Reflective Thinking Skills of Pre-Service Teachers And Factors That Enhance The Reflective Thinking

Year 2019, , 537 - 554, 15.03.2019

Gülnur Özbek , Erdoğan Köse

https://doi.org/10.24106/kefdergi.2577

Cited By: 2

Abstract

The aim of this study is to analyze the reflective thinking
skills of pre-service teachers and to identify factors that enhance the
reflective thinking skills during the practicum settings of pre-service
teachers at department of classroom teaching. Study was conducted in the form
of action research in qualitative research paradigm. Ten week practicum proces
of 6 pre-service teachers were constructed. Data collection consisted of weekly
guided diary entries, interviews, camera-recorded practicum settings, mid and
end of course perception questionnaires and peer feedbacks. The study showed
that 10 reflective themes were documented under four categories(objectives,
content, teaching-learning process and evaluation) and pre-service teachers
focused primarily on the instructional processes. Content and descriptive
analysis method was employed. The study revealed that following 10 factors was
important in development of pre-service teachers’ reflective thinking skills;
video-recorded practicum settings, reflective journals, peer cooperation, teaching
experience, cooperation with school advisor, preparing lesson plans, ınterviews
made after practicum settings, long-term communication in practicum settings,
free thinking environment and supports, pedagogical knowledge.

Keywords

Reflective thinking, teacher education, practicum settings, curriculum

Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Becerileri ve Bu Becerilerin Gelişimini Destekleyen Faktörler

Abstract

Araştırmanın amacı sınıf
öğretmenliği lisans programının 7. döneminde okutulan öğretmenlik uygulaması-I dersini almakta olan öğretmen adaylarının öğretim sürecinde
yansıtıcı düşünme becerilerini nasıl kullandıklarını, ne gibi durumlar üzerine
yansıtma yaptıklarını ortaya koymak ve bu süreçte yansıtıcı düşünme
becerilerinin gelişimini destekleyen faktörleri belirlemektir. Araştırma nitel
araştırma yöntemlerinden eylem araştırmasına göre desenlenmiştir. Çalışma grubunu
oluşturan altı öğretmen adayının 10 haftalık öğretmenlik uygulaması süreci incelenmiştir.
Haftalık yansıtıcı günlükler, görüşmeler, uygulama derslerinin video kayıtları,
uygulama ortası ve sonu algı anketleri ve akran önerileri bu çalışmanın veri
toplama kaynaklarıdır. Verilerin analizinde içerik analizi ve betimsel analiz
kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının hedef, içerik, eğitim durumları ve
sınama durumları olarak 4 kategori altında 10 farklı temaya yönelik yansıtma
kararları aldıkları ve en çok eğitim durumları üzerine yansıtma yaptıkları
sonucuna ulaşılmıştır. Yansıtıcı
düşünme becerilerinin gelişimini destekleyen 10 faktörün; öğretim
uygulamalarının video kaydı, yansıtıcı günlükler, akran işbirliği, öğretim
deneyimi, uygulama öğretmeniyle işbirliği, ders planı hazırlama, öğretim
uygulaması sonrası yapılan görüşmeler, öğretim uygulamalarında uzun süreli iletişim,
güven verici ve destekleyici düşünme ortamı, pedagojik alan bilgisi olduğu
sonucuna ulaşılmıştır.  

Keywords

Yansıtıcı düşünme, öğretmen eğitimi, öğretmenlik uygulaması, eğitim programı

References

• Adler, S. (1991). The reflective practitioner and curriculum of teacher education. Journal of Education for Teacher, 17(2), 139-151.
• Akbari, R.(2007). Reflections on reflection: A critical appraisal of reflective practices in L2 teacher education. System, 35(2), 192-207.
• Bağcıoğlu, G. (1999). Öğretmen adaylarında yansıtıcı düşünmeyi geliştirici etkinlikler.8. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Bartlett, S. ve Burton, D. (2006). Practitioner research or descriptions of classroom practice? A discussion of teachers investigating their classrooms. Educational Action Research, 14(3), 395-405.
• Bigge, M. L. ve Shermis, S. S. (1999). Learning theories for teachers. New York: Longman Inc.
• Brockbank A. ve McGill I. (2000). Facilitating reflective learning in Higher Education, Buc