Muhtelif kültürler arasında tekamül eden ve“Divan Edebiyatı” olarak tanımlanan Osmanlı Edebiyatı, Türklerin İslam kültüründen etkilenmeleri sonucu oluşturdukları geniş yelpazeli bir edebiyat olup bazı kaynaklarda “Eski Türk Edebiyatı” ve “Klasik Türk Edebiyatı” şeklinde de geçmektedir. Ancak belli ilkeler çevresinde gelişen bu edebiyat, şairlerin şiirlerini “Divan” denilen yazma kitaplarda toplamalarından dolayı daha çok “Divan Edebiyatı” adıyla ifade edilmektedir. Güçlü kültürel bir alt yapıya sahip olan ve Arap ile Fars edebiyatı muhitinde gelişme göstermekle birlikte kendine has üslubunu oluştururken ihtiva ettiği kaynaklar bağlamında Divan edebiyatı Arapça ve Farsça’dan kelime almıştır. Dilin asli uzuvları haline gelen ve toplumun öz değerleriyle birleşip mükemmel bir harmanı oluşturan bu kelimeler, kökleri ve yapıları bakımından yabancı olmakla birlikte edebi ve fikri kültürün yansıtıcısı olmuştur. Bu çalışmada Divan şiirine muhtelif yollarla girip Türkçenin ruhuyla izdivac eden Arapça kelimeler ve bu kelimelerin zaman içindeki anlamsal değeri farklı beyitler üzerinden izah edilip değerlendirilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 27, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 5 Issue: 1 |