This article explores the foundation and evolution of Turkey's modern professional military education (PME) system within the context of foreign military assistance missions. The outcomes of these missions were primarily determined by the country's general situation and the degree to which the officer corps embraced the innovation. In this regard, the Germans, who started to work in the late 19th century, encountered an officer corps open to innovation due to military defeats. On the other hand, the Americans operating after the Second World War came into contact with the officers of a victorious army that established a country, firmly committed to the status quo and resistant to change. Thus, the disparate working conditions of the military aid missions of the two countries directly affected the change of the military education system. Additionally, this research shows that the Turks adopted the less beneficial aspects of each model, namely German elitism and American teaching principles based on fact-based learning. These findings are corroborated by archival sources, officer memoirs, and even institutional practices. Another common feature of the PME modifications is that they were all adopted in response to a crisis, yet each could only alter some components of the prior system without totally eliminating it. However, after the 2016 coup attempt, for the first time, Turks created a model tailored to the needs of the country and, more importantly, developed by their own experts.
Yoktur
Yoktur
-
Bu makale Türk modern askeri eğitim sisteminin kuruluş ve gelişimini askeri yardım misyonları çerçevesinde incelemektedir. Söz konusu misyonlar hem dönemin genel şartları hem de subay sınıfının yeniliği kabullenme derecesinden etkilenmiştir. Bu anlamda 19. yüzyılın son döneminde göreve başlayan Alman Askeri Yardım Heyeti, askeri yenilgiler dolayısıyla yeniliğe açık bir subay sınıfı ile karşılaşmıştır. Buna karşın 2.Dünya Savaşı sonrasında faaliyet gösteren Amerikalılar ise ülke kurmuş muzaffer bir ordunun statükoya sıkı sıkıya bağlı ve değişime dirençli subayları ile muhatap olmuşlardır. İki ülke askeri yardım misyonlarının içinde bulundukları farklı durumlar askeri eğitim-öğretim sisteminin değişimine de doğrudan etki etmiştir. Ayrıca bu araştırma, Türklerin her modelin daha az avantajlı yönlerini, yani Alman elitizmini ve ezbere dayalı Amerikan öğretim ilkelerini benimsediklerini göstermektedir. Arşiv kaynakları, subay anıları ve hatta kurumsal uygulamalar bu bulguları doğrulamaktadır. Modern askeri eğitim sisteminin genellikle kriz durumları ile birlikte değiştiği, ancak bu değişimin eski sistemi tamamen ortadan kaldıramadan sadece bazı yönlerini etkileyebildiği görülmektedir. Bununla birlikte 2016 darbe girişiminden sonra ilk defa ülkeye özgü bir modelin geliştirilebildiğini söylemek mümkündür.
Yoktur
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | International Relations |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Project Number | Yoktur |
Publication Date | August 2, 2022 |
Submission Date | February 3, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 4 Issue: 1 |