Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

A Context-Based Examination of the Relationship between Teachers' Ability to Empathize and Their Ability to Manage the Classroom

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 73 - 87, 31.12.2022
https://doi.org/10.47156/jide.1214153

Öz

Most of the time, people prefer to use their body language as a way to communicate without words. For empathy in these situations, you also need to be good at communicating without words. To understand what people are really thinking and feeling, you need to be able to read their body language and facial expressions. This takes empathy skills. Empathy helps explain things like illusions, feelings, and moral feelings. Empathy brings behaviors and feelings to the same level. Empathy is important on an instinctual level. Empathy first showed up in psychology, where it was found that when empathy worked, so did the therapy. People's lives have been shown to get better in places where empathy education is taught. Empathy makes life better, and it is a process that affects the whole person. Assuming that empathy has a big effect not only on relationships and behaviors but also on learning, this effect is likely to depend on how much empathy teachers show. Taking into account the existing body of literature pertinent to the topic at hand, the purpose of this study is to investigate, on the basis of this context, the relationship between the ability of teachers to demonstrate empathy and their capacity to manage a classroom.

Kaynakça

  • Acun Kapıkıran N. , Kapıkıran Ş, & Başaran B.I. (2010). Psikolojik danışma ve rehberlik öğrencilerinin empatik eğilimler ve algıladıkları anne ve baba olumlu sosyal davranışları: Cinsiyetin farklılaştırıcı rolü. Ege Eğitim Dergisi, 1(11), 1-191.
  • Adler, A. (1956). The individual psychology of Alfred Adler: A systematic presentation in selections from his writings. New York: Harper ve Row.
  • Akkoyun, F. (1982). Empatik anlayış üzerine. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15(2), 63-69.
  • Alıcıgüzel, İ. (1998). Çağdaş okulda eğitim ve öğretim. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Altınbaş, K., Gülöksüz, S., Özçetinkaya, S, & Oral, E. (2010). Empatinin biyolojik yönleri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar Dergisi, 2(1),15-25.
  • Atıcı, M. (2003). İstenmeyen davranışlarla başa çıkmada Glasser’in problem çözme yaklaşımının uygulanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim ve Bilim Dergisi, 28(128), 27-34.
  • Avunduk, Y. (2016). Duygusal zekanın iş performansı üzerindeki etkisi: Tıp doktorları ile toplu ulaşım şoförleri üzerinde karşılaştırmalı alan uygulaması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Aytekin, H. (2003). Sınıf yönetimi (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Başar, H. (2003). Sınıf yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Başar, M. (2008). Çocuğun başarısında göz ardı edilen duyuşsal özelliklerin getirisi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Başer, D., Kırlıoğlu, M, & Kalaycı Kırlıoğlu, H.İ. (2019). Empati kavramına bauman çerçevesinden bir bakış. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19),2323- 2344.
  • Bender, W. L. (2003). Relational discipline: Strategies for in-your-face students. Boston: Pearson.
  • Bonab, H.S, & Essmati, A. ( 2015). Classroom management. Cumhuriyet Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi (CFD), 36(3), 3515-3529.
  • Brophy, J. E, & McCaslin, M. (1992). Teachers’ reports of how they perceive and cope with problem students. Elementary School Journal, 93(1), 63–68.
  • Cooper, B. (2004). Empathy, interaction and caring: Teachers’ roles in a constrained environment. Pastoral Care in Education Journal, 22(3), 12-21.
  • Cooper, B. (2010). In search of profound empathy in learning relationships: Understanding the mathematics of moral learning environments. Journal of Moral Education, 39(1), 79-99.
  • Coşkun, E. (2019). Duygusal zekâ ve belirsizliğe tahammülsüzlüğün stresle başa çıkma tarzlarına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
  • Çağlayan, A. (2003). İlköğretimlerde eğitimde yönetim yönetimde kalite. İstanbul: Bilge Yayınları.
  • Çelik, E, & Çağdaş, A. (2008). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23-38.
