Ortaokul Öğrencilerinin Oyun Bağımlılık Düzeyleri, Oyun Alışkanlıkları ve Tercihleri

Year 2019, Volume: 20 Issue: 3, 798 - 812, 31.12.2019

Özgen Korkmaz , Özcan Korkmaz

https://doi.org/10.17679/inuefd.505200

Cited By: 8

Abstract

Oyunlara yakın ilgi gösteren ortaokul öğrencilerinin fiziksel, zihinsel ve psikolojik olarak sağlıklı bir şekilde gelişebilmesi için pek çok zararlı alışkanlığın yanı sıra oyun bağımlılığından da korunmaları gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin oyun oynama alışkanlıkları ve bağımlılık düzeyleri tespit edilip, çeşitli faktörlere göre incelenmesidir. Araştırmada bireyler müdahale edilmeden olduğu gibi ele alınacağından betimsel tarama modeli kullanılmıştır.  Araştırmanın çalışma grubunu 117 ’si erkek 159 ’u kız olmak üzere toplan 276 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri Çocuklar için Oyun Bağımlılığı Ölçeği ve araştırmacı tarafından geliştirilen bir anket yoluyla toplanmıştır. Toplanan veriler ortalama, standart sapma, minimum, maksimum, t, Anova ve Tukey analizleri kullanılarak değerlendirilmiş ve özetle şu sonuçlara erişilmiştir: Öğrencilerin önemli bir bölümü, dijital oyunları oynamaktadırlar. Ancak kızlara göre erkek öğrencilerin daha çoğu dijital oyunları oynamaktadır. Öğrencilerin önemli bir kısmı dijital oyunlar için makul süre ayırmaktadır. Öğrenciler en çok aksiyon-macera, savaş ve yarış oyunlarını tercih etmektedirler.  Genel olarak ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeyleri oldukça düşüktür. Oyun için 2-3 saat veya daha fazla süre ayıran öğrencilerin dijital oyunlara bağımlılık düzeyleri, 2 saatten az süre ayıran öğrencilere göre anlamlı düzeyde daha yüksektir. Oyuna ayrılan süre arttıkça bağımlılık düzeyleri de artmaktadır.

Keywords

Dijital oyunlar, dijital oyun alışkanlı

Middle School Students’ Game Addictive Levels, Game Habits and Preferences

Abstract

In order to develop a healthy physical, mental and psychological way,
middle school students, who are interested in digital games, need to be
protected from many harmful habits as well as their addiction to play. The aim
of this study is to determine the middle school students’ game addiction
levels, game play habits according various factors. In the study, descriptive
scanning model was used.  The study
group consisted of 276 middle school students, whom were 117 males and 159
females. Research data were collected through a questionnaire developed by
researcher and the game addiction scale for children. The data collected were
evaluated using mean, standard deviation, minimum, maximum, t, Anova and Tukey
analysis and the following results were summarized: A significant part of the
students are playing digital games. However, males play digital games more
than females. Most of the students have reasonable time for digital games.
Students prefer most action-adventure, war and racing games.  In general, digital game addictions levels
of students are quite low. Students who spend 2-3 hours or more in the game
have a significantly higher level of dependence on digital games compared to
students who spend less than 2 hours in the game. The more time spent on the
game, the higher the levels of addiction

Keywords

Digital games, game play habits, game addiction

References

• Ahn, J. ve Randall, G. (2007). Computer Game Addiction. - Clemson University. (http://andrewd.ces.clemson.edu/courses/cpsc414/spring07/chp/team3.pdf adresinden 7 Kasım 2018’de erişildi. )
• Akçay, D. ve Özcebe, H. (2012). Okul Öncesi Eğitim Alan Çocukların ve Ailelerinin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2):66-71.
• Blumberg, F. C. and Fisch, S. M. (2013), Introduction: Digital Games as a Context for Cognitive Development, Learning, and Developmental Research. New Directions for Child and Adolescent Development, 2013: 1-9. doi:10.1002/cad.20026
• Bülbül, H. Ve Tunç, T. (2018). Telefon ve Oyun Bağımlılığı: Ölçek İncelemesi, Başlama Yaşı ve Başarıyla İlişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(21): 1-13.
• Canbek, G. ve Sağıroğlu, Ş. (2007). Çocukların ve Gençlerin Bilgisayar ve İnternet Güvenliği. Politeknik Dergisi, 10(1): 33-39.
• Demirer, V., Çintaş Yıldız, D. ve Sünbül, A.M. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar ve İnternet Kullanımları İle Kitap Okuma Alışkanlıkları Arasındaki İlişki: Konya İli Örneği. İlköğretim Online, 10(3), 1028-1036.
• Demirtaş Madran, HA ve Ferligül Çakılcı, E. (2014). Çok oyunculu çevrimiçi video oyunu oynayan bireylerde video oyunu bağımlılığı ve saldırganlık. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15:99-107.
• Doğan, A. (2013). İnternet Bağımlılığı Yaygınlığı. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Dursun, A. ve Eraslan Çapan, B. (2018). Digital Game Addiction and Psychological Needs for Teeanergers. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 19(2): 128-140.
• Erboy, E. (2010). İlköğretim 4. ve 5.Sınıf Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığına Etki Eden Faktörler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Bölümü, Aydın.
• Gökkaya, Z. ve Deniz, L. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunun Oynama Alışkanlıkları ve Oyun Tercihleri: Marmara Üniversitesi Örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6): 58-73.
• Horzum, M.B., Ayas, T. ve Çakır-Balta, Ö. (2008). Çocuklar için Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Ölçeği. Türk PDR Dergisi, 3(30): 76-88.
• Kaya, A. B. (2013). Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, Tokat.
• Kurt, A.S, İnce, P. ve Arslan, F. (2014). İlköğretim İkinci Kademede Öğrenim Gören Öğrencilerin Bilgisayara Karşı Tutumu. The Journal of Pediatric Research, 1(1): 22-27.
• Kuşay, Y. ve Akbayır, Z. (2015). Dijital Oyunlar ile Tüketime Yolculuk: Öğrenme Yaklaşımı Açısından Çocuk Kullanıcılara Yönelik Bir Araştırma. Akdeniz İletişim Dergisi, 23: 135-154.
• Liu, M., Peng, W. (2009). Cognitive and psychological predictors of the negative outcomes associated with playing MMOGs (massively multiplayer online games). Computer Human Behavior 25:1306-1311.
• Mogel, H. (2008). Psychologie des Kinderspiels: Von den frühesten Spielen bis zum Computerspiel: Die Bedeutung des Spiels als Lebensform des Kindes, seine Funktion und Wirksamkeit für die kindliche Entwicklung, September 2008 Cilt: 3.
• Öncel, M. ve Tekin, A. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılığı ve Yalnızlık Durumlarının İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2(4): 7-17
• Pala, F.K., ve Erdem, M. (2011). Dijital Oyun Tercihi ve Oyun Tercih Nedeni ile Cinsiyet, Sınıf Düzeyi ve Öğrenme Stili Arasındaki İlişkiler Üzerine Bir Çalışma. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2): 53-71
• Savcı, M. ve Aysan, F. (2017). Teknolojik Bağımlılıklar ve Sosyal Bağlılık: İnternet Bağımlılığı, Sosyal Medya Bağımlılığı, Dijital Oyun Bağımlılığı ve Akıllı Telefon Bağımlılığının Sosyal Bağlılığı Yordayıcı Etkisi. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurogical Sciences, 30: 202-216.
• Sucu, İ. (2012). Sosyal Medya Oyunlarında Gerçeklik Olgusunun Yön Değiştirmesi: Smeet Oyunu Örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 3: 56-88.
• Şahin, C. ve Tuğrul V.M. (2012). İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Bağımlılık Düzeylerinin İncelenmesi. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks 3:115-130
• Taş, İ., Eker, H. ve Anlı, G. (2014). OrtaÖğretim Öğrencilerinin İnternet Ve Oyun Bağımlılık Düzeylerinin İncelenmesi. Online Journal Of Technology Addiction & Cyberbullying, 2014, 1(2): 37-57.
• Taylan, H.H, Kara, H.Z ve Durğun, A. (2017). Ortaokul ve Lise Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıklari ve Oyun Tercihleri Üzerine Bir Araştırma. PESA Uluslararası Sosyal Araştırma Dergisi, 3(1): 78-87
• Topal, M. ve Aydın, F. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Bilgisayarda Oyun Oynama Alışkanlıkları ve Bilgisayar Oyun Tercihlerinin İncelenmesi: Sakarya Üniversitesi Örneği. ERPA International Congresses on Education 28 June-1 July 2018.
• Tuğrul, B., Ertürk, G., Özen, Ş. ve Güneş, G. (2014). Oyunun Üç Kuşaktaki Değişimi. International Journal of Social Science, 27: 1-16.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2016). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, (http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21779 adresinden 2 Kasım 2018’de erişildi.)
• Uysal, D. (2017). Bilgisayar Oyunlarında Bağımlılık, Şiddet ve Kimlik Kaybının Çocuk ve Gençler Üzerindeki Etkileri: Burkhard Spinnen’in ‘Nevena’ Adlı Romanı. International Journal of Social Science, 56: 177-200.
• Wallenius, M., ·Punamaki, R-L., · Rimpela, A. (2007). Digital Game Playing and Direct and Indirect Aggression in Early Adolescence: The Roles of Age, Social Intelligence, and Parent-Child Communication. J Youth Adolescence, 36:325–336
• Wallenius, M., Rimpelä, A., Punamäki, R- L. Lintonen, T. (2009). Digital game playing motives among adolescents: Relations to parent–child communication, school performance, sleeping habits, and perceived health. Journal of Applied Developmental Psychology. 30(4): 463-474.