Practices
on judicial diversity is discussed as the fulfillment of a requirement of the
rule of law by providing judicial independence. In Turkey, these discussions
are conducted with constitutional amendments that provide judicial diversity on
the Bench. In these discussions it is suggested that, judicial diversity is
necessary on the Bench as a requirement of rule of law. Therefore it has been
possible that the constiutional amendments to be legitimised. This article
which aims to address the direction of the discussions about judicial diversity
in Turkey examines both whether judicial diversity is a necessity for the rule
of law and how judicial diversity is understood in Turkey. In this respect,
some of the important constituonal amendments that are related to the structure
of higher judicial boards - Constitutional Court and the Council of Judges and
Prosecutors- in Turkey is reviewed. As revealed in this review, in Turkey,
judicial diversity is interpreted and understood differently compared with the
other example countries. This different understanding gives rise to the
instrumentalisation of the regulations on judiciary in Turkey so as to detract
from judicial independence. Furthermore it is not possible to accept that the
practices on judicial diversity in the world always bring to positive results.
Yargıda
çoğulcu uygulamalar yargı bağımsızlığını sağlayarak hukuk devletinin bir
gereğinin yerine getirilmesi olarak tartışılmaktadır. Türkiye’de bu
tartışmalar, yargıda çoğulculuğun sağlanmasına yönelik Anayasa
değişiklikleriyle birlikte yürütülmektedir. Buna göre hukuk devletinin bir
gereği olarak, yargı kurullarının oluşturulmasında çoğulcu yapının sağlanması
gerektiği öne sürülmüş ve böylece söz konusu Anayasa değişikliklerinin meşru
bir zemine taşınması mümkün olmuştur. Türkiye’de bu konudaki tartışmaların
seyrini ele almayı amaçlayan bu çalışmada yargıda çoğulculuğun hukuk devleti
için bir gereklilik olup olmadığını sorgulanırken; bir yandan da yargıda
çoğulculuğun nasıl anlaşıldığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu itibarla
Türkiye’deki yüksek yargı organlarından Anayasa Mahkemesi ve Hakimler ve
Savcılar Kurulu’nun yapısına dair önemli anayasa değişiklikleri
incelenmektedir. Bu inceleme sonucunda ortaya konulacağı gibi yargıda
çoğulculuk, Türkiye’de farklı yorumlanarak dünyadaki diğer uygulama
örneklerinden oldukça farklı anlaşılmaktadır. Bu farklı anlayış ise yargıda
çoğulculuk uygulamaları adı altında Türkiye’deki düzenlemelerin, yargı
bağımsızlığına gölge düşürmede araç olarak işlev görmesine kaynaklık
etmektedir. Buna ek olarak dünyadaki yargıda çoğulculuğu sağlamaya ilişkin
uygulamaların da doğrudan olumlamasını yapmak mümkün değildir.
hukuk devleti yargı bağımsızlığı yüksek yargı kurulları Yargıda çoğulculuk yüksek yargı kurulları
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2018 |
Submission Date | May 16, 2018 |
Acceptance Date | June 29, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 9 Issue: 1 |