Türkiye ve İsrail bölgesinde her zaman dikkate
alınmış iki ülkedir. Bu çalışmada ele alınan 1948-1960 dönemi her iki ülkenin
de tarihinde önemli bir periyoddur. Türkiye’nin kendini Sovyet tehdidi altında
olduğu bu süreçte Batı ile ilişkileri çok büyük bir önem taşımıştır. İsrail ise
1948 yılında kurulmuş ve kuruluşu ile birlikte çok önemli bir varoluşsal
tehditle yüzleşmiştir. Bu iki ülkenin kendi sorunlarının hallolmasında
birbirini bir denge unsuru olarak kullandığı bu dönem her iki ülke açısından da
inişler ve çıkışların yaşandığı ama ilişkilerin asla kopmadığı bir dönem
olmuştur. İlişkilerin başlangıcından kırılma noktalarına çok kritik bir
tarihsel dönem bu çalışmada ele alınmıştır.
This study focuses on
the relationship between Turkey and Israel between 1948-1960. This period
witnessed important developments for both countries. For Turkey, its relations
with the West were vital and Turkey considered the West as an ally because it
was exposed to a serious Soviet threat. During the same period, Israel also had
to face important challenges because it was a newly-founded country and was
fighting for its very existence. To solve their own problems, both countries
used each other as a lever to recover their equilibrium in their foreign
policy. As a result of these challenges both countries face, the period between
1948 and 1960 became a period during which the relationship between two
countries had ups and downs but never broke completely. This paper provides a
historical account of the relations between two countries during this very
critical period.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | March 11, 2019 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 3 |