). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi Cropanzano, R. ve Wright, T. A. (2001). “When a "happy" worker is really a "productive" worker: A review and further refinement of the happy-productive worker thesis”. Consulting Psychology Journal: Practice and Research 53(3):182-199. Davis, W. (1981). “A theory of happiness”. American Philosophical Quarterly 18(2): 111-120. DeCenzo, D.A. ve Robbins, S.P. (2005). Fundamentals of human resource management. Eight edition. John Wiley and Sons Diener, E. ve Diener, C. (1996). “Most people are happy”. Psychological Science (7)3: 181-185. Diener, E. ve Seligman, M. E. P. (2002). “Very happy people”. Psychological Science 13(1): 81-86. Döş, İ. (2013). “Mutlu okul”. Eğitim ve Bilim 38(170): 265-280. Drucker, P. F. (1999). Management. Revised Edition. California: The Drucker Institute. Drucker, P. F. (2011). Büyük değişimler çağında yönetim. Çev. Z. Dicleli. İstanbul: Optimist Yayınları. Erçetin, Ş. Ş. (1999). “Kuantum liderlik paradigması ile eğitim liderliğinin açımlanması”. Cumhuriyet Döneminde Eğitim. Talim ve Terbiye Dairesi Ankara: M.E.B. Yayınları. Eren, V. (2003). “Kamu yönetiminde meşruluk temeli olarak müşteri odaklı yönetim yaklaşımı”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 58(1): 55-71. Eroğlu, E. (2005). “Müşteri memnuniyeti ölçüm modeli”. İ.Ü. İşletme Fakültesi İşletme Dergisi (34)1: 7-25. Fogaça, N. ve Junior, F. A. C. (2016). “Is “happy worker” more productive”. Management Studies 4(4): 149-160. Fornell, C. (1992). “A national customer satisfaction barometer: the Swedish experience”. Journal of Marketing (56)1: 6-21. Fredrickson, B. L. (2001). “The role of positive emotions in positive psychology”. American Psychologist 56(3): 218-226. Goldstein, I. (1980). “Why people prefer pleasure to pain”. Philosophy 55(213): 349-362. Griffin, J. (2007). “What do happiness studies study?”. Journal of Happiness Studies 8:139–148. Guest, D. E. (1997). “Human resource management and performance: a review and research agenda”. The International Journal of Human Resource Management 8(3): 263-276. Guolla, M. (1999) “Assessing the teaching quality to student satisfaction relationship: applied customer satisfaction research in the classroom”. Journal of Marketing Theory and Practice 7(3): 87-97. Haybron, D. M. (2001). “Happiness and pleasure”. Philosophy and Phenomenological Research (62)3: 501-528. Haybron, D. M. (2003). “What do we want from a theory of happiness?” Metaphilosophy 34(3): 305-329. Haybron, D. M. (2005). “On being happy or unhappy”. Philosophy and Phenomenological Research LXXI(2): 287-318. Haybron, D. M. (2007). “Do we know how happy we are? On some limits of affective ıntrospection and recall”. Nous 41(3): 394-428. Heck, R.H. ve Hallinger, P. (2009). “Assessing the contribution of distributed leadership to school improvement and growth in math achievement”. American Educational Research Journal 46(3): 659-689. Hoy, W. K. ve Miskel, C. G. (2012). Educational administration theory, research and practice. Çev. Ed. Selahattin Turan. Ankara: Nobel Yayınları Huselid, M. A. (1995). “The ımpact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance”. The Academy of Management Journal 38(3): 635-672. Huselid, M. A., Jackson, S. E. ve Schuler, R. S. (1997). “Technical and strategic human resource management effectiveness as determinants of firm performance”. The Academy of Management Journal 40(1): 171-188. İllich, I. (2012). Okulsuz toplum. Çev: M. Özay. İstanbul: Şule Yayınları. Jacobsen, B. (2007). “What is happiness? The concept of happiness in existential psychology and therapy”. Existential Analysis 18(1): 39-53. Jin, S., Seo, M. ve Shapiro, D. L. (2016). “Do happy leaders lead better? Affective and attitudinal antecedents of transformational leadership”, The Leadership Quarterly 27: 64–84. Kaiser, R. B., Hogan, R. ve Craig, S. B. (2008). “Leadership and the fate of organizations”. American Psychologist 63(2): 96–110. King, K. A., Vidourek, R. A., Merianos, A. L. ve Singh, M. (2014). “A study of stress, social support, and perceived happiness among college students”. The Journal of Happiness & Well-Being 2(2): 132-144. Lakoff, G. ve Johnson, M. (1980). Metaphors we live by. Chicago: The University of Chicago Press Langton, N. ve Robbins, S.P. (2004). Fundamentals of organizational behavior. Third Canadian Edition Leonardi, P.M. ve Barley, W.C. (2011) “Materiality as organizational communication: technology, intent, and delegation in the production of meaning”. T. Kuhn (Ed.). Matters of communication: political, cultural, and technological challenges to communication theorizing, (101-122). Cresskill, NJ: Hampton Press. Manz, C. C. ve Sims, H. P. (1991). “Superleadership: Beyond the myth of heroic leadership”. Organizational Dynamics 19: 18–35. Markham, S. E. ve Markham, İ. S. (1995). “Self managementand self leadershipreexamined: A levels of analysisperspective”. Leadership Quarterly 6(3): 343-359. McMahon, D. M. (2005). “The quest for happiness”. The Wilson Quarterly 29(1): 