Amaç: Genel anestezide nöroblokajın geri döndürülmesi olası komplikasyonları önlemek açısından önemlidir. Şu anda neostigmin ve sugamedeks tercih edilen ajanlardır. Blokajın geri döndürülebilirliği klinik gözlemin yanı sıra TOF (train-of-four) ile de değerlendirilir. Amacımız her iki ajanı da komplikasyon ve rezidüel blokaj açısından araştırıp değerlendirmektir.
Materyal ve Metot: Prospektif olarak tasarladığımız çalışmamız genel anestezi altında ameliyat edilen 100 vakayı içeriyordu. Demografik veriler, OF değerleri ve komplikasyonlar kaydedildi.
Bulgular: Araştırmaya 63'ü neostigmin, 37'si sugammedeks olmak üzere toplam 100 hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 41,9±16,9 yıldı. Gruplar arası yaş karşılaştırıldığında neostigmin (N) grubunun daha genç olduğu görüldü (p=0,027). Gruplar arasında cerrahi süre, BMI (body mass index), Spo2, kalp hızı, ortalama arter basıncı ve toplam rokuronyum tüketimi açısından benzerlik vardı. N grubunun TOF değeri 1(0,87-1), sugamedex (S) grubunun TOF değeri ise 1(0,91-1) olup anlamlı bulundu (p=0,045). Ek doz roküronyum alan olgular ile ek doz roküronyum almayan olgular arasında TOF açısından fark saptanmadı.
Sonuç: Elde ettiğimiz TOF değerleri sonucunda her iki ajanın da blokajın kaldırılmasında etkili olduğunu ancak rezidüel oranın sugamedeks grubunda klinik olarak anlamlı olmasa da istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğunu gördük. Çalışmamızda herhangi bir komplikasyonla karşılaşmadık ve rezidüel blokaj açısından sugamedex'in daha güvenli olduğunu düşünüyoruz.
Background: Reversal of neuroblockade in general anesthesia is important to prevent possible complications. Currently, neostigmine and sugamedex are the agents of choice. The reversibility of blockade is evaluated by TOF (train-of-four ) as well as clinical observation. Our goal is to research and evaluate both agents in terms of complications and residual blockade.
Materials and Methods: Our prospectively designed work included 100 cases operated under general anesthesia. demographic data, OF values, and complications were recorded.
Results: A total of 100 patients, 63 neostigmine and 37 sugammedex, were consisted of in the search. The mean age of the sufferers was 41.9±16.9 years. When age was compared between the groups, it was found that the neostigmine (N) group was younger (p=0.027). There was a likeness between the groups in terms of surgical time, BMI (body mass index), Spo2, heart rate, mean arterial pressure, and total rocuronium consumption. The TOF value of the group N was 1(0.87-1), while that of the group sugamedex (S) was 1(0.91-1) and was found to be significant (p=0.045). There was no difference in TOF between cases who received an additional dose of rocuronium and those who did not receive an additional dose of rocuronium.
Conclusions: As a result of the TOF values we obtained, we found that both agents were effective in removing the blockade, but the residual rate was statistically significantly lower in the sugamedex group, although not clinically significant. We did not encounter any complications in our study and we think that sugamedex is safer in terms of residual blockade.
Residual Neuromuscular Blockade Such As Train-Of-Four (TOF) Stimulators Neostigmine Sugammedex
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Anaesthesiology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | August 29, 2024 |
Submission Date | May 26, 2024 |
Acceptance Date | August 24, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 3 Issue: 2 |