  • Dağda, G. (2017). Aday psikolojik danışmanların empatik eğilim ve duygularını ifade etme düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Doğu Akdeniz Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Kıbrıs.
  • Demir, M. K. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının empati becerilerinin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (33), 107-121.
  • Diken, E. H, & Aydoğdu, M. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının duygusal zekâları ile fen başarıları (genetik konusunda) arasındaki ilişki. Online Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 1-13.
  • Dökmen, Ü. (2008). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Ensari, H, & Gündüz, Y. (2006). İlköğretim okullarında yönetim ve kalite. İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2008). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Ersoy, E.G, & Köşger, F. (2016). Empati: Tanımı ve önemi. Osmangazi Journal of Medicine, 38 (2), 9-17.
  • Freud, S. (1920). Group psychology and the analysis of the ego (standard edition). London: Hogarth.
  • Glasser, W. (1998). Choice theory: A new psychology of personal freedom. New York, NY
  • Goleman, D. (1995). Duygusal zeka. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Goleman, D. (2019). Duygusal zeka ve liderlik. İstanbul:Optimist Yayıncılık.
  • Goroshit, M, & Hen, M. (2016). Teachers’ empathy: Can it be predicted by self-efficacy. Teachers and Teaching, 22(7), 805-818.
  • Gürtunca, A. (2013). Çocuklar ve ergenler için empati ölçeği türkiye geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Güvenç, Z. (2012). Sınıf öğretmenlerinin duygusal zekaları ile yansıtıcı düşünme becerileri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Hall, P. S, & Hall, N. D. (2003). Building relationships with challenging children. Educational Leadership, 61 (1), 60-63.
  • Hanna, F. J., Hanna, C. A., ve Keys, S. G. (1999). Fifty strategies for counseling defiant and aggressive adolescents: Reaching, accepting, and relating. Journal of Counseling and Development, 77, 395–404.
  • Hoffman, M. L. (1982). Development of prosocial motivation: empathy and guilt. In N. Eisenberg (Ed.) The development of prosocial behavior. New York: Academic Press.
  • İra, N. (2004) . Etkili sınıf yönetimi ve aktif öğrenme. Çağdaş Eğitim Dergisi, 29(310), 34- 39.
  • Kabapınar, Y. (2015). Empatiyle gelişmek: Empatiyi geliştirmek: Çocuk ve empati. Ankara: Pegem Akademi.
  • Karasu, F, & Özdemir, A. (2019). Sağlıkla ilişkili bölümlerde öğrenim gören öğrencilerin duygusal zekâ düzeylerinin değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Dergisi - Journal of Social Sciences, 9 (18), 223-238.
  • Karip, E. (2017). Sınıf yönetimi (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kaya, Z. (1998). Öğrenmeyi kolaylaştırmada öğretmen davranışları. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 120-122.
  • Kocayörük, A. (2004). Duygusal zeka eğitimi'nde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Korkman, H, & Tekel, E. (2020). Mediating role of empathy in the relationship between emotional intelligence and thinking styles. International Journal of Contemporary Educational Research, 7(1), 192-200.
  • Kuzgun, Y. (2000). Sınıfta demokrasi (Ed.A. Şimşek), Ankara.
  • Küçükahmet, L. (2009). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Lipps, T. (1897). Raumästhetik und geometrisch-optische Täuschungen (No. 9-10). JA Barth.
  • Marzano J.S, & Marzano R.J. (2003). The key to classroom management. Educational Leadership, 61(1), 6-13.
  • Meyers, S., Rowell, K., Wells, M, & Smith, B.C. (2019). Teacher empathy: A model of empathy for teaching for student success. College Teaching, 67(3), 160-168.
  • Nartgün, Ş.S, & Argon, T. (2018). Developing primary school teachers’ classroom management skills. International Journal on Lifelong Education and Leadership, 4(1), 29-35.
  • Okutan, M. (2008). Sınıf yönetiminde örnek olaylar. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Özaslan, H. , Kumcağız, H, & Baba Öztürk, M. (2020). The relationship between emotional ıntelligence and democratic perceptions and attitudes of teacher candidates. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 21(2), 636-654.
  • Özbay, H.M, & Canpolat, B.I. (2003). Psikoterapide empati - nesnellik ikilemi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 6 (1), 39-45.