62-71. Morgan, G. (1998). Yönetim ve örgüt teorilerinde metafor. Çev: G. Bulut. İstanbul: MESS Yayınları Noddings, N. (2006). Eğitim ve mutluluk. Çev: Zuhal Bilgin. İstanbul: Kitap Yayınevi Nussbaum, M. C. (2008). “Who is the happy warrior? philosophy poses questions to psychology”. The Journal of Legal Studies 37(2): 81-113. Oishi, S., Graham, J., Kesebir, S. ve Galinha, I. C. (2013). “Concepts of Happiness Across Time and Cultures”. Personality and Social Psychology Bulletin 39(5): 559–577. Özdemir, M. ve Kalaycı, H. (2013). “Okul bağlılığı ve metaforik okul algısı üzerine bir inceleme: Çankırı ili örneği”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 13(4): 2125-2137. Özdemir, M. (2012). “Lise öğrencilerinin metaforik okul algılarının çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi”. Eğitim ve Bilim 37(163): 96-109. Özdemir, M. (2014). Eğitim örgütlerinde insan kaynakları yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık Özdemir, M. ve Kütküt, B. (2015). “Sosyal adalet liderliği ölçeği’nin (salö) geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması”. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi 16(3): 201-218. Peccei, R. (2004). Human resource management and the search for the happy workplace. Erasmus Research Institute of Management (ERIM). (http://hdl.handle.net/1765/1, 14 Temmuz 2016’da erişildi) Peterson, R. A. ve Wilson, W. R. (1992). “Measuring customer satisfaction: fact and artifact”. Journal of the Academy of Marketing Science 20 (1): 61-71. Petruzzellis, L., D’Uggento, A. M. ve Romanazzi, S. (2006). “Student satisfaction and quality of service in Italian universities”. Managing Service Quality 16(4): 349-364. Popper, K. R. (2005). Bilimsel araştırmanın mantığı. Çev. İ. Aka ve İ. Turan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları Pugh, D. S. ve Hickson, D. J. (2016). Great writers on organizations: the third omnibus edition. NY: Routledge Quick, J. C. ve Quick, J. D. (2004). “Healthy, happy, productive work: a leadership challenge”. Organizational Dynamics (33)4: 329-337. Robbins, S. P. ve Coulter, M. (2012) Management. Eleventh Edition. Pearson Education Ryan, R. M. ve Deci, E. L. (2001). “On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being”. Annu. Rev. Psychology 52: 141–166. Scott, A. (1997). “Modernity's machine metaphor”. The British Journal of Sociology 48(4): 561-575. Scott, W. R. ve Davis, G. F. (2007). Organizations and organizing: rational, natural, and open system perspectives. Pearson Prentice Hall Selznick, P. (1948). “Foundations of the theory of organization”. American Sociological Review 13(1): 25-35. Sheth, J. N., Sisodia, R. S. ve Sharma, A. (2000). “The antecedents and consequences of customer-centric marketing”. Journal of the Academy of Marketing Science, 28(1): 55-66. Staw, B. M. (1986). “Organizational psychology and the pursuit of the happy/productive worker”. California Management Review (28)4: 40-54. Sullivan, D. G. ve Masters, R. D. (1988). ““Happy warriors": Leaders' facial displays, viewers' emotions, and political support”. American Journal of Political Science (32)2: 345-368. Şişman, M. (1996). “Postmodernızm tartışmaları ve örgüt kuramındaki yansımaları”. Eğitim Yönetimi 2(3): 451-464. Thomas, D. A. L. (1968). “Happiness”. The Philosophical Quarterly 18(71): 97-113. Tsoukas, H. (1991). “A transformational view of metaphors in organizational science”. Academy of Management Review 16(3): 566-585. Türk Dil Kurumu (TDK) Sözlüğü (http://www.tdk.gov.tr/ 9 Temmuz 2016’da erişildi) Uyl, D. D. ve Machan, T. R. (1983). “Recent work on the concept of happiness”. American Philosophical Quarterly 20(2): 115-134. Veenhoven, R. (2005). “Is life getting better? How long and happy people live in modern society”. European Psychologist special section on 'Human development and Well-being' 10: 330-343. Visser, V. A., Knippenberg, D. V., Kleef, G. A. V. ve Wisse, B. (2013). “How leader displays of happiness and sadness influence follower performance: Emotional contagion and creative versus analytical performance”. The Leadership Quarterly 24; 172-188. Waterman, A. S. (1993). “Two conceptions of happiness: contrasts of personal expressiveness (eudaimonia) and hedonic enjoyment”. Journal of Personality and Social Psychology (64)4: 678-691. White, N. (2006). A brief history of happiness. Blackwell Publishing Ltd. (http://samples.sainsburysebooks.co.uk/9781405153126_sample_387982.pdf, 14 Temmuz 2016’da erişildi) Wilson, J. (1968). “Happiness”. Analysis 29(1): 13-21. Woodruff, R. B. (1997). “Customer value: The next source for competitive advantage”. Journal of the Academy of Marketing Science 25(2): 139-153. Wright, T. A. ve Staw, B. M. (1999). “Further thoughts on the happy-productive worker”. Journal of Organizational Behavior 20: 31-34. Yukl, G. (2010). Leadership in organizations. Seventh Edition. New Jersey: Pearson Education Zelenski, J. M., Murphy, S. A ve Jenkins, D. A. (2008). “The happy-productive worker thesis revisited”. Journal Happiness Studies 9: 521–537.