Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)’nın Ot Verimi ve Bazı Verim Unsurlarına Farklı Sıra Üzeri ve Sıra Arası Mesafelerin Etkileri

Year 2019, Volume: 9 Issue: 1, 522 - 532, 01.03.2019

İşıl Temel Bilal Keskin

https://doi.org/10.21597/jist.480917

Cited By: 13

Abstract

Bu çalışma farklı sıra arası (17.5, 35, 52.5 ve 70 cm) ve sıra üzeri (10,
20, 30 ve 40 cm) mesafelerinin sulu şartlarda yetiştirilen kinoa (Chenopodium
quinoa Willd.) bitkisinin bitki boyu, sap çapı, yaş ot verimi, kuru ot oranı, kuru ot
verimi, yaprak oranı, sap oranı ve salkım oranı üzerine etkilerini belirlemek
amacıyla yürütülmüştür. Araştırma, tesadüf bloklarında faktöriyel deneme
desenine göre 3 tekerrürlü olarak 2017 yılında Iğdır Üniversitesi Tarımsal
Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürlüğünün Melekli Araştırma İstasyonunda
kurulmuştur. Sıra aralığının kinoa bitkisinin bitki boyu, sap kalınlığı, yaş ot
verimi, kuru ot oranı, kuru ot verimi, yaprak oranı, sap oranı ve salkım oranı
üzerine etkisi önemli bulunmuştur. Sıra üzeri mesafeleri sap kalınlığı, yaş ot
verimi, kuru ot oranı ve kuru ot verimi üzerine etkileri önemli olmuştur. Diğer
araştırma kriterlerine ise sıra üzeri mesafelerindeki değişimlerin etkisinin
olmadığı belirlenmiştir. Iğdır ilinde en yüksek yaş ot verimi ve kuru ot verimi
için kinoa bitkilerinin 17.5 cm sıra aralığında ve 10 cm sıra üzeri mesafesi ile
ekilmesinin uygun olduğu belirlenmiştir. Bu sıra aralığı ve sıra üzeri mesafesi
ile ekilmesi durumunda kinoa bitkisinde 8750.7 kg da^-1 yaş ot verimi
ve 2676.4 kg da^-1 kuru ot verimi alınabilecektir.

Keywords

Kinoa, mint vanilla, sıra aralığı, sıra üzeri, verim

The Effects of Different Row Spacing And Intra-Row Spacing On Hay Yield and Some Yield Components of Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.)

Abstract

This study was carried
out in order to determine the effects of different row spacing (17.5, 35, 52.5
and 70 cm) and intra-row spacing (10, 20, 30 ve 40 cm) on plant height, stem
diameter, herbage yield, dry matter ratio, dry matter yield, leaf ratio, stem
ratio, bunch ratio, of quinoa (Chenopodium
quinoa Willd.) plants grown under irrigation condition. The research was
established according to a
factorial experiment based on randomized complete block design with three
replications in the Melekli Research Station of the Agricultural
Practice and Research Center of Igdır University in 2017. The effects of row
spacing on the parameters such as plant height, stem diameter, herbage yield,
dry matter ratio, dry matter yield, leaf ratio, stem ratio, bunch ratio, of quinoa are significant. Effect of intra-row
spacing on stem diameter, herbage yield, dry matter ratio and dry matter yield of quinoa were significant. For other research
criteria, it has been determined that the effects of intra-row spacing changes
will not be affected. In Igdir province, it was determined that it would be
appropriate of sowing at 17.5 cm row spacing and 10 cm intra-row spacing of
quinoa in order to highest herbage yield and dry matter yield. If the quinoa
plants are sowing at 17.5 cm row spacing and 10 cm intra-row spacing, 8750.7 kg da^-1 herbage yield and 2676.4 kg da^-1 hay yield can be
obtained. 

Keywords

Quinoa, mint vanilla, row spacing, intra-row spacing, yield

References

• Bazıle D, Bertero D, Nieto C, 2015. State of The Art Report on Kinoa Around the World in 2013, Oficina Regional De La Fao Para América Latina Y El Caribe, 250-266.
• Bhargava A, Shukla S, Ohri D, 2007. Genetic Variability and Interrelationship Among Various Morphological and Quality Traits in Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.), Field Crops Research, 101: 104-116.
• Bhargava A, Shukla S, Ohri D, 2010. Mineral composition in foliage of some cultivated and wild species of Chenopodium. Spanish Journal of Agricultural Research, 8(2): 371-376
• Geren H, 2015. Effects of different nitrogen levels on the grain yield and some yield components of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) under Mediterranean climatic conditions. Turkish Journal of Field Crops, 20(1): 59–64.
• Geren H, Kavut YT, Topçu GD, Ekren S, İştipliler D, 2014. Akdeniz İklimi Koşullarında Yetiştirilen Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)'da Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Verim Unsurlarına Etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 297-305.
• Geerts S, Raes D, Garcia M, Taboada C, Miranda R, Cusicanqui J, Mhizhac T, Vacher J, 2009. Modeling the potential for closing quinoa yield gaps under varying water availability in the Bolivian Altiplano. Agricultural Water Management, 96 (11): 1652-1658.
• Giusti L, 1970. El genero Chenopodium in Argentina I. Numero de cromosomos. Darwiniana, 16: 98-105.
• Jacobsen SE, 2003. The worldwide potential for quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Food Reviews International, 19(1–2):167-177.
• Jacobsen SE, Monteros C, Christiansen JL, Bravo LA, Corcuera LJ, Mujica A, 2005. Plant Responses of Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) to Frost at Various Phenological Stages. European Journal of Agronomy, 22: 131-139.
• Kacar B, 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 453, Ankara, 464.
• Kadereit G, Gotzek D, Jacobs S, Freitag H, 2005. Origin and age of Australian Chenopodiaceae. Organisms, Diversity and Evolution, 5: 59-80.
• Kakabouki I, Bilalis D, Karkanis A, Zervas G, Tsiplakou E, Hela D, 2014. Effects of fertilization and tillage system on growth and crude protein content of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.): An alternative forage crop, Emirates Journal of Food and Agriculture, 26(1):18-24.
• Kır AE, Temel S, 2016. Iğdır ovası kuru koşullarda farklı kinoa (Chenopodium quinoa willd.) çeşit ve populasyonlarının tohum verimi ile bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(4), 145-154.
• Kır AE, Temel S, 2017. Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Uluslararası Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(1): 353-361.
• MGM, 2017. Başbakanlık DMİ Genel Müdürlüğü Meteroloji Bültenleri. Ankara.
• Papastylianou P, Kakabouki I, Tsiplakou E, Travlos I, Bilalis D, Hela D, Chachalis D, Anogiatis G, 2014. Effect of Fertilization on Yield and Quality of Biomass of Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) and Green Amaranth (Amaranthus retroflexus L.). Bulletin UASVM Horticulture, 71(2): 1843-5254.
• Parvin N, Islam MR, Nessa B, Zahan A, Akhand MIM, 2013. Effect of sowing time and plant density on growth and yield of amaranth. Eco-friendly Agriculture Journal, 6(10): 215-219.
• Prommarak S, 2014. Response of quinoa to emergence test and row Spacing in Chiang Mai-Lumphun valley Lowland Area. Khon Kaen Agricultural Journal 42(2):8-14.
• Ramesh K, 2016. Evaluatıon of Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) at Different Dates of Sowing and Varied Crop Geometry in Semi-Arid Regions of Telangana. College of Agrıculture Rajendranagar, Hyderabad-500 030 Professor Jayashankar Telangana State Agricultural University. Master of Science in Agriculture.
• Razzaghi F, 2011. Acclimatization and Agronomic Performance of Quinoa Exposed to Salinity, Drought and Soil-Related Abiotic Stresses. Ph.D. Thesis. Department of Agroecology Science and Technology. Aarhus University. pp:1-124.
• Rishi J, Galwey NW, 1991. Effects of Sowing Date and Sowing Rate on Plant Development and Grain Yield of Quinoa (Chenopodium quinoa) in a Temperate Environment. The Journal of Agricultural Science, 117(3): 325-332.
• Tan M, Temel S, 2012. Alternatif Yem bitkileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Basım sayısı:1, Sayfa Sayısı 238.
• Tan ve Temel, 2018. Doğu Anadolu Bölgesinin Farklı Ekolojilerinde Yetiştirilebilecek Ot ve Tohum Tipi Kinoa (Chenopodium Quinoa Willd.) Genotiplerinin Belirlenmesi. 214O232 Numaralı Proje. Tübitak 2.ara raporu
• Tan M, Temel S, 2017a. Studies on the Adation of Quinoa (Chenopodium quiona Willd.) to Eastern Anatolia Region of Turkey. AGROFOR International Journal, 2(2): 33-39.
• Tan, M., Temel, S., 2017b. Erzurum ve Iğdır şartlarında yetiştirilen farklı kinoa genotiplerinin kuru madde verimi ve bazı özelliklerinin belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(4), 257-263.
• Tan ve Temel, 2018. Performance of some quinoa (Chenopodium quinoa willd.) genotypes grown ın different climate conditions. Turk J. Field Crops, 23(2); 180-186.
• Üke Ö, Kale A, Kaplan M, Kamalak A, 2017. Olgunlaşma Döneminin Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)’da Ot Verimi ve Kalitesi ile Gaz ve Metan Üretimine Etkisi. Kahramanmaraş Sütçüimam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi, 20(1): 42-46.
• Van Schooten HA, Pinxterhuis JB, 2003. Quinoa as an alternative forage crop in organic dairy farming. Optimal Forage Systems for Animal Production and the Environment Grassland Science in Europe, Vol: 8.
• Yarnia, M. 2010.Sowing dates and density evaluation of Amaranth as a new crop. Advances in Environmental Biology, 4(1): 41-46.
• Yıldız N, Bircan H, 1991. Araştırma ve Deneme Metotları. Atatürk Ünivitesi Yayınları, No: 697, Ziraat Fak. No: 30, Ders Kitapları Serisi No: 57, Erzurum, 70-78.