Since people could easily and quickly access the items they used, the use-dispose approach was adopted instead of the repair-use process. An outcome of this consumption madness and curiosity related to vanity has been associated with furniture usage.
Furniture is in good condition but is replaced by the belief that they are not in trend disposed of without considering any ecological and economic issues. This discarded furniture is typically deposited in solid waste landfills with other household waste and decreases those sites' capacity. Furniture waste, described as giant waste volume, is ecologically harmful because of its chemicals they contain and also causes significant economic losses. Although there are many examples in the world where furniture waste is collected, repaired, and reused, very few municipalities in Turkey can collect such waste and include recycling and reusing it. Besides, there is no inventory in Turkey relating to this waste. Furniture waste examples in the world are presented in this study, and damages to the environment are examined. Furniture waste status is determined by the qualitative research observation method for Istanbul, Turkey's largest furniture and urban low-income market, and Kocaeli, which has been identified as having the highest income inequality in the Eastern Marmara region. In these cities, the methods of using furniture waste were investigated. The aim was to draw attention to the possible damage to the environment by calculating the volume of furniture waste. With this work shaped by the descriptive analysis process, it is intended to lead to other academic studies on accompaniment, complete literature research that is insufficient on the issue and increase awareness of the environmental problems of the increasing consumption of furniture in Turkey. The lack of literature on the amount of furniture and waste disposal in Turkey increases the study's importance.
İnsanların kullandıkları eşyalara kolay ulaşımı nedeniyle tamir et- kullan düşüncesi yerine kullan-at mantığı yerleşmiştir. Bu tüketim çılgınlığı ve gösteriş merakının bir sonucu da mobilya kullanımıdır. Kullanılabilecek durumda olan ancak modası geçtiği bahanesiyle değiştirilen mobilyalar hiçbir ekolojik ve ekonomik kaygılara bakılmaksızın atılmaktadır. Atılan bu mobilyalar genellikle katı atık depolama sahalarında diğer evsel atıklarla beraber depolanmakta ve o sahaların kapasitelerini düşürmektedir. İri hacimli atık olarak da belirtilen mobilya atıkları hem içerisinde barındırdıkları kimyasallar nedeniyle ekolojik yönden zararlı olmakta hem de önemli ekonomik kayıplara sebep olmaktadır. Dünyada mobilya atıklarının toplanıp tamir edilerek yeniden kullanımı konusunda birçok örnek bulunmasına rağmen Türkiye’de çok az belediye bu atıkları toplayarak geri dönüşüm-yeniden kullanım sürecine sokabilmektedir. Ayrıca Türkiye’de bu atıklar konusunda herhangi bir envanter de bulunmamaktadır. Yapılan bu çalışmada mobilya atıkları konusunda dünyadaki örnekler verilmiş, söz konusu bu atıkların düzensiz olarak bertarafı sonucunda çevreye olan zararları irdelenmiştir. Mobilya sektörü istihdamı ve Türkiye’de gelirin en yüksek olduğu İstanbul ve gelir eşitsizliğinin en düşük olduğu Doğu Marmara Bölgesinin gelirin yüksek olduğu illerinden biri olan Kocaeli’de mobilya atıklarının durumu nitel araştırmalardan gözlem yöntemi ile tespit edilmiş ve sonuçları ortaya konmuştur. Bu illerde mobilya atıklarının değerlendirme şekilleri araştırılmış, mobilya atıklarının hacminin hesaplanması ile çevreye verebilecekleri zarara dikkat çekilmesi amaçlanmıştır. Betimsel analiz yöntemiyle şekillenen bu çalışma ile Türkiye’de son yıllarda giderek artan mobilya tüketiminin yol açacağı çevre sorunlarına farkındalık oluşturmak, konuyla ilgili diğer akademik çalışmalara yol açmak ve konu hakkında eksik olan literatür çalışmasının tamamlanması amaçlanmıştır. Türkiye’de mobilya atıklarının miktar ve bertarafı konusunda literatür bilgisine rastlanılmamış olması çalışmanın önemini artırmaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | January 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 33 Issue: 1 |