Study on Relationship between Working Performance and Organizational Silence among Employees of Central Organization of Ministry of Youth and Sports

Year 2015, Volume 3 - Issue 4, 47 - 58, 05.01.2016

Gözde Doğu , Baki Yılmaz

Abstract

The aim of this study is to investigate the relationship between work performance and organizational silence among employees of Ministry of Youth and Sports Central Organization. Within the scope of this study, questionnaire is conducted on employees of Ministry of Youth and Sports Central Organization and results were analyzed statistically. Universe of the study comprises of employees of Ministry of Youth and Sports Central Organization. Random sampling method is used in this study. Questionnaire method was utilized as a tool for gathering data. 361 questionnaires were applied.

Within the scope of this study, Organizational Silence Scale and Performance Scale were used. For reliability analysis, Cronbach’s alpha coefficient was used. For demographic features analysis frequency analysis was conducte; to investigate the relationship between organizational silence and performance levels of the employees, Kaiser-Meyer-Olkin, Barlett’s tests and correlation study were employed.

As a result of the study, it is seen that there is a meaningful and directly proportional relationship between organizational silence and working performance. 

References

• Akal Z (2002). İsletmelerde Performans Ölçüm ve Denetimi. MPM Yayınları: 473,Ankara.
• Aktaş H and Şimşek E (2014). Örgütsel Sessizlik Ile Algılanan Bireysel Performans, Örgüt Kültürü Ve Demografik Değişkenler Arasindaki Etkileşim*,Akdenizİ.İ.B.F. Dergisi (28) 2014, 24-52
• Bagheri, G., Zarel R. Aeen M. N (2012). “Organizational Silence”. Ideal Type of Management. Vol:1, No:1, p:47–58.
• Barçın N (2012) İşletmelerde örgütsel sessizliğin örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
• Burçin Ö (2008). Toplam Kalite Yönetimi Felsefesinin İşgören Performansı Üzerine Etkisi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Akademisi, İşletme Anabilim Dalı, İnsan Kaynakları ve Yönetim Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Ankara, s. 63. 183 Zühal Akal, “Performans Kavramları ve Performans Yönetimi”, Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, Ankara, Ocak 2003, p. 10-11.
• Brinsfield C. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors Dissertation, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ohio State University.
• Campbell, v.d. (1993). A theory of performance, In E. Schmitt, W. C. Borman, &Associates (Eds.), Personnelselection in organizations, San Francisco: Jossy-Bass, p.40, 35–70.
• Çakıcı, A (2007), “Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), p.145-162
• Dyne.L.V,Ang. S and Botero. I.C. (2003) Conceptualizing Employee Silence Voice As Multidimensional Constructs. Journal Of Management Studies, 40(6),1364.
• Erdoğan İ. (1998). İşletmelerde Personel Seçimi ve Başarı Değerleme Teknikleri. Küre Ajans, İstanbul.
• Isıl Ö and Olca S (2009). “Örgütsel Sessizlik Olgusu ve Turizm _isletmeleri Açısından Değerlendirilmesi”, Turizm _İsletmelerinde Örgütsel Davranış’ın _İçinde, Editör: Zeyyat Sabuncuoglu, Bursa: MKM Yayıncılık, p. 304.
• Karacaoglu, K. and Cingöz, A. (2009), İş gören Sessizliğinin Kaynağı Olarak Liderlik Davranışı Ve Örgütsel Adalet Algısı”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir, pp. 700-707.
• Lepine JA and Van Dyne L (2013). Predicting voice behavior in workgroups. Journal of Applied Psychology, 83(6), 853-868.
• Milliken FJ and Morrison EW (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations, Journal of Management Studies, 40(6),1564-1568.
• Özgen I and Olca S (2009). “Örgütsel Sessizlik Olgusu ve Turizm İsletmeleri Açısından Değerlendirilmesi”, In: Turizm İsletmelerinde Örgütsel Davranış, Editor: Zeyyat Sabuncuoglu, Bursa: MKM Yayıncılık.
• Pinder CC and Harlos KP (2001). “Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Responses to Perceived Injustice”, Research in Personeland Human Research Management, 20, p.331-369
• Robert EQ and Gretchen MS (1997). “The Road to Empowerment: Seven Questions EveryLeader Should Consider”, Organizational Dynamics, Vol.26, No.2, p.36.
• Motowidlo SJ and Van Scotter JR (1994).Evidence that task performance should be distinguished from contextual performance‖, Journal of Applied Psychology, 79, p. 475–480.
• Şehitoğlu Y. and Zehir C. (2010). “Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi”.Amme İdaresi Dergisi, Vol 43, No 4, p. 87-110.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S., Çinko M. (2006). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi, Beta Basım Yayım, İstanbul.
• Tayfun A., Çatır O, (2013). Örgütsel sessizlik ve çalışanların performansları arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
• Ullah, S., Ullah, A., &Durrani, B. (2011), Effect of Leadership on Employees Performance in Multinational Pharmaceutical Companies in Pakistan, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 2:9, 286-299.
• Van Dyne, L., Ang, S., &Botero, I.C. (2003), Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Construct, Journal of ManagementStudies, 40, 1359-1392.
• Yelboğa A. (2006). “Kişilik Özellikleri ve İş Performansı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi.