Kastamonu-Çatalzeytin ve Çevresinin İklim Konforu Şartlarının Ekoturizm Aktiviteleri Yönünden İncelenmesi

Year 2018, Volume: 8 Issue: 1, 12 - 21, 15.03.2018

Sevgi Öztürk , Merve Kalaycı Kadak

Abstract

Doğal çevrede yapılan ekoturizm aktiviteleri için iklim faktörü önemli yer tutmaktadır. Bir ekoturizm alanının diğer alanlarla rekabet edebilmesi iklim konforu ile direkt bağlantılıdır. Türkiye birçok farklı iklim bölgesini barındırmaktadır. Literatürde Türkiye için iklimsel sıcaklık konforu 16,7 °C ile 24,7 °C arası olarak belirlenmiştir. TR8 Batı Karadeniz Bölgesi, coğrafi konumu, doğal kaynaklarının varlığı ve çeşitli klimatik özellikleri ile ekoturizm için çok sayıda alternatifi bulunan bir bölgedir. Çalışma Çatalzeytin ilçesi ve çevresinde gerçekleştirilmiştir. Kastamonu merkez ilçesine 105 km uzaklıkta bulunan çalışma alanı farklı topoğrafik özellikleri ile trekking, foto-safari, kampçılık, yenilebilir yabani meyve toplama, bitki gözlemciliği, at binme gibi çeşitli ekoturizm aktivitelerine imkan sağlamaktadır. Çalışmada ekoturizm aktivitelerinin iklimsel konfor bağlantısı ile iklimsel konfora ilişkin bilimsel çalışmalar incelenmiş ve Kastamonu Meteoroloji Müdürlüğü’nden alınan iklim verileri değerlendirilmiştir. Ayrıca turistik lokasyonlara ilişkin sıcaklık, rüzgar, nem ve yağış verilerinin bir arada incelendiği Turizm İklim İndeksi (TCI) kullanılmıştır. İndekse göre %60 - %69 arasında değer alan destinasyonlar turizm için uygun iklime sahip, “iyi” olarak değerlendirilmektedir. Bu kapsamda çalışma alanı, Temmuz ve Eylül ayları için %74 turizm iklim indeksi oranıyla “çok iyi” çıkarken; Ocak, Şubat, Mart, Mayıs, Haziran, Ağustos, Kasım ayları %60-%70 arası oranlarla “iyi” olarak çıkmaktadır. Çatalzeytin ve çevresinin iklim konforu açısından kıyı turizmine alternatif olarak ekoturizm aktiviteleri için iyi derecede kullanılabilir olduğu belirlenmiştir.

Keywords

İklim konforu, Ekoturizm aktiviteleri

References

• Çetin, M., Topay, M., Kaya, L., Yılmaz, B. (2010). Efficency of bioclimatic comfort in landscape planninf process: Case of Kütahya. Turkish Journal of Forestry, 1 (1), 83-95. Çetin, M. (2016). Determination of bioclimatic comfort areas in landscape planning: A case study of Cide Coastline. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology, 4(9), 800-804. de Freitas, C. R. (2003). Tourism climatology: evaluating environmental information for decision making and business planning in the recreation and tourism sector.International Journal of Biometeorology, 48(1), 45-54. Ertürk, A., Bal, T. (2015). Ekoturizm ve Kırsal Kalkınmaya Etkisi, Isparta. Güçlü, Y. (2009). Batı Karadeniz Bölümü Kıyı Kuşağında Klimatik Konfor ve Deniz Turizmi Mevsiminin İklim Koşullarına Göre Belirlenmesi. Türk Coğrafya Dergisi, 53, 1-14. Güngör, S., Cengiz, T. (2006). Artvin ilinin iklim Konforuna Sahip Rekreasyon ve Turizm Alanlari. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 7(1), 69-80. Güngör, S., Polat, A. T. (2012). Bioklimatik konfor ve bioklimatik konfora sahip alanların coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla tespitinde kullanılan yöntemler üzerine bir araştırma. KSÜ Mühendislik Bilimleri Dergisi, Özel Sayı, 8-13. İsayeva, S., & Kasalak, M. A. (2016). Sürdürülebilir Turizm Yönetimi Kapsamında Yer Alan Örnek Ekoturizm Uygulamaları. Çatalhöyük-International Journal of Tourism and Social Research, 1(1),183-200. Kadak, A.E., Kalaycı, M., Küçükgülmez Yandım, A. (2016). Kış Kentlerinde Sportif Olta Balıkçılığının Doğa ile Kentin İç içe Yaşanılabilirliğine Katkısı ve Rekreatif Açıdan Değerlendirilmesi. International Winter Cities Symposium Bildiri Kitabı, Erzurum, 850-852. Kalaycı, M., Uzun, O. (2015). Maden Alanları Peyzaj Onarım Çalışmaları ve Bazı Rekreasyonel Aktiviteler. III. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 369-378, Eskişehir. Kozak, M. (2010). Holiday taking decisions-The role of spouses. Tourism Management, 31(4), 489-494. Matzarakis, A. (2006). Weather-and climate-related information for tourism. Tourism and Hospitality Planning & Development, 3 (2), 99-115. Topay, M., Yılmaz, B. 2004. Biyoklimatik Konfora Sahip Alanların Belirlenmesinde CBS'den Yararlanma Olanakları: Muğla İli Örneği. 3. Coğrafi Bilgi Sistemleri Bilişim Günleri 6-9 Ekim 2004 Bildiriler Kitabı, Fatih Üniversitesi Coğrafya Bölümü Kulübü, ss. 425-434, İstanbul. Toy, S., ve Kántor, N. (2017). Evaluation of human thermal comfort ranges in urban climate of winter cities on the example of Erzurum city. Environmental science and pollution research international, 24 (2), 1811-1820. Türker, N., Öztürk, S., 2013, Perceptions of Residents Towards The Impacts of Tourism in the Küre Mountains National Park, Turkey, International Journal of Business and Social Science, 4 (2), 45-56 Türker, A., Türker, G. Ö., ve Çelik, A. (2015). Dış Mekân Turizm Ve Rekreasyon Faaliyetleri Açısından Muğla İli İklim Konforu Analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(4), 555-577. Uçar, M. Çeken, H. Ökten, Ş. 2010. Kırsal Turizm ve Kırsal Kalkınma, Birinci Baskı, Detay Anatolia Akademik Yayıncılık. Ankara. Yılmaz, B. (2006). Bartın İli ve Yakın Çevresi Peyzaj Özelliklerini Etkileyen İklim Parametrelerinin Analizi ve Değerlendirilmesi. Orman Fakültesi Dergisi, 33-41.