Investigation of Home Care Needs and Falling With Risk, Fear and Falling Behaviors in Elderly

Year 2022, Volume: 7 Issue: 1, 193 - 208, 29.04.2022

Şennur Caner , İlknur Aydın Avcı

https://doi.org/10.47115/jshs.1036750

Cited By: 1

Abstract

Aim: This study was conducted to examine the risk of falling in the elderly, fear and falling behaviors, and home care needs for falling.
Method: This study, which is conducted in accordance with sectional research principles, was conducted between June and November, 2015 in Hatay Province, Antakya with a population of 5th Family Health Centers, living in that area, accepting participation in the study, was done with the 135 people over 65 years of age who met the selection criteria. Data from the study; Interview Form, Morse Falls Risks Determination Questionnaire, Standardize Mini Mental Test, Older Behavior Questionnaire. Number, percentage, mean, Cronbach alpha coefficient and Ki-Square test were used in the evaluation of the obtained data.
Results: The average age of participants in the study was 72.56 ± 6.92 years old and 57.8% were females. 96.3% of the elderly are diagnosed with at least one disease and 92.6% have drugs that they use consistently. Elderly people need the most help with care at home, with 49.6% cleanliness, and 51.9% of home care education needs. The percentage of those who use assisted walking is 64.4%, the rate of falls in the last one year is 56.3% and the fall frequency is 1.74 ± 1.61. The fear of falling of elderly individuals was found to be 84.4%, Morse fall risk determining scale high risk of falling 31.9%, and the average of falling behaviors for elderly people was 2.90 ± 0.37. It was determined that the highest score average of the scale subscales was 3.71 ± 0.47, and the lowest score average was 2.04 ± 1.20 and the level change subscale. A significant correlation has been found between the fear of falling and the risk of falls in the elderly who have fallen in the lastyear.
Conclusion and Suggestions: It was determined that falling behaviors were high in the elderly and the tendency of falling behavior was the most impetuosity in elderly individuals. In the fear of falling, there was a significant relationship between the need for home care education and the measures taken to prevent falls. In line with these results, it may be suggested that health personnel should be educated by making visual designs for elderly individuals (posters, brochures, videos, etc.).

Keywords

Risk of falling, Elderly, Home care, Fear of falling, Fall behavior

YAŞLILARDA DÜŞME RİSKİ, KORKUSU VE DÜŞME DAVRANIŞLARI İLE DÜŞMEYE YÖNELİK EVDE BAKIM GEREKSİNİMLERİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Amaç: Bu araştırma, yaşlılarda düşme riski, korkusu ve düşme davranışları ile düşmeye yönelik evde bakım gereksinimlerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Kesitsel araştırma ilkelerine uygun olarak yapılan bu çalışma, Haziran- Kasım 2015 tarihleri arasında Hatay İli Antakya ilçesinde 5 Nolu Aile Sağlığı Merkezindeki bir birime kayıtlı olan ve o bölgede yaşayan, çalışmaya katılmayı kabul eden ve araştırma seçim kriterlerine uyan 65 yaş ve üzeri 135 kişi ile yapılmıştır. Araştırmanın verileri; Görüşme Formu, Standardize Mini Mental Test, Morse Düşme Riski Belirleme Ölçeği, Yaşlılar için Düşme Davranışları Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, Cronbach alfa katsayısı ve ki-kare testi kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 72.56±6.92 olup %57.8’i kadındır. Yaşlıların %96.3’ünün tanı koyulmuş en az bir hastalığı olup %92.6’ sının sürekli kullandığı ilaç vardır. Yaşlı bireylerin evde bakım ile ilgi en çok yardıma gereksinim duydukları konu %49.6 oranında temizlik olup, evde bakım ile ilgili eğitim alma gereksinimi %51.9’dur. Yürümeye yardımcı araç kullananların oranı %6.4, son bir yıl içinde düşenlerin oranı %56.3 olup düşme sıklığı ortalaması 1.74±1.61’dir. Yaşlı bireylerin düşme korkusu %84.4, %31.9’u yüksek düşme riskine sahip ve yaşlılar için düşme davranışları puan ortalaması 2.90±0.37 olarak bulunmuştur. Düşme davranışları ölçeğinin alt boyutlarından en yüksek puan ortalamasını 3.71±0.47 ile acelecilik, en düşük puan ortalamasını 2.04±1.20 ile seviye değişikliği alt boyutu aldığı bulunmuştur. Son bir yılda düşme öyküsü olan yaşlılar ile düşme korkusu ve düşme riski arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir.
Sonuç ve Önerileri: Yaşlılarda düşme davranışlarının yüksek olduğu ve yaşlı bireylerde en çok düşme davranışı eğiliminin acelecilik olduğu belirlenmiştir. Düşme korkusu olan yaşlılarda, evde bakım ile ilgili eğitim alma gereksinimi ve düşmeleri önlemek için alınan önlemler arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda sağlık personellerinin yaşlı bireylere yönelik görsel materyaller ile (afiş, broşür, video vb.) eğitim verilmesi önerilebilir.

