In
Divan Literature, there is a standard, general and sometimes vague geography
that was referred to by all poets. In almost all of the divan poetry, it is
possible to encounter references to a standard geography such as Egypt (Mısır),
Damascus (Şam), Rumelia (Rum) China (Çin) Hotan (Hoten) and Badakshan
(Bedehşan) and saying and imagery woven around this geography. This geography,
from the smallest town to the biggest city, from the nearest one to the
farthest, was an important material for poets. Poets tackled the local
geography as well in their poetry in addition to these unknown places which
they had never been, lived or even seen, taking into account different aspects
of these places. Karaman is one of those local places. Karaman, which was one
of the important centers for Karamanid Dynasty, was dealt by divan poems with
its geographic, historical, political and social properties. Poems associated
Karaman with different elements of the beauty assumed to belong to the beloved;
and sometimes they used Karaman as an decorative element with several plays on
word and meaning. Karaman, both as a geography and as a place including those
who lived there, was the subject of separate poems, sometimes being glorified
and embraced and sometimes vilified and disgraced. This study investigates how
and under what conditions Karaman was subject of divan poetry and what kind of
wit, imagination and saying were created around this subject.
Divan
edebiyatında tüm şairler tarafından müşterek olarak kullanılan, standart, umumî
ve bazen de belirsizlik gösteren bir coğrafya vardır. Hemen hemen her divan
şairinin şiirinde Mısır, Şam, Rum, Çin, Hoten, Bedahşan gibi bu standart
coğrafyaya ve bu coğrafya etrafında oluşturulan benzer söyleyiş ve hayallere
rastlamak mümkündür. Bu coğrafya en küçük yerleşim biriminden en büyüğüne, en
yakınından en uzağına kadar şairler için hazır bir malzeme olmuştur. Şairler
gezip görmedikleri, içinde yaşamadıkları ve doğrudan bilmedikleri bu coğrafya
yanında mahallî coğrafyalara da farklı yönleriyle yer vermişlerdir. Bu mahallî
coğrafyalardan biri de Karaman’dır. Karamanoğlu Beyliği’nin önemli
merkezlerinden biri olan Karaman divan şairleri tarafından coğrafî,
tarihî, siyasî, kültürel ve bazı sosyal özellikleriyle ele alınmıştır. Şairler,
Karaman’ı sevgilinin çeşitli güzellik unsurlarıyla ilişkilendirmişler, bazen de
çeşitli söz ve anlam oyunları içinde dekoratif amaçla kullanmışlardır. Karaman
gerek gerçek bir coğrafya gerekse burada yaşayanları da kapsayan bir yer olarak
övülen, yerilen, sevilen bir hususiyet arz etmiş, müstakil manzumelere konu
olmuştur. Bu çalışmada divan şiirinde Karaman’ın hangi durumlarda ve ne gibi
yönlerden şiire malzeme olduğu, bu kelime etrafında ne gibi nükte, hayal ve
söyleyişlerin oluşturulduğu incelenmiştir.
Journal Section | ARTICLES |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 21, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 26 Issue: 2 |