Research Article
BibTex RIS Cite

Otomotiv Sanayinde Üretim İşçisi Olarak Çalışan Babaların 5-6 Yaş Çocuklarının Teknolojik Alet Kullanımına ve Dijital Oyun Oynama Oranlarına Yönelik Algıları

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 9 - 17, 30.12.2018

Abstract

Öz



Bu
araştırmanın amacı, Bursa’da alt sosyoekonomik düzeyde üretim işçisi olarak
çalışan babaların çocuklarının teknolojik alet kullanımına ve dijital oyun
oynama oranlarına ilişkin algılarını belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda
araştırmanın çalışma grubunu, Bursa’da üretim işçisi olarak çalışan ve 5-6
yaşlarında çocuğu olan 16 baba oluşturmaktadır. Çalışmada nitel araştırma
yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler literatür
taraması sonucunda bulunmuş, açık uçlu soruların yarı yapılandırılmış görüşme
yapılarak babalara yüz yüze sorulmasıyla elde edilmiştir. Babalara,
çocuklarının teknolojik alet kullanımına ilişkin algıları, çocuklarının
teknolojik alet kullanımını kısıtlamaya yönelik farkındalık düzeyleri,
çocuklarının dijital oyun oynamalarına ilişkin algıları, dijital oyunların
fayda ve zarar düzeylerine ilişkin farkındalık düzeyleri ile ilgili açık uçlu
sorular yöneltilmiş ve bu konu hakkındaki görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır.
Araştırmanın sonucunda çocukların okul dışı zamanlarının çoğunu televizyon
izleyerek ve dijital oyunlar oynayarak geçirdikleri, her çocuğun en az bir tane
teknolojik aleti olduğu, babaların teknoloji kullanımını kısıtlamaya yönelik
ceza ve ilgi dağıtma yöntemini kullandıkları, dijital oyunları çoğu babanın
zararlı bulduğu bulunmuştur. 

References

  • KAYNAKLARAlan, B. (2016). Öğretmen eğitiminde nitel bir araştırma yöntemi olarak bireysel araştırma. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 4(1), 7-25.
  • Akçay, D. ve Özcebe, H. (2012). Okul Öncesi Eğitim Alan Çocukların Ve Ailelerinin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66-71.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel Veri Analizinde Miles-Huberman Modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15.
  • Çelik, C. (2005). Oyun Materyallerinin Okul Öncesi Eğitim Çağındaki Çocukların Kavram Gelişimi Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Dolu, O., Büker, H. ve Şener, U. (2010). Şiddet İçerikli Video Oyunlarının Çocuklar Ve Gençler Üzerindeki Etkileri: Saldırganlık, Şiddet ve Suça Dair Bir Değerlendirme. Adli Bilimler Dergisi, 9(4), 54-75.
  • Genç, Z. (2014). Parents’ Perception About the Mobile Technology Use of Preschool-Aged Children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 146, 55-60.
  • İnci, M.A., Akpınar, Ü. ve Kandır, A. (2017). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 493-522.
  • İşçibaşı, Y. (2011). Bilgisayar, İnternet Ve Video Oyunları Arasında Çocuklar. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(1), 122-130.
  • Kabakçı Yurdakul, I., Dönmez, O., Yaman, F. ve Odabaşı, H.F. (2013). Dijital Ebeveynlik ve Değişen Roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(4), 883-896.
  • Mustafaoğlu, R. ve Yasacı, Z. (2018). Dijital Oyun Oynamanın Çocukların Ruhsal Ve Fiziksel Sağlığı Üzerine Olumsuz Etkileri. Bağımlılık Dergisi, 19(3), 51-58.
  • Mustafaoğlu, R., Zirek, E., Yasacı, Z. ve Razak Özdinçler, A. (2018). Dijital Teknoloji Kullanımının Çocukların Gelişimi Ve Sağlığı Üzerine Olumsuz Etkileri. ADDICTA: The Turkish Journal on Addictions, 5(2), 1-21.
  • Olcay, S. (2018). Sosyalleşmenin Dijitalleşmesi Olarak Sosyal Medya Ve Resimler Arasında Kaybolma Bozukluğu: Photolurking. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2(2), 90-104.
  • Somyürek, S. (2014). Öğrenme Sürecinde Z Kuşağının Dikkatini Çekme: Artırılmış Gerçeklik. Eğitim Teknolojisi Kuram Ve Uygulama, 4(1).
  • Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. ve Akbulut, A. (2016). Çocukların Dijital Oyun Kullanımına İlişkin Annelerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2263-2278.
  • Tüzün, Ü. (2002). Gelişen İletişim Araçlarının Çocuk Ve Gençlerin Etkileşimi Üzerine Etkisi. Düşünen Adam Dergisi, 15(1), 46-50.
  • Ülker, Ü. ve Bülbül, H.A. (2018). Dijital Oyunların Eğitim Seviyelerine Göre Kullanılma Durumları. TÜBAV Bilim, 11(2), 1-10.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri(5. Baskı). Ankara: Seçkin.
Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 9 - 17, 30.12.2018

