Doğu Akdeniz; farklı din, mezhep, siyasi ve etnik grupları bünyesinde barındıran bir bölge olup tarih boyu çatışmalara sahne olmuştur. Kıyıdaş devletlerin güvenliğini tehdit eden bu çatışmalar devam ederken, bölgede hidrokarbon kaynaklarının keşfedilmesi, gerilimi ve rekabeti besleyici bir etki yaratmaktadır. Günümüzde diğer tüm işlevlerinin yanı sıra aktörler tarafından rakiplerine karşı bir baskı aracı olarak da kullanılan enerji, bir güç unsuru olarak karşımıza çıkmaktadır. Enerjinin devletlerin güvenlik açıklarını azaltıcı bir etkisinin olması, bu kaynaklar üzerinde hakimiyet kurma mücadelesini doğurmaktadır. Türkiye, artan enerji ihtiyacını karşılamak ve enerji geçiş merkezi olma hedefini sürdürmek için bölgeye olan ilgisini artırmaktadır. Güney Kıbrıs Rum Yönetimi ise, güvenlik açıklarını azaltma ve kaynakların büyük bir bölümünü ihraç ederek ekonomik kazanç elde etme gayreti içerisindedir. Bu çalışmada, Türkiye ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin enerji politikaları kapsamında çatışan çıkarları değerlendirilmektedir. İki aktörün Doğu Akdeniz enerji politikaları neorealist perspektiften ele alınarak ulusal çıkar, güç, çatışma, rekabet, güç dengesi ve güvenlik kavramları çerçevesinde karşılaştırmalı bir analiz yapılmaktadır.
The Eastern Mediterranean constitutes a region that includes different religious, sectarian, political and ethnic groups and has been home to conflicts throughout the history. While these conflicts that threaten the security of the riparian states continue, the discovery of large hydrocarbon resources in the region has created a nurturing effect on tension and competition between actors. Today, energy, along with its other functions, is used by actors as a means of pressure against their rivals, thus constitutes a component of power. The fact that energy has a reducing effect on the security vulnerabilities of states, causes the struggle for dominance over these resources. Turkey has shown a growing interest in the region to meet its increasing energy needs and to maintain its goal of becoming an energy transition center. The Greek Cypriot Administration, on the other hand, has been in an effort to reduce security gaps and maximize economic gain by exporting a large part of its resources. In this study, the conflicting interests of Turkey and the Greek Cypriot Administration within the scope of their energy policies are evaluated through the rational dynamics of the International Relations discipline. The Eastern Mediterranean energy policies of the two actors are examined from a neorealist perspective, and a comparative analysis is made within the framework of the concepts of national interest, power, conflict, competition, balance of power and security.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | International Relations |
Journal Section | Original Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |