Abstract
Bu çalışmada, Çanakkale’de faaliyet gösteren küçük ölçekli balıkçıların sosyo-ekonomik durumu ortaya çıkarılmıştır. Çalışmada balıkçıları sosyo-ekonomik yönden değerlendire bilmek için gerekli veriler; bölgede faaliyet gösteren su ürünleri kooperatifleri, Tarım ve Orman İl Müdürlüğü kayıtlarda yer alan tekne sahipleri ile yapılan yüz yüze görüşmelerden elde edilmiştir. Bu amaçla Çanakkale’de ruhsatlı 12 m’den küçük toplam 803 adet balıkçı gemisi, 3 boy grubuna ayrılarak her boy grubunda “Tabakalı rastgele örnekleme” gerçekleştirilerek toplam 242 adet (%30,14) balıkçıyla anket yapılmıştır. Çalışmada teknelerin %95,04‘ünün ahşap malzemeden yapıldığı, tekne sahiplerinin %97,11’inin erkek olduğu, balıkçıların 25 yaşından büyük oldukları görülmüştür. Balıkçıların %46,69’u gibi büyük çoğunluğunun ilkokul mezunu olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında, balıkçıların %90’nına yakını sosyal güvenceye sahiptir. Ayrıca balıkçılığı seçme nedenlerinin ne olduğu sorusuna %35,54’ü baba mesleği, %32,23’ü zorunluluk, %29,75’i sevmek cevabını vermişlerdir. Ankete katılan balıkçıların %63,63’ünün balıkçılık dışında bir mesleğinin olmadığı, %61,57’sinin bir kooperatife ortak olduğu ve ürünlerini komisyoncu (%90) aracılığıyla pazarladıkları belirlenmiştir. Elde edilen gelirden %66,70’i memnun olmasa da çoğunluğu (%89,67) balıkçılığı bırakmak istememektedir. Sonuç olarak Küçük Ölçekli Balıkçılık yapılması zor ve zahmetli aynı zamanda gelir açısından yetersiz olsa da Çanakkale bölgesi için vazgeçilmez bir meslek ve geçim kaynağıdır. Çalışmanın sonuçları, balıkçılık yönetimindeki politika yapıcıların Çanakkale ilindeki küçük ölçekli balıkçılık mesleğinin sürdürülebilirliğine ilişkin politikalar geliştirmelerine yardımcı olabilir. Bu araştırma, Erhan ŞAHİN’nin Yüksek Lisans Tez çalışmasının bir bölümüdür.