Bu makale, Sophocles’in Antigone’sindeki Antigone ve Shakespeare’in Hamlet’indeki Ophelia karakterlerinin intiharlını oyunların yazıldığı dönemlerin tarihi, felsefi ve dini arka planlarını göz önüne alarak incelemektedir. Antik Yunan’da intihar onurlu bir eylemken, on altıncı yüzyıl Hristiyan âleminde yasaklanmıştır ve dine saygısızlık olarak görülmüştür. Ancak feminist bir bakış açısıyla, iki oyundaki kadın karakterlerin intiharları ataerkil sisteme bir baş kaldırı olarak okunabilir. Bu nedenle, intihar bilinçli bir seçim halini alır ve bu kadın karakterlerin bastırılan suskunluklarını bozmalarını sağlar. İntiharla gelen ölüm, Antigone ve Ophelia’nın, öz kimliklerini bastırıp onları hiçliğe iten dengesiz ataerkil gücün kurulu düzeninden kurtulmalarını sağlar
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 20, 2012 |
Submission Date | March 20, 2012 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 23 Issue: 1 |