Osmanlı tarihinde kurulan vakıflar arasında su vakıflarının önemli bir yeri vardır. Günümüzde beledî hizmetler arasında sayılan su ile ilgili her türlü hizmetin o dönemde vakıflar aracılığıyla verildiği bilinmektedir. Başta padişahlar, hanım sultanlar, paşalar gibi üst düzey kişilerin yanı sıra diğer hayır sahiplerince kurulan vakıfların birçoğunda, suyun kaynağından insanların hizmetine sunuluncaya kadar geçtiği her aşamada pek çok yapı inşa edilmiştir. İnsanların günlük su ihtiyacı için inşa edilen suyolları, kanallar, kuyular, maksemler, karizler, kasteller, sebiller, su terazileri, su hazineleri, çeşmeler, musluklar ve benzeri su yapıları vakfiyelerde genel anlamda sikâye, sâkiye, ebniye-i mâ, ebniye-i sikâye şeklinde tanımlanmıştır.
Bu çalışmada bugüne kadar kapsamlı bir biçimde incelenmemiş olan, insanların suyla buluştuğu ve doğrudan hizmet aldığı bu yapılardan vakfiyelerde “musluk” şeklinde tanımlanan ögelere yer verilmiştir. Öncelikle, kurulan vakıflarda suyun önemi, su vakıfları kurulmasının temelinde yatan unsurlar ve “musluk” teriminin vakfiyelerde hangi anlamlara geldiği örneklerle ortaya konmuştur. Musluk teriminin birden fazla anlamda kullanıldığı tespit edilmiş ve dört ana başlık altında gruplandırılmıştır. Bunlardan en ilgi çekici olan ve en az araştırılan muslukların ise “taş tekne” veya “taş musluk” terimi ile tanımlanan türdeki musluk örnekleri olduğu tespit edilmiştir. Saha çalışmasında, bu konuda en çok vakfiye kaydı bulunan örneklerin yer aldığı İstanbul’daki taş musluklar vakfiye kayıtları üzerinden tespit edilmeye çalışılmış, kayıtlarla sahada eşleşen örnekler özgünlük, form, malzeme ve süsleme özellikleri bakımından irdelenmiştir.
One of the foundation types of which the largest numbers of pious foundations were established in the history of waqf is water foundations. It is known that all kinds of services related to water, which are considered among the municipal services today, were provided through pious foundations at that time. In many of the foundations established for this purpose by high-ranking people such as Sultans, Lady Sultans, Pashas and other benefactors, many structures have been built at every stage of the water process from its source to being made available to people. Waterways, canals, wells, maksems, charis, kastels, fountains, water scales, water treasuries, fountains, stone tanks (e.i. musluk) and similar water structures built for the daily water needs of people were generally defined in foundation charters such as sikâye, sâkiye, ebniye-i mâ and ebniye-i sikâye.
In this study, among these structures, the elements defined as “tap” (e.i. musluk) in the foundation charters, where water meets people and from where people receive direct service, which has not been extensively studied until now are included. First of all, the importance of water in established foundations, the factors underlying the establishment of water foundations and the meanings of the term “tap” in foundation charters are expressed with examples. It has been determined that the term “tap” is used in more than one sense; therefore, is grouped into four main headings. It was figured out that the most interesting and the least studied ones of these are the special types of taps defined by the term “stone tank, (taş tekne)” or “stone tap (taş musluk)”. In the site survey, the stone taps in Istanbul, where the examples with the most foundation charter records do exist, were tried to be identified through the records, and the examples matching the records in the site were examined in terms of originality, form, material and ornamental features.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Art History |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | January 31, 2024 |
Submission Date | October 11, 2023 |
Acceptance Date | January 24, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 21 |