EFFECTS ON PUBLIC SPENDING ON ECONOMIC GROWTH AND INFLATION: A PANEL DATA ANALYSIS FOR 28 OECD COUNTRIES

Year 2020, , 1 - 15, 31.12.2020

Hakan Güneş

https://doi.org/10.24013/jomelips.733566

Cited By: 1

Abstract

KAMU HARCAMALARININ EKONOMİK BÜYÜME VE ENFLASYONA ETKİSİ: 28 OECD ÜLKESİ İÇİN BİR PANEL VERİ ANALİZİ

Abstract

Keynesyen yaklaşıma göre kamu harcamalarında meydana gelen bir artış ekonomik büyümeyi yapılan harcamadan daha fazla artırırken; Wagner kanununa göre ise ekonomik büyümede meydana gelen bir artış kamu harcamalarını daha fazla artırmaktadır. Diğer yandan kamu harcamalarındaki artışlar özellikle kısa dönemde enflasyonun nedeni olarak görülmektedir. Kamu harcamaları ile enflasyon arasındaki ilişki ise Patinkin etkisi ile ele alınmaktadır. Bu çalışmanın amacı, 28 OECD ülkesinde 1995-2018 dönemi için kamu harcamalarının ekonomik büyüme ve enflasyon üzerine etkisini panel veri analiziyle sınamaktır. Bu doğrultuda, öncelikle serilerin durağanlığı sınanmış ve yatay kesit bağımlılığı ihmal edilerek serilere birinci nesil panel birim kök testleri uygulanmıştır. Tüm seriler seviyesinde durağan çıktığı için uzun dönemli ilişkiyi veren eşbütünleşme testine geçilmemiştir. Bu serilere Granger nedensellik ve VAR analizi uygulanmıştır. Granger nedensellik analizi sonuçlarına göre ekonomik büyümeden kamu harcamalarına doğru tek yönlü bir ilişki tespit edilmiş ve Wagner hipotezinin geçerli olduğu görülmüştür. Aynı zamanda kamu harcamaları ile enflasyon arasında da çift yönlü bir nedensellik tespit edildiğinden, Patinkin etkisinin geçerli olduğu belirlenmiştir. VAR analizi sonuçlarına göre ise kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasında pozitif; kamu harcamaları ile enflasyon arasında ise negatif bir ilişki tespit edilmiştir

