Bu çalışmada, Tatıka Erken Tunç Çağı I-II (ETÇ
I-II) mezarlığı ve mezarlarla ilişkili yapılardan ele geçen hayvan kemiği
kalıntıları yardımıyla, ölü gömme ve anma ritüellerinin daha iyi anlaşılması
hedeflenmektedir. Ilısu ve HES Projesi inşaat sahasındaki kurtarma kazılarından
bir tanesi olan Tatıka, Dicle vadisinin doğu kıyısında yer alır. Mimari kalıntılardan
anlaşıldığı kadarıyla Tatıka’da ölü ritüellerine ilişkin uygulamaların
yapıldığı belirtilmiştir. Çalışma kapsamında, ölü yemeği artığı olan hayvan kemiği
kalıntıları tanımlanmıştır. Böylece, geçmiş dönem Tatıka halkı tarafından hangi
hayvan türlerinin ölü gömme ve anma törenlerinde sıklıkla tercih edildiği ve
diş yaşlandırmasına bakılarak hangi yaş aralığındaki hayvanların kurban
edildiği ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca iskelet element dağılımı ve kesim / kasaplık
izi gibi bilgilere ulaşılmıştır. Tatıka mezarlık alanında, duvarların
çevresinden ve çukurlardan toplam 1542 hayvan kemiği toplanmıştır. Fauna
çoğunlukla evcil memelilerden oluşmuştur; koyun / keçi, domuz ve sığır sayıca
en fazla bulunan türlerdir. Yabani hayvanlar az sayıdadır ve geyik, kaplumbağa,
kuş ve balık ile temsil edilmektedir. Yaban hayvanlarından en çok geyik
türlerinin tercih edildiği belirlenmiştir. Çoğunlukla bebek ve çocuk
mezarlarında bulunan geyiklerin özel bir ritüelin parçası olduğu
düşünülmektedir. Ele geçen buluntulardan, oldukça sazangillere (Barbus lacerta) ait balığın da topluca
yenen bir ölü yemeğinin parçası olması muhtemeldir. Çalışmanın sonuçları,
Anadolu ve Kuzey Suriye’deki benzer arkeolojik ritüel alanlar ile
karşılaştırılmıştır.
In this study, it is aimed to better understand dead
burials and memorial rituals with the help of animal bones from Tatıka Early
Bronze Age graveyard. The site of Tatıka, located on the eastern bank of the
Tigris River and is one of the excavations conducted within the scope of
Salvage Project of the Ilısu Dam and HEP Project. As assumed from the architecture
was uncovered, Tatıka was related with the dead rituals. Within the scope of
the study, animal bones, as dead food remains were identified. Thus, the animal
preference of past people from Tatıka was revealed, and it has also understood
age of offering animals from dental ageing. In addition, information about
skeletal element distribution and cut marks are obtained. 1542 animal bone
fragments were collected from around the walls and pits. Bone assemblages is
dominated by domestic animals; sheep, goat, pig and cattle. Wild taxa including
deer, turtle, bird and fish are also found, though in low numbers. It has been
understood that deer species are mostly preferred within the wild taxa. It is
believed that the deer mostly found in baby and / or child graves are part of a
special ritual activity. The large size carp fish was probably part of a
massively eaten funerary meal. The results from Tatıka are then compared with
archaeological ritual places at Anatolia and Northern Syria.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Archaeology |
Journal Section | Archaeology |
Authors | |
Publication Date | January 22, 2019 |
Submission Date | November 14, 2018 |
Acceptance Date | January 24, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 18 Issue: 1 |