Is Voluntary Termination of Pregnancy a Family Planning Method?

Year 2014, Volume: 11 Issue: 4, 110 - 112, 01.10.2014

Yusuf Aytaç Tohma , Özlem Özdeğirmenci Bora Çoşkun Eser Çolak Berna Dilbaz Salim Erkaya

Abstract

Aim: Objective of our study is to investigate if the voluntary termination of pregnancy is perceived as a family planning method in our country or not.Material and Methods: The study group consisted of 500 cases who presented with request of the legal termination of the pregnancy to TCSB Etlik Zubeyde Hanım Gynecology Training and Research Hospital Family Planning Clinic, on 2012, during April - August. All patients participating in the study were questioned about the medical and obstetric characteristics, number of pregnancies and births, number of living children, the latest contraception methods they use, drug use, and history of chronic disease.Results: 13.6% percent of patients in the study stated that they don’t use any method of birth control and 64.6% percent of patients stated that they use coitus interruptus, 17.0% use condoms, 3.4% use IUD, 1.2% use combined oral contraceptive COC and 0.2% use Depo Provera as a method of contraception. 80.4% n = 41 percent of patients without previous pregnancies stated that don’t use any method of contraception, remaining 19.6% n = 10 stated that they use condom method. The distribution of contraceptive methods of the patients with a history of at least once of MVA is presented in Table 3. 14 of these patients 11.2% are not using any method of contraception and 64% percent are using coitus interruptus method.Conclusion: Optional termination of pregnancy is seen as a method of family planning instead of a service should be offered to those in need in our country. Submission of the educational program with the message of the optional termination of pregnancy is not an contraception method should be provided all across the country, reachable by everyone.

Keywords

Family planning, voluntary termination of pregnancy

İstemli Gebelik Sonlandırılması, Bir Aile Planlaması Yöntemi midir?

Abstract

Amaç: Çalışmamızdaki amacımız ülkemizde istemli gebelik sonlandırılmasının bir aile planlaması yöntemi olarak algılanıp algılanılmadığını araştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Çalışma grubunu 2012 yılında Nisan-Ağustos aylarında T.C.S.B Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Planlaması Polikliniği’ne yasal gebelik tahliyesi istemiyle başvuran, 500 olgu oluşturmuştur. Çalışmaya katılan tüm olguların tıbbi ve obstetrik özellikleri sorgulanarak gebelik ve doğum sayıları, yaşayan çocuk sayıları, en son kullandıkları korunma yöntemi, ilaç kullanımı ve kronik hastalık öyküsü sorgulandı.Bulgular: Çalışmada yer alan hastaların % 13.6’ si herhangi bir doğum kontrol yöntemi kullanmadıklarını belirtirken, % 64.6’sı koitus interruptus ile, %17.0’ si kondom ile, %3,4’ü RİA ile, %1.2 si Kombine Oral Kontraseptif KOK ile ve %0.2’si Depo Provera yöntemi ile korunduklarını belirtmişlerdir. Daha önce gebeliği olmayan hastaların %80,4’ü n=41 herhangi bir doğum kontrol yöntemi kullanmadığını belirtirken, %19.6’ sı n=10 kondom yöntemini kullandıklarını belirtmişlerdir. En az bir kez manuel vakum aspirasyon MVA öyküsü olan hastaların korunma yöntemleri dağılımı Tablo 3’te verilmiştir ve bu hastaların 14’ü %11.2 herhangi bir doğum kontrol yöntemi kullanmamaktadır; % 64 ise koitus interruptus ile korunmaktadır.Sonuç: İsteğe bağlı gebelik sonlandırması ülkemizde ihtiyacı olanlara sunulması gereken bir hizmet yerine aile planlaması yöntemi olarak görülmektedir. İsteğe bağlı gebelik sonlandırmasının bir AP yöntemi olmadığı mesajını içeren eğitim programının tüm ülke çapında, herkese ulaşılabilecek nitelikte sunulması sağlanmalıdır.

Keywords

Aile planlaması, istemli gebelik sonlandırılması

References

• 1. Elçioğlu Ö, Ünlüoğlu İ, Özalp S. Aile planlaması danışmanlık hizmetleri ve kalite. Sağlık ve Toplum 2000; 10: 3-7.
• 2. Toker SO. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin aile planlaması hakkında bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. Aile ve Toplum 2005; 2: 101-110.
• 3. Bayık A: Aile Planlaması Eğitim Kitapçığı. İzmir: E.Ü. Hemşirelik Y.O. ve Karşıyaka Belediyesi ortak yayını, 1991: 1-2.
• 4. Saraç İ, Yalçın ÖT, Özalp S, Hassa H. Bir üniversite hastanesinde rahim içi araç uygulamaları. Sağlık ve Toplum 1999; 9: 29-31.
• 5. The State of the World's Children 2003. A publication of the United Nations Children's Fund (UNICEF), UNICEF House - New York, USA.
• 6. Countdown 2015. A publication of Population Action Int., Family Care Int. and Intemational Planned Parenthood Federation, Eason Associates Inc., Washington, DC - USA, 2004
• 7. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK, Ankara, Türkiye, 2009: ISBN 978-975-491-274-6.
• 8. N. Sadik. The State of World Population 1997. UNFPA, NewYork
• 9. Yüksel H, Odabaşı AR, Kafkas S, Onur E, Çetin Şahin M. Aydın`da yasal gebelik tahliyesi amacıyla başvuranların korunma biçimi ve tahliye sonrası için düşündükleri korunma yöntemi, ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2001; 2: 5 -8
• 10. Güngör L, Açık Y, Güngör YM, Oğuzöncül AF. Elazığ Devlet Hastanesi Aile Planlaması polikliniğine isteğe bağlı düşük yapmak için başvuran kadınlar ve eşlerinin aile planlaması ve isteğe bağlı düşük hakkındaki bilgi, tutum, davranışları, Fırat Tıp Dergisi, 2003;8:29-33
• 11. Vural TZ, Gönenç I, Köse G, Aka N. Yasal tahliye sonrası seçilen kontraseptif yöntemler ve gelişen komplikasyonlar, Türk Aile Hek. Derg. 2004; 8: 162-165
• 12. Diker J, Erkoç A, Karataş N. Dr. Sevki Atasagun Nevşehir Devlet Hastanesinde MR (Menstrüel Regulasyon) yöntemi ile gebeliği sonlandırılan hastaların değerlendirilmesi, Sağlık ve Toplum Yıl:13, Sayı:2, Nisan-Haziran 2003