Keywords

Kamu harcamaları, ekonomik büyüme, enflasyon, Wagner Kanunu, Keynesyen Yaklaşım

References

• Abdiyeva, R. ve Çetintaş, H. (2017). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Kırgızistan Örneği. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1): 19-33. Akbaş, Y.E. ve Şentürk, M. (2013). MENA Ülkelerinde Elektrik Tüketimi İle Ekonomik Büyüme Arasındaki Karşılıklı İlişkinin Analizi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 41:45-67. Akçacı, T. ve Karapınar Kocağ, E. (2013). Kamu Harcamalarının Enflasyonist Etkisinin Ekonometrik Analizi. The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 6(8): 1-18. Angelapoulos, K.,Economides, G. ve Kammas, P. (2007). Tax-spending Policies and Economic Growth: Theoretical Predictions and Evidence From the OECD. European Journal of Political Economy 23: 885–902. Barro, R. J. (1991). Economic Growth in a Cross-Section of Countries. Quarterly Journal of Economics 106: 407-43. Bölükbaş, M. ve Alp, M. (2018). Türkiye’de Enflasyon ve Kamu Harcamaları Arasındaki İlişki: 1960-2017 Dönemi İçin Bir Analiz. IV. International Caucasus-Central Asia Foreign Trade And Logistics Congress, September, 7-8, Didim/Aydın, 1121-1132. Cardoso, E. (1998). Virtual Deficits and the Patinkin Effect. IMF Staff Papers, 45(4):619-646. Chow, Y.F.,Cotsomitis, J.A. ve Kwan, A.C.C. (2002). Multivariate Cointegration and Causality Tests of Wagner's Hypothesis: Evidence From the UK. Applied Economics, 34(13): 1671-1677. Ezirim, C.,Muoghalu, M. ve Elike, U. (2008). Inflation Versus Public Expenditure Growth in the U.S.: An Empirical Investigation. North American Journal of Finance and Banking Research, 2(2): 26-40. Gövdeli, T. (2019). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme: Türkiye’de Wagner Yasası ve Keynesyen Hipotezin Ampirik Analizi. Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(3): 995-1010. Granger, C.W.J. (1969). Investigating Causal Relations By Econometric Models And Cross-Spectral Methods. Econometrica, 37(3): 424-438. Gujarati, D. N. (2009). Temel Ekonometri. Çev.,Şenesen, G. G. ve Şenesen, Ü., Literatür Yayıncılık. Gül, E. ve Yavuz H. (2011). Türkiye’de Kamu Harcamaları İle Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi. Maliye Dergisi, 160:72-85. Güven, S. ve Mert, M. (2016). Uluslararası Turizm Talebinin Eşbütünleşme Analizi: Antalya İçin Panel Ardl Yaklaşımı. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17(1): 133-152. Kamacı, A. ve Kılıç, H. (2019). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme ve İşsizlik Üzerindeki Etkisi: OECD Ülkeleri Örneği. Politik Ekonomik Kuram, 3(1): 113-128. Kanca, O.C. (2011). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi 1980-2008 (Ampirik Bir Çalışma). Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1): 75-92. Kearney, C. ve Mehdi, M. (1990). Fiscal Policy and Current Account: International Evidence on the Twin Deficit. Journal of Macroeconomics, 12(2): 197–217. Kumar, V.,Leona, R.P. ve Gasking, J.N. (1995). Aggregate and Disaggregate Sector Forecasting Using Consumer Confidence Measures. International Journal of Forecasting Elsevier, 11(3): 361-377. Maddala, G.S. ve Wu, Shaowen (1999). A Comparative Study of Unit Root Tests With Panel Data And A New Simple Test. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, Special Issue, 0305-9049. Mohammad, S.D.,Wasti, S.K.A., Lal, I. ve Hussain, A. (2009). An Empirical Investigation between Money Supply, Government Expenditure, Output&Prices: the Pakistan Evidence. European Journal of Economics, Finance and Administrative Sciences, 17:60-68. Ogbonna, B.C. (2014). Inflation Dynamics and Government Size in Nigeria. International Journal of Economics, Commerce and Management, 2(12): 1-22. Ojarikze, O.J. ve Ezie, O. (2015). PublicExpenditureGrowthandInflation in Nigeria: The CausalityApproach. SSRG International Journal of Economicsand Management Studies, 2(2): 1-6. Oktayer, N. ve Susam, N. (2008). Kamu Harcamaları-Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1970-2005 Yılları Türkiye Örneği. Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 145-164. Oxley, L. (1994). Cointegration, Causality and Wagner’s Lam. Scottish Journal of Political Economy, 91: 206-278. Özgen, F. B. ve Güloğlu, B. (2004). Türkiye'de İç Borçların İktisadi Etkilerinin VAR Tekniği ile Analizi. METU Studies in Development, 31:93-114. Patinkin, D. (1993). IsraelStabilization Program of 1985 orSome Simple Truths of MonetaryTheory. Journal of EconomicPerspective, 7 (2): 103-128. Şahin, M. ve Özenç, Ç. (2007). Kamu Harcamaları ile Makroekonomik Değişkenler Arasındaki Nedensellik İlişkileri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(2): 199-225. Ram, R. (1986). Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Sectionand Time-Series Data. The American Economic Review, 76(1), 191-203. Richter, C. ve Dimitrios, P. (2012). The Validity of Wagner’s Law in the United Kingdom for the Period 1850-2010. Working Paper, International Network for Economic Research. Tarı, R. (2010). Ekonometri. Umuttepe Yayınları, Kocaeli. Temurlenk, S. ve Oltulular, S. (2007). Türkiye’nin Temel Makro Ekonomik Değişkenlerinin Bütünleşme Dereceleri Üzerine Bir Araştırma. İnönü Üniversitesi, 8. Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu, 24-25 Mayıs 2007, Malatya. Ulusoy, A. ve Yiğit, N. (2016). Türkiye’de Kamu Harcamaları Enflasyon İlişkisinin Ampirik Analizi: 1990-2015 Dönemi. KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12): 375-390. Zamanian, G.,Mahmoodi, M. ve Mahmoodi, E. (2012). Goverment Expenditure and GDP: The Case of 12 Asian Developing Countries. Journal of American Science, 8(9).