  • Özbay, Y, & Şahin, M. (1999). Üniversite öğrencilerinin empatik sınıf atmosferine ilişkin algılamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 74 -83.
  • Özen, H. (2015). Sınıf öğretmenlerinin empatik yönelimlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Özgan, H. (1999). Lise öğrencilerinin algılanan empatik sınıf atmosferi tutumları ile başarı ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özsoy, O. (2003). Etkin öğrenci, etkin öğretmen, etkin eğitim. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Öztürk, O. (2020). Öğretmenlerin örgütsel muhalefetin nedenlerine ilişkin görüşleri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özyürek, M. (2005). Olumlu sınıf yönetimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Roberts, W, & Strayer, J. (1996). Empathy, emotional expressiveness, and prosocial behaviour. Journal of the Society for Research in Child Development, 67(2), 449-470.
  • Rogers, C. (1980). A way of being. The USA: Mariner Books.
  • Rogers, S, & Renard, L. (1999). Relationship-driven teaching. Educational Leadership, 57(1), 34–37.
  • Saban, A. (2000). Öğrenme öğretme süreci- yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sağlam, M., Adıgüzel, A ve Güngör, Ö. (2008). İlköğretim sınıf içi istenmeyen öğrenci davranışları ve öğretmenlerin bu davranışlarla baş etme yaklaşımları. Proceedings of International Conference on Educational Science ICES’08 23-25 June (Eds. B. Özer, H. Yaratan, H. Caner), Famagusta-North Cyprus: Department Educational Sciences faculty of Education, 3: 1626-1635.
  • Stojiljkociv, S. , Djigic, G, & Zlatkovic, B. (2012). Empathy and teacher’s role. International Conference on Education and Educational Psychology (ICEEPSY 2012). Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69 (2012), 960 – 966.
  • Şakar, G.N. (2020). Çocuklarda empati gelişiminin desteklenmesi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Gelişim ve Psikoloji Dergisi, 1(2), 201-223.
  • Terzi, A. (2002).Sınıf yönetimi açısından etkili öğretmen davranışları. Milli Eğitim Dergisi, 155(156), 162-169.
  • Titrek, O. (2004). Eğitim fakültesi öğretim üyelerinin duygusal yeterliklerini iş yaşamında kullanma ve akademik başarı düzeyleri arasındaki karşılaştırmalı bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Titrek, O. (2007). Iq’dan eq’ya duyguları zekice yönetme. Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Titrek, O. (2016). Iq’dan eq’ya duyguları zekice yönetme (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Toprakçı, E. (2008). Sınıfa dayalı yönetim. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Toytok, H. (2013). Öğretmenlerin duygusal zeka yeterliliklerini sınıf yönetimi sürecinde kullanma düzeyleri: sakarya il örneği. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 1 (1), 27-43.
  • Tunca, Ö. (2010). Duygusal zeka düzeylerinin sınıf yönetimi becerilerine etkisi ve bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2020). Retrleved from http ://www. tdk. gov. tr.
  • Türnüklü, A, & Yıldız, V.(2002). Öğretmenlerin öğrencilerin istenmeyen davranışlarıyla başa çıkma stratejileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 27(284), 22-27.
  • Ünal, S, & Ada S. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaası.
  • Valente, S, & Laurenço, A. (2020). Conflict in the classroom: how teachers’ emotional ıntelligence ınfluences conflict management. Frontiers in Educationi 5(5), doi: 10.3389/feduc.2020.00005.
  • Valente, S., Monteiro, A. P, & Lourenço, A. A. (2019). The relationship between teachers‟ emotional ıntelligence and classroom discipline management. Wiley Periodicals, Inc, Psychol Schs., 56, 741–750.
  • Wispe, L. (1990). History of the concept of the empathy In N. Eisenberg, J. Strayer (Eds.) Empathy and its development. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Wormeli, R. (2003). Day one and beyond: Practical matters for middle-level teachers. Portland, ME: Stenhouse.
  • Yıldırım, B, & Aktepe, E. (6-9 Temmuz, 2004). Sınıf içi disiplin algılamaları ve disiplin sağlama araçları. XII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Yüksel, A. (2015). Hemşirelik öğrencilerinin problem çözme öz değerlendirme sonuçları ve etkileyen faktörler. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 2(1), 37– 49.

