This manuscript seeks to evaluate the impact of third parties on Turkish-Greek relations from a historical perspective. Greek independence, Turkish War of Independence, the interwar period and the Second World War have been chosen as periods to be covered. Bilateral relations during these periods are analyzed through process-tracing. Starting from 1821 Peloponnese Revolt until the Second World War, this work seeks to offer a compressive perspective on the events that commonly affected the foreign policies of the two countries. Through an analysis of the inherent features of international political dynamics of the selected four periods, this manuscript, along with assessing the impact of external actors on Turkish-Greek relations, also aims to clarify the characteristics of this impact. On a methodological and conceptual note, while seeking to evaluate the impact of external factors on bilateral relations, the notion of “impact” is defined in a way that signifies an interactive form of relationship. This means that, as well as third parties affecting Turkish-Greek relations, Turkey and Greece periodically sought to reach out to third parties in their conduct towards each other, and the policies pursued to this end inevitably had repercussions for bilateral relations. The policies adopted by third parties while intervening in Turkish-Greek relations revealed themselves in the form of support or pressure depending on the timeframe in question. Taken together, the conclusion reached in this article can be summed up as follows: when there is a revisionist drift in the international system and the two states develop a common threat perception therein, they exhibit a tendency to cultivate cooperative relations. On the other hand, when the international system is stable and common threat perception is low, Turkish-Greek relations take on a competitive character and the two states tend to turn to third parties to acquire support against its counterpart.
Bu çalışma, Türk-Yunan ilişkileri üzerinde üçüncü aktörlerin etkisini tarihsel bir perspektiften değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Süreç takibi yönteminden yararlanılarak; Yunanistan’ın bağımsızlığı, Kurtuluş Savaşı, iki dünya savaşı arası dönem ve İkinci Dünya Savaşı süreçleri incelenmektedir. Bu kısımlarda sunulan tartışmalarla, 1821 Mora Ayaklanması’ndan İkinci Dünya Savaşı’na kadar uzanan bir zaman diliminde iki ülkenin dış politikasını ortak bir şekilde etkileyen olaylara ilişkin kapsamlı bir bakış açısının sunulması amaçlanmakladır. İncelenen dört farklı dönemdeki özgül uluslararası siyasi dinamikler göz önüne alınarak, Türk-Yunan ilişkilerinde üçüncü aktörlerin etkisi ve bu etkinin mahiyeti esas inceleme konusudur. Bu husus değerlendirilirken, yöntemsel ve kavramsal bir açıdan “etki” kavramı interaktif bir ilişki biçimi olarak tanımlanmaktadır. Bu husus şu anlama gelmektedir: üçüncü aktörlerin Türk-Yunan ilişkilerine etki etmesi kadar, Türkiye ve Yunanistan da birbirleriyle olan ilişkilerinde dönemsel olarak üçüncü aktörlerle temas kurmaya çalışmışlar ve bu temaslar, ilişkiler üzerinde kaçınılmaz olarak yansımalara neden olmuştur. Üçüncü aktörlerin Türk-Yunan ilişkilerine bazen destek bazen baskı unsuru olarak müdahil oldukları tespiti ışığında bu çalışma şu sonuçlara ulaşmıştır: uluslararası sistemde revizyonist bir hareketlenme meydana geldiğinde ve üçüncü aktörlerden ortak tehdit hissedildiğinde, Türkiye ve Yunanistan iş birliği geliştirme yönünde bir eğilim ortaya koymaktadır. Uluslararası sistem istikrarlı bir görüntü arz ettiğinde ve ortak tehdit algısı zayıfladığında ise Türk-Yunan ilişkileri rekabet odaklı bir mahiyet kazanmakta ve bu sefer iki ülke bizzat üçüncü aktörlere yönelerek, birbirleriyle olan etkileşimlerinde destek elde etmeye çalışmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | International Relations |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 9 Issue: 3 |