Keywords

Düşme riski, yaşlı, evde bakım, düşme korkusu, düşme davranışı

References

• Akdeniz M, Yaman A, Kılıç S, Yaman H. (2010). Aile Hekimliğinde önlenebilen sorunlar: yaşlılarda düşmeler. Gero Fam Dergisi, 1:117-132.
• Akın B, Emiroğlu ON. (2003). Evde yaşayan yaşlılarda mobilitede yeti yitimi ve ilişkili faktörlerin incelenmesi. Türk Geriatri Dergisi, 6:59-67.
• Aktaş B, Erci B. (2016). Rehber doğrultusunda verilen eğitimin yaşlı bireylerde düşmeyi önlemeye etkisi. İç Hastalıkları Dergisi, 23: 49-59
• Beğer T, Yavuzer H. (2012). Yaşlılık ve yaşlılık epidemiyolojisi. Klinik Gelişim, 25:1–3.
• Bıyıklı K, Nahcivan N. (2007). Huzurevinde yaşayan bir grup yaşlıda düşme ile ilişkili faktörler: demografik özellikler, sağlık sorunları ve kullanılan ilaçlar. Sağlık ve Toplum, 95-108.
• Bilir N, Subaşı Paksoy N. (2006). Yaşlılık sorunları ve bulaşıcı olmayan hastalıkların kontrolü. In: Güler Ç, Akın L. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 1020-1024.
• Boğa N. M, Özdelikara A, Ağaçdiken S. (2015). Huzurevindeki yaşlı hastalarda düşme davranışlarının belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3): 364-368
• Budak ED. (2008). Isparta ili keçiborlu ilçesindeki yaşlılarda ev kazaları sıklığı ve konut durumunun buna etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Clemson, L, Cumming R. G, Heard R. (2003). The development of an assessment to validate behavioral factors associated with falling. The American Journal of Occupational Therapy, 57(4): 380–388.
• DPT. (2007). Türkiye’de yaşlıların durumu ve yaşlanma ulusal eylem planı. Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, 17-107.
• Erdem M, Emel FH. (2004). Yaşlılarda mobilite düzeyi ve düşme korkusu. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, (7)1: 1-10.
• Erkal S. (2005). Kırıkkale ovacık mahallesinde yaşayan 65 yaş ve üzeri kişilerin ev kazaları ile karşılaşma durumlarının ve kaza nedenlerinin incelenmesi. Türk Geriatri Dergisi, 8:17-21.
• Fisher AA, Davis MW, McLEan AJ, Couteur DGL. (2005). Epidemiology of falls in elderly semi -independent resident in residential care. Australasian Journal on Ageing, 24:98-102.
• Güler Ç, Akın L. (2006). Halk Sağlığı Temel Bilgiler. 1.Baskı, Ankara, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 1019-1029.
• Huang H, Gau M, Lin W, Kernohan G. (2003). Assessing risk of falling in older adults. Public Health Nursing, 20(5), 399–411.
• Işık AT, Cankurtaran M, Doruk H, Mas MR. (2006). Geriatrik olgularda düşmelerin değerlendirmesi. Türk Geriatri Dergisi, 9(1):45-50.
• Jensen J. Lundin-Olsson L. Nyberg L. Yngve Gustafson Y. (2002). Fall and injury prevention in older people living in residential care cacilities. Annals of Internal Medicine, 136:733-741.
• Keskinoğlu P, Giray H, Pıçakçıefe M, Bilgiç N, Uçku R. (2004). İnönü sağlık ocağı bölgesi’ndeki yaşlılarda ev içi kazalar. Türk Geriatri Dergisi, 7:2:89-94.