A Context-Based Examination of the Relationship between Teachers' Ability to Empathize and Their Ability to Manage the Classroom

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 73 - 87, 31.12.2022
https://doi.org/10.47156/jide.1214153

Öz

Most of the time, people prefer to use their body language as a way to communicate without words. For empathy in these situations, you also need to be good at communicating without words. To understand what people are really thinking and feeling, you need to be able to read their body language and facial expressions. This takes empathy skills. Empathy helps explain things like illusions, feelings, and moral feelings. Empathy brings behaviors and feelings to the same level. Empathy is important on an instinctual level. Empathy first showed up in psychology, where it was found that when empathy worked, so did the therapy. People's lives have been shown to get better in places where empathy education is taught. Empathy makes life better, and it is a process that affects the whole person. Assuming that empathy has a big effect not only on relationships and behaviors but also on learning, this effect is likely to depend on how much empathy teachers show. Taking into account the existing body of literature pertinent to the topic at hand, the purpose of this study is to investigate, on the basis of this context, the relationship between the ability of teachers to demonstrate empathy and their capacity to manage a classroom.

Kaynakça

  • Acun Kapıkıran N. , Kapıkıran Ş, & Başaran B.I. (2010). Psikolojik danışma ve rehberlik öğrencilerinin empatik eğilimler ve algıladıkları anne ve baba olumlu sosyal davranışları: Cinsiyetin farklılaştırıcı rolü. Ege Eğitim Dergisi, 1(11), 1-191.
  • Adler, A. (1956). The individual psychology of Alfred Adler: A systematic presentation in selections from his writings. New York: Harper ve Row.
  • Akkoyun, F. (1982). Empatik anlayış üzerine. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15(2), 63-69.
  • Alıcıgüzel, İ. (1998). Çağdaş okulda eğitim ve öğretim. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Altınbaş, K., Gülöksüz, S., Özçetinkaya, S, & Oral, E. (2010). Empatinin biyolojik yönleri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar Dergisi, 2(1),15-25.
  • Atıcı, M. (2003). İstenmeyen davranışlarla başa çıkmada Glasser’in problem çözme yaklaşımının uygulanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim ve Bilim Dergisi, 28(128), 27-34.
  • Avunduk, Y. (2016). Duygusal zekanın iş performansı üzerindeki etkisi: Tıp doktorları ile toplu ulaşım şoförleri üzerinde karşılaştırmalı alan uygulaması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Aytekin, H. (2003). Sınıf yönetimi (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Başar, H. (2003). Sınıf yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Başar, M. (2008). Çocuğun başarısında göz ardı edilen duyuşsal özelliklerin getirisi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Başer, D., Kırlıoğlu, M, & Kalaycı Kırlıoğlu, H.İ. (2019). Empati kavramına bauman çerçevesinden bir bakış. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19),2323- 2344.
  • Bender, W. L. (2003). Relational discipline: Strategies for in-your-face students. Boston: Pearson.
  • Bonab, H.S, & Essmati, A. ( 2015). Classroom management. Cumhuriyet Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi (CFD), 36(3), 3515-3529.
  • Brophy, J. E, & McCaslin, M. (1992). Teachers’ reports of how they perceive and cope with problem students. Elementary School Journal, 93(1), 63–68.
  • Cooper, B. (2004). Empathy, interaction and caring: Teachers’ roles in a constrained environment. Pastoral Care in Education Journal, 22(3), 12-21.
  • Cooper, B. (2010). In search of profound empathy in learning relationships: Understanding the mathematics of moral learning environments. Journal of Moral Education, 39(1), 79-99.
  • Coşkun, E. (2019). Duygusal zekâ ve belirsizliğe tahammülsüzlüğün stresle başa çıkma tarzlarına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
  • Çağlayan, A. (2003). İlköğretimlerde eğitimde yönetim yönetimde kalite. İstanbul: Bilge Yayınları.
  • Çelik, E, & Çağdaş, A. (2008). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23-38.
  • Dağda, G. (2017). Aday psikolojik danışmanların empatik eğilim ve duygularını ifade etme düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Doğu Akdeniz Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Kıbrıs.
