Türklerin evren
anlayışlarını ortaya koyabilmek için, “Tanrı” teriminin açıklanması
gerekmektedir. Tanrı’nın varlığı ve gücü, yeryüzündeki kozmik olaylar ve
gökyüzündeki tanımlanamayan varlıklar, kâinat anlayışını ve düşünce yapısını
doğrudan etkilemiştir. Türkler Tanrı’nın üstün-sonsuz gücü olduğuna ve tüm
evreni yönettiğine inanırlardı. Türk dini tarihinde en eski terim “Tanrı”dır.
İlk defa Orhun Abidelerinde geçen “Tengri” kelimesi, Türkçe dilinin
özelliklerini taşımaktadır. Tanrı, sadece dini anlamda tasavvur edilmemiştir; evren
ve hayat görüşlerinin kaynağı olarak da görülmüştür. Abidelerde gökyüzü ile
Tanrı aynı kelime ile nitelendirilmiştir. Kök Türkler zamanında “Kök Tengri” kelimesi
bir yandan somut gökyüzünü ifade ederken, diğer yandan evrenin tek yaratıcısı
için kullanılmıştır. Nitekim mekân ve zamandan soyut olan Tanrı, zihinlerde tam
tanımı yapılamayan sonsuz göğe benzetilmiştir. Türklerde Tanrı inancı tarihin
derinliklerinden itibaren konumunu korumuştur. Hatta Tanrı deyimi, değişikliğe
uğramadan, neredeyse bütün Türk lehçelerinin ortak temel sözcüğü olmuştur. Bu
bildiride, İslam öncesi dönemde Türklerde Tanrı anlayışının yeri tespit
edildikten sonra, tek Tanrı inancının çıkış noktası ve Tanrı hakkında
bilinenler, Tanrı’nın etki alanı üzerinden tartışılmaya çalışılacaktır.
To be able to set forth Turkish people's
understanding of the universe, we should firstly define the concept of God. The
presence and vigor of God, along with cosmic occurrences on earth's surface and
the undefined beings in heavens, had a direct influence on the understanding of
the universe, and the people's mindset regarding the concept. Turkish people
believed that the God had an exquisite-eternal power, and that God commanded
the whole universe. The oldest term found in the history of Turkish religion
was "God". The term "Tengri" as found on the Orkhon
inscriptions, exhibits the properties of the Turkish language. God was not only
envisioned regarding religious aspects, but also as the source of people's view
of the universe and life. Ancient memorials have shown that the same term was
found to be used for "God" and "Heaven". "Kök
Tengri" was the term used both for the heavens, and the only creator of
the universe per se. The God, as a being abstract from the space and time, was
compared to the eternal heavens, which was not completely definable in mind. Faith
of God in Turkish people was observed to hold its vital importance since the
beginning of history. The term God, without any alterations, was found to be
the basic and common word in most Turkish dialects. Establishing firstly the
standing point for belief in God in the history of Turkish people during
pre-Islamic period, this paper aims to discuss the origins of monotheist
belief, and related literature on the basis of God's domain of influence.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | May 14, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 4 Issue: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.