Evaluation of II. Abdulhamid and his Period in Terms of Political Geography

Year 2023, , 144 - 163, 25.09.2023

Ali Osman Kocalar

https://doi.org/10.53047/josse.1341803

Abstract

Political Geography is a branch of science that has started to make a name for itself, especially in the last years of the 19th century all over the world. Ottoman Sultan II. Abdulhamid Khan was the leading actor of the world political scene in those years. He was an important personage influencing world politics in the years when such a science emerged. Examining the II. Abdulhamid period will certainly attract attention. Socio-cultural power, which has an important place in political geography, the characteristics of the human who make up a nation are the power formed by educated people equipped with technical knowledge. In a sense, it means that the citizens of the state are well educated from the lowest level to the person who governs the state. From this point of view, Sultan II. Abdulhamid Han was a very perfect carpenter. He also used this carpentry profession in state administration. Because the job of the carpenter is to create perfect furniture sets from raw wood. While governing his state, he showed the whole world that the Ottoman Empire was not destroyed by correcting the unsound parts of the state. After he was dethroned, the collapse of the state accelerated, and those who dethroned him desired for him to come back to power.

Keywords

Political geography, Sultan II. Abdulhamid, geographical perspective, socio-cultural power

References

• Altın, H. (2018). II. Abdülhamid döneminde bir eğitim kurumu: Dârülmuallimîn-i âliye. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 93-111. https://doi.org/10.29029/busbed.455210
• Armağan, M. (2006). Abdülhamid’in kurtlarla dansı. Ufuk Kitapları.
• Balcı, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Pegem Akademi.
• Banarlı, N. S. (1984). Tarih ve tasavvuf sohbetleri. Kubbealtı Neşriyat.
• Bardakçı, İ. (1985). İmparatorluğa veda. Hülbe Yayınları.
• Bruce L. B. & Howard L. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Çev. Edit. H. Aydın, Eğitim Kitabevi.
• Corbin, J. & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Sage.
• Danişmend, İ. H. (1971). İzahlı Osmanlı tarihi kronolojisi, cilt 4. Türkiye Yayınevi.
• Denzin, N. K. & Lincoln, Y. S. (1998). The lanscape of qualitative research: Theories and ıssues. Sage.
• Document 1. (2023). “Sultan 2. Abdülhamit'in çağını aşan köprüleri.” 19 Kasım 2023. https://www.zaferdergisi.com/makale/10885-sultan-ii-abdulhamitin-cagini-asan-kopruleri.html
• Engin, V. (2007). II. Abdülhamid ve dış politika. Yeditepe Yayınları.
• Engin, V. (2009). “II. Abdülhamid kırmızı çizgilerini çiğnetmedi!” Gerçek Hayat Dergisi, Röportaj.
• İnal, İ. M. K. (1965). Osmanlı devrinde son sadrazamlar. MEB, IX.
• İnce, Z. & Sağdıç, M. (2020). “Osmanlı’dan günümüze öğretmen okullarında coğrafya öğretmen eğitimi: İstanbul darülmuallimîn’i (Çapa öğretmen okulu örneği)”, Turkish Studies, 15(1), 263-282.
• Kabaklı, A. (1993). Temellerin duruşması. Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
• Karal, E. Z. (2007). Osmanlı tarihi cilt VIII. TTK Yayınları.
• Karataşer, B. (2007). “Sultan II. abdülhamid dönemi eğitim politikası hakkında bir değerlendirme”, International Journal of Social Science, Number: 57, p. 423-434. Doi number:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7041
• Kısakürek, N. F. (1988). Ulu hakan. Büyük Doğu Yayınları.
• Kocabaş, S. (1995). Sultan II. abdülhamid (şahsiyeti ve politikası). Vatan Yayınları.
• Kodaman, B. (1991). Abdülhamid devri eğitim sistemi. TTK Yayınları.
• Koloğlu, O. (1987). Abdülhamid gerçeği. Gür Yayınları.
• Kutay, C. (1975). Örtülü tarihimiz cilt ı. Hilal Matbaası.
• Küçük, C. & Ertüzün, T. (1994). “Düyun-ı umumiye.”, 10. cilt, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/duyun-i-umumiyye
• Küçük, C. (1988). Abdülhamid II., 1. cilt, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/abdulhamid-ii
• Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental? The Qualitative Report, 8(1), 100-103.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Sage.
• Müftüoğlu, M. (1993). Tarihî gerçekler cilt 2. Seha Neşriyat.
• Özey, R. & Kocalar, A. O. (2019). Siyasî coğrafya. Aktif Yayınevi.
• Özey, R. & Kocalar, A. O. (2022a). Osmanlı memleketleri coğrafyası 1. Aktif Yayınevi.
• Özey, R. & Kocalar, A. O. (2022b). Osmanlı memleketleri coğrafyası 2. Aktif Yayınevi.
• Özey, R. (1996). “Osmanlı döneminden bugüne coğrafya”, 21. Yüzyıla Doğru Türkiye, III. Coğrafya Sempozyumu, 15-19 Nisan 1996.
• Özey, R. (1999). “Osmanlı devleti döneminde coğrafya ve öğretimi.” Osmanlı Ansiklopedisi, cilt.8, Yeni Türkiye Yayınları.
• Refik, İ. (1992). Efsane soluklar. TÖV. Yayınevi.
• Refik, İ. (2005). Tarih şuuruna doğru 4. Albatros Yayınevi.
• Sevinç, N. (1978). Osmanlılarda sosyo-ekonomik yapı. Kutsan Yayınevi.
• Paşa, T. (1931). Abdülhamid ve yıldız hatıraları. Muallim Ahmet Halit.
• Topbaş, O. N. (1999). Âbide şahsiyetleri ve müesseseleriyle osmanlı. Erkam Yayınları.
• Tozduman Terzi, A. (2014). Bağdat-musul’da abdülhamid’in mirası petrol ve arazi, Timaş Yayınları.
• Türkay, C. (1999). Osmanlı türklerinde coğrafya. Maarif Basımevi.
• Ünlü, N. (1994). Osmanlılardan günümüze islam tarihi 3. M. Ü. İlahiyat Fakültesi Yay.
• Vehbi, A. (1974). Sultan abdülhamid (siyasi hatıratım) 3. Hareket Yayınları.
• Vurgun, A. (2022). II. Abdülhamid döneminde bursa’da eğitim. Paradigma Akademi.
• Wach, E. (2013). “Learning about qualitative document analysis.” https://www.researchgate.net/publication/259828893
• Woods, F. H. (1976). Türkiye anıları. Çev. Fahri Çoker, Milliyet Yayınları.