Edebi bir tür olarak Arap edebiyatında didaktik şiirin ortaya çıkışı, Abbasilerin ilk dönemine denk gelmektedir. Söz konusu dönemde farklı alanlardaki ihtisaslaşmalar, ilim adamlarını eğitim-öğretim yöntemlerinde yeni arayışlara sevk etmiştir. Bu arayış ve çabaların bir sonucu olarak, didaktik tarzda tarih, coğrafya, fıkıh, astronomi, kimya, hadis, kelâm gibi muhtelif konularda manzumeler yazılmış, sonraki dönemlerde eğitim ortamlarında derslerin daha tesirli bir şekilde anlatılması ve ezberlenmesi için sarf, nahiv, belağat ve diğer birçok konuda manzumeler kaleme alınmıştır. Elfiyye, urcuze, manzûme gibi isimlerle anılan didaktik türdeki bu şiirlerin Arap diline ait kuralların ezberlenmesi ve anlaşılmasında da önemli katkıları olmuştur.
Emergence of didactic poetry as a literary genre in Arabic literature coincides with early Abbasid period. In these years, specializations on different fields motivated scholars and educators to seek new teaching methods. As outcome of these searches and efforts, didactic poems were written about history, geography, astronomy, chemistry, hadith, fiqh, and kalam/theology. In next periods, poems related to morphology, syntax, rhetoric and different fields were written to give lectures and provide memorizing in a more effective way in learning envirenments. These didactic poems called as alfiyye, urjuza and manzuma had an important contribution to memorize and understand of rules of Arabic language.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 24, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 3 Issue: 1 |