This article, written as an example of representation in architecture, is a reading of the local architectural texture and functional practices of Baksı Museum. Settlement and community development are shaped by a number of local factors depending on the location. Being local is shaped by many unique parameters such as the formation process of a settlement, the forms and relations of production and the opportunities of geography. Baksı Museum is established with the combination of familiar elements based on the physical context in which it is located. The museum comes into existence with an approach that prioritises the relationship with the place at different levels rather than an object-structure understanding that prioritises only aesthetic qualities. In this study, it is aimed to open up for discussion the fact that Baksı Museum, which defines itself as extraordinary, is ordinary in parallel with its extraordinary being. The aim of the text, which is based on this duality, is to reveal the extraordinary nature of the building and its effort to become ordinary through the various relations it establishes with the place. This proud building in the countryside is worthy of discussion both in terms of its architectural product and the humble relationship(s) it establishes through social environmental practices. The data for this study, which is based on a case analysis, has been taken as the focus of the discussion by obtaining data from printed and electronic sources as well as observations in the field.
Mimarlıkta bir temsiliyet örneği olarak kaleme alınan bu yazı Baksı Müzesi’nin yerel mimari doku ve işlev pratiklerine dair bir okumadır. Yerleşme ve toplum gelişimi, konuma göre bir takım yerel etkenlerle şekillenir. Yerel olma durumu, bir yerleşmenin oluşum süreci, üretim biçim ve ilişkileri ile coğrafyanın imkanları gibi bir çok özgün parametre ile şekillenmektedir. Baksı Müzesi yer aldığı fiziki bağlamdan hareketle tanıdık öğelerin bir araya gelmesi ile kuruludur. Müze sadece estetik nitelikleri önceleyen bir obje-yapı anlayışından ziyade yer ile farklı düzeylerde ilişkiyi ön planda tutan bir yaklaşım ile varlık bulur. Bu çalışmada, kendini sıra dışı olarak tanımlayan Baksı Müzesi’nin, sıra dışı oluşuna koşut sıradan oluşunu tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Bu ikilik üzerine temellenen metinde amaç, yapının sıra dışı oluşunu ve yer ile kurduğu çeşitli ilişkilerle sıradanlaşma çabasını ortaya koymaktır. Kırdaki bu mağrur yapı, hem mimari ürün bağlamında hem de sosyal çevre pratikleri aracılığıyla kurduğu mütevazi ilişki/lerle tartışmaya değerdir. Durum analizi üzerine kurgulanan bu çalışmaya ilişkin veriler, sahadaki gözlemlerin yanı sıra basılı ve elektronik kaynaklardan temin edilerek tartışmanın odağına alınmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Architecture (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |
The Journal of Institute of Black Sea Studies is an Open Access journal and provides immediate open access to its contents. The Journal aims to promote the development of global Open Access to scientific information and research. The Publisher provides copyrights of all online published papers (except where otherwise noted) for free use of readers, scientists, and institutions (such as link to the content or permission for its download, distribution, printing, copying, and reproduction in any medium, except change of contents and for commercial use), under the terms of Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0). License, provided the original work is cited. Written permission is required from the publisher for use of its contents for commercial purposes.
The Journal of Institute of Black Sea Studies is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).