• Kırımlı E. (2002). Huzurevinde kalan yaslılarda düşme sıklığı ve buna etki eden nedenler. Tıpta Uzmanlık Tezi, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği ABD, İstanbul.
• Koldaş L. (2017). Yaşlılık ve kardiyovasküler yaşlanma nedir? Turk Kardiyol Dern Ars, 45:1–4. Doi: 10.5543/tkda.2017.40350 Erişim tarihi: 10.01.2018
• Kutsal, G.Y. (2015). Yaşlılık Döneminde Sık Görülen Sağlık Sorunları. http://www.gebam.hacettepe.edu.tr/yaslilikta_kaliteli_yasam_son.pdf, Erişim tarihi: 26.08.2015
• Lök N. (2010). Yaşlılarda düşmelere sebep olan ev içi çevresel risk faktörleri ve düşme ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, Konya.
• Morse BM, Tylko S. (1986). Development of a scale to identify the fall-prone patient. Canadian Journal on Aging, 8, 66-77.
• Morse J.M., Morse B.M. & Tylko S. Development of a scale to identify the fall-prone patient. http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=7785631&fileId=S0714980800008576 , Erişim tarihi: 26.08.2015
• Morse J.M. (2009). Preventing Patient Falls, Establishing a Fall Intervention Program. Second Edition, Springer Publishing Company, New York.
• Rao SS. (2005). Prevention of falls in older patients. Am Fam Physician, 72(1):81-8.
• Skelton,D.A. & Beyer, N. (2003). Exercise and injury prevention in older people. Scand I Med Sci Sports, 13:77-85.
• Taşkıran Ö.Ö. (2005). Yaşlılarda düşme ve düşmeye yol açabilecek risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Toraman A, Ün Yıldırım N. (2010). Düşme ile ilişkili ve ilişkisiz hastalığı olan yaşlı bireylerde düşme riski ve fiziksel uygunluk. Turkish Journal of Geriatrics, 13(2):105-110.
• TÜİK 2021. İstatistiklerle yaşlılar https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Yaslilar-2020-37227 Erişim tarihi: 31.03.2021
• Turaman C. (2001). Yaşlı sağlığı hizmetlerinin birinci basamakta planlanması. Türk Geriatri Dergisi, 4:22-27.
• Uymaz P, Nahcivan, N. (2011). Morse Düşme Riski Belirleme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, 13. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, 221-222.
• Uymaz P. (2012). Huzurevinde yaşayan yaşlılara uygulanan düşme önleme programının değerlendirilmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Hemşireliği ABD, İstanbul.
• Uymaz P, Nahcivan N. (2013). Yaşlılar İçin Düşme Davranışları Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirliği. F.N Hem Derg, (21)1: 22-32.
• WHO (2007). Global report on falls prevention in older age. http://www.who.int/ageing/publications/Falls_prevention7March.pdf , Erişim Tarihi: 30.12.2017
• Yaman H, Akdeniz M, Howe J. (2010). GeroFam Kavramı: Önümüzdeki Demografik Değişime Yönelik Bir Çözüm Önerisi. Gero Fam, 1(1): 1-14.
• Yeşilbalkan ÖU, Karadakovan A. (2005). Narlıdere dinlenme ve bakımevinde yaşayan yaşlı bireylerdeki düşme sıklığı ve düşmeyi etkileyen faktörleri. Türk Geriatri Dergisi, 8(2):72-77.