Aim: This research was conducted to investigate the relationship between internet addiction, loneliness, and sleep quality in nursing students.
Method: This descriptive and relationship-seeking study was conducted with a total of 218 nursing students at a university in the 2018-2019 academic year. The research data were collected using the Descriptive Features Form, Internet Addiction Scale (IAS), UCLA Loneliness Scale, and Pittsburgh Sleep Quality Scale. IBM SPSS 20 program was used to assess the data. The data were evaluated using descriptive statistics, Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U, and Spearman correlation.
Findings: Female students constituted the 78.4% of the participants, while 58.7% were 21 years old and above. As for the education level of their parents, 19.3% of their mothers, and 9.6% of their fathers are illiterate. The mean Internet addiction score of the nursing students who participated in the study was 41.41 ± 14.63 (20-88), mean Loneliness Scale score was 39.49 ± 8.40 (27-80), and mean PUKİ scale score was 8.80 ± 3.58 (1-21). In the study, a statistically significant positive mild relationship was found between UCLA-LS and PSQI scores (p <0.05; r=0.137). While there was a statistically significant positive mild relationship between the total scores of IAS and PSQI (p <0.05; r=0.174), there was no significant relationship between IAS and Ucla-LS scores (p = 0.05; r=0.132).
Conclusion and Recommendations: Approximately one-third of the students were found to have internet addiction with limited symptoms, and a low relationship was determined between internet addiction and sleep quality. Sleep quality was found to be significantly worse in male students and those who live in a dormitory, while it was found to be significantly related to loneliness. For this reason; ıt may be suggested to plan professional activities for awereness in the matters in nursing education for studentss in the risk group..
Amaç: Bu araştırma hemşirelik öğrencilerinde internet bağımlılığı, yalnızlık düzeyleri ve uyku kalitesi ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişki arayan tipte olan bu araştırma, bir üniversitenin 2018-2019 eğitim öğretim yılında toplam 218 hemşirelik öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırma verileri Tanımlayıcı Özellikler Formu, Internet Bağımlılığı Ölçeği (İBÖ), UCLA Yalnızlık ölçeği (Ucla-LS) ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS/20.0 programı kullanılmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Kruskal Walls, Mann-Whitney U ve Spearman korelasyon kullanılarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Öğrencilerin % 78.4’ü kadın, % 58.7’si 21 yaş ve üzeridir. Ebeveynlerinin eğitim düzeyi, annelerinin % 19.3’ü, babalarının % 9.6’sı okuryazar değildir. Çalışmaya katılan hemşirelik öğrencilerinin İnternet bağımlılığı ortalama puanları 41.41±14.63 (20-88); Yalnızlık Ölçeği Puan ortalamaları 39.49±8.40 (27-80) ve PUKİ puan ortalamaları 8.80±3.58 (1-21’dir. Araştırmada Ucla-LS ile PUKİ puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı pozitif yönlü düşük şiddette bir ilişki vardır (p<0.05; r=0.137). İBÖ ile PUKİ toplam puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı pozitif yönlü düşük şiddette bir ilişki varken (p<0.05; r=0.174), İBÖ ile Ucla-LS puanları arasında anlamlı bir ilişki yoktur (p>0.05; r=0.132).
Sonuç ve Öneriler: Öğrencilerin yaklaşık her üç kişiden birinde sınırlı semptom gösteren internet bağımlılığı olduğu ve uyku kalitesi ile düşük şiddette ilişki saptanmıştır. Uyku kalitesi erkek öğrencilerde ve yurtta kalan öğrencilerde anlamlı derecede daha kötü ve yalnızlık ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Bu nedenle risk grubunda olan öğrenciler için hemşirelik eğitiminde bu konularda farkındalığa yönelik mesleki faaliyetlerin planlanması önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research |
Authors | |
Publication Date | June 26, 2020 |
Submission Date | June 4, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 5 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY-NC 4.0).