  • Demir, M. K. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının empati becerilerinin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (33), 107-121.
  • Diken, E. H, & Aydoğdu, M. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının duygusal zekâları ile fen başarıları (genetik konusunda) arasındaki ilişki. Online Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 1-13.
  • Dökmen, Ü. (2008). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Ensari, H, & Gündüz, Y. (2006). İlköğretim okullarında yönetim ve kalite. İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2008). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Ersoy, E.G, & Köşger, F. (2016). Empati: Tanımı ve önemi. Osmangazi Journal of Medicine, 38 (2), 9-17.
  • Freud, S. (1920). Group psychology and the analysis of the ego (standard edition). London: Hogarth.
  • Glasser, W. (1998). Choice theory: A new psychology of personal freedom. New York, NY
  • Goleman, D. (1995). Duygusal zeka. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Goleman, D. (2019). Duygusal zeka ve liderlik. İstanbul:Optimist Yayıncılık.
  • Goroshit, M, & Hen, M. (2016). Teachers’ empathy: Can it be predicted by self-efficacy. Teachers and Teaching, 22(7), 805-818.
  • Gürtunca, A. (2013). Çocuklar ve ergenler için empati ölçeği türkiye geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Güvenç, Z. (2012). Sınıf öğretmenlerinin duygusal zekaları ile yansıtıcı düşünme becerileri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Hall, P. S, & Hall, N. D. (2003). Building relationships with challenging children. Educational Leadership, 61 (1), 60-63.
  • Hanna, F. J., Hanna, C. A., ve Keys, S. G. (1999). Fifty strategies for counseling defiant and aggressive adolescents: Reaching, accepting, and relating. Journal of Counseling and Development, 77, 395–404.
  • Hoffman, M. L. (1982). Development of prosocial motivation: empathy and guilt. In N. Eisenberg (Ed.) The development of prosocial behavior. New York: Academic Press.
  • İra, N. (2004) . Etkili sınıf yönetimi ve aktif öğrenme. Çağdaş Eğitim Dergisi, 29(310), 34- 39.
  • Kabapınar, Y. (2015). Empatiyle gelişmek: Empatiyi geliştirmek: Çocuk ve empati. Ankara: Pegem Akademi.
  • Karasu, F, & Özdemir, A. (2019). Sağlıkla ilişkili bölümlerde öğrenim gören öğrencilerin duygusal zekâ düzeylerinin değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Dergisi - Journal of Social Sciences, 9 (18), 223-238.
  • Karip, E. (2017). Sınıf yönetimi (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kaya, Z. (1998). Öğrenmeyi kolaylaştırmada öğretmen davranışları. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 120-122.
  • Kocayörük, A. (2004). Duygusal zeka eğitimi'nde drama etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Korkman, H, & Tekel, E. (2020). Mediating role of empathy in the relationship between emotional intelligence and thinking styles. International Journal of Contemporary Educational Research, 7(1), 192-200.
  • Kuzgun, Y. (2000). Sınıfta demokrasi (Ed.A. Şimşek), Ankara.
  • Küçükahmet, L. (2009). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Lipps, T. (1897). Raumästhetik und geometrisch-optische Täuschungen (No. 9-10). JA Barth.
  • Marzano J.S, & Marzano R.J. (2003). The key to classroom management. Educational Leadership, 61(1), 6-13.
  • Meyers, S., Rowell, K., Wells, M, & Smith, B.C. (2019). Teacher empathy: A model of empathy for teaching for student success. College Teaching, 67(3), 160-168.
  • Nartgün, Ş.S, & Argon, T. (2018). Developing primary school teachers’ classroom management skills. International Journal on Lifelong Education and Leadership, 4(1), 29-35.
  • Okutan, M. (2008). Sınıf yönetiminde örnek olaylar. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Özaslan, H. , Kumcağız, H, & Baba Öztürk, M. (2020). The relationship between emotional ıntelligence and democratic perceptions and attitudes of teacher candidates. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 21(2), 636-654.
  • Özbay, H.M, & Canpolat, B.I. (2003). Psikoterapide empati - nesnellik ikilemi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 6 (1), 39-45.
  • Özbay, Y, & Şahin, M. (1999). Üniversite öğrencilerinin empatik sınıf atmosferine ilişkin algılamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 74 -83.