Abstract

References

  • KAYNAKLARAlan, B. (2016). Öğretmen eğitiminde nitel bir araştırma yöntemi olarak bireysel araştırma. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 4(1), 7-25.
  • Akçay, D. ve Özcebe, H. (2012). Okul Öncesi Eğitim Alan Çocukların Ve Ailelerinin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66-71.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel Veri Analizinde Miles-Huberman Modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15.
  • Çelik, C. (2005). Oyun Materyallerinin Okul Öncesi Eğitim Çağındaki Çocukların Kavram Gelişimi Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Dolu, O., Büker, H. ve Şener, U. (2010). Şiddet İçerikli Video Oyunlarının Çocuklar Ve Gençler Üzerindeki Etkileri: Saldırganlık, Şiddet ve Suça Dair Bir Değerlendirme. Adli Bilimler Dergisi, 9(4), 54-75.
  • Genç, Z. (2014). Parents’ Perception About the Mobile Technology Use of Preschool-Aged Children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 146, 55-60.
  • İnci, M.A., Akpınar, Ü. ve Kandır, A. (2017). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 493-522.
  • İşçibaşı, Y. (2011). Bilgisayar, İnternet Ve Video Oyunları Arasında Çocuklar. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(1), 122-130.
  • Kabakçı Yurdakul, I., Dönmez, O., Yaman, F. ve Odabaşı, H.F. (2013). Dijital Ebeveynlik ve Değişen Roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(4), 883-896.
  • Mustafaoğlu, R. ve Yasacı, Z. (2018). Dijital Oyun Oynamanın Çocukların Ruhsal Ve Fiziksel Sağlığı Üzerine Olumsuz Etkileri. Bağımlılık Dergisi, 19(3), 51-58.
  • Mustafaoğlu, R., Zirek, E., Yasacı, Z. ve Razak Özdinçler, A. (2018). Dijital Teknoloji Kullanımının Çocukların Gelişimi Ve Sağlığı Üzerine Olumsuz Etkileri. ADDICTA: The Turkish Journal on Addictions, 5(2), 1-21.
  • Olcay, S. (2018). Sosyalleşmenin Dijitalleşmesi Olarak Sosyal Medya Ve Resimler Arasında Kaybolma Bozukluğu: Photolurking. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2(2), 90-104.
  • Somyürek, S. (2014). Öğrenme Sürecinde Z Kuşağının Dikkatini Çekme: Artırılmış Gerçeklik. Eğitim Teknolojisi Kuram Ve Uygulama, 4(1).
  • Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. ve Akbulut, A. (2016). Çocukların Dijital Oyun Kullanımına İlişkin Annelerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2263-2278.
  • Tüzün, Ü. (2002). Gelişen İletişim Araçlarının Çocuk Ve Gençlerin Etkileşimi Üzerine Etkisi. Düşünen Adam Dergisi, 15(1), 46-50.
  • Ülker, Ü. ve Bülbül, H.A. (2018). Dijital Oyunların Eğitim Seviyelerine Göre Kullanılma Durumları. TÜBAV Bilim, 11(2), 1-10.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri(5. Baskı). Ankara: Seçkin.
There are 17 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Sports Medicine
Journal Section Articles
Authors

Nimet Haşıl Korkmaz 0000-0001-7648-3289

Çiğdem Gökduman 0000-0003-3104-2409

Meral Taner Derman

Publication Date December 30, 2018
Submission Date November 22, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 1 Issue: 1

Cite

APA Haşıl Korkmaz, N., Gökduman, Ç., & Taner Derman, M. (2018). Otomotiv Sanayinde Üretim İşçisi Olarak Çalışan Babaların 5-6 Yaş Çocuklarının Teknolojik Alet Kullanımına ve Dijital Oyun Oynama Oranlarına Yönelik Algıları. Journal of Global Sport and Education Research, 1(1), 9-17.

18798      18709 1879918800                           percent_0

18711 Journal of Global Sport and Education Research (JOGSER) is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.