  • Özen, H. (2015). Sınıf öğretmenlerinin empatik yönelimlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Özgan, H. (1999). Lise öğrencilerinin algılanan empatik sınıf atmosferi tutumları ile başarı ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özsoy, O. (2003). Etkin öğrenci, etkin öğretmen, etkin eğitim. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Öztürk, O. (2020). Öğretmenlerin örgütsel muhalefetin nedenlerine ilişkin görüşleri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özyürek, M. (2005). Olumlu sınıf yönetimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Roberts, W, & Strayer, J. (1996). Empathy, emotional expressiveness, and prosocial behaviour. Journal of the Society for Research in Child Development, 67(2), 449-470.
  • Rogers, C. (1980). A way of being. The USA: Mariner Books.
  • Rogers, S, & Renard, L. (1999). Relationship-driven teaching. Educational Leadership, 57(1), 34–37.
  • Saban, A. (2000). Öğrenme öğretme süreci- yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sağlam, M., Adıgüzel, A ve Güngör, Ö. (2008). İlköğretim sınıf içi istenmeyen öğrenci davranışları ve öğretmenlerin bu davranışlarla baş etme yaklaşımları. Proceedings of International Conference on Educational Science ICES’08 23-25 June (Eds. B. Özer, H. Yaratan, H. Caner), Famagusta-North Cyprus: Department Educational Sciences faculty of Education, 3: 1626-1635.
  • Stojiljkociv, S. , Djigic, G, & Zlatkovic, B. (2012). Empathy and teacher’s role. International Conference on Education and Educational Psychology (ICEEPSY 2012). Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69 (2012), 960 – 966.
  • Şakar, G.N. (2020). Çocuklarda empati gelişiminin desteklenmesi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Gelişim ve Psikoloji Dergisi, 1(2), 201-223.
  • Terzi, A. (2002).Sınıf yönetimi açısından etkili öğretmen davranışları. Milli Eğitim Dergisi, 155(156), 162-169.
  • Titrek, O. (2004). Eğitim fakültesi öğretim üyelerinin duygusal yeterliklerini iş yaşamında kullanma ve akademik başarı düzeyleri arasındaki karşılaştırmalı bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Titrek, O. (2007). Iq’dan eq’ya duyguları zekice yönetme. Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Titrek, O. (2016). Iq’dan eq’ya duyguları zekice yönetme (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Toprakçı, E. (2008). Sınıfa dayalı yönetim. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Toytok, H. (2013). Öğretmenlerin duygusal zeka yeterliliklerini sınıf yönetimi sürecinde kullanma düzeyleri: sakarya il örneği. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 1 (1), 27-43.
  • Tunca, Ö. (2010). Duygusal zeka düzeylerinin sınıf yönetimi becerilerine etkisi ve bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2020). Retrleved from http ://www. tdk. gov. tr.
  • Türnüklü, A, & Yıldız, V.(2002). Öğretmenlerin öğrencilerin istenmeyen davranışlarıyla başa çıkma stratejileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 27(284), 22-27.
  • Ünal, S, & Ada S. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaası.
  • Valente, S, & Laurenço, A. (2020). Conflict in the classroom: how teachers’ emotional ıntelligence ınfluences conflict management. Frontiers in Educationi 5(5), doi: 10.3389/feduc.2020.00005.
  • Valente, S., Monteiro, A. P, & Lourenço, A. A. (2019). The relationship between teachers‟ emotional ıntelligence and classroom discipline management. Wiley Periodicals, Inc, Psychol Schs., 56, 741–750.
  • Wispe, L. (1990). History of the concept of the empathy In N. Eisenberg, J. Strayer (Eds.) Empathy and its development. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Wormeli, R. (2003). Day one and beyond: Practical matters for middle-level teachers. Portland, ME: Stenhouse.
  • Yıldırım, B, & Aktepe, E. (6-9 Temmuz, 2004). Sınıf içi disiplin algılamaları ve disiplin sağlama araçları. XII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Yüksel, A. (2015). Hemşirelik öğrencilerinin problem çözme öz değerlendirme sonuçları ve etkileyen faktörler. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 2(1), 37– 49.
Toplam 81 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sultan Dilek Biçer 0000-0002-4740-5385

Aykut Gültekin 0000-0002-5017-5832

Bircan Doğan Atalan 0000-0001-6718-1836

İrfan Yeşilkaya 0000-0002-6025-5211

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Biçer, S. . D., Gültekin, A., Doğan Atalan, B., Yeşilkaya, İ. (2022). A Context-Based Examination of the Relationship between Teachers’ Ability to Empathize and Their Ability to Manage the Classroom. Journal of Individual Differences in Education, 4(2), 73-87. https://doi.org/10.47156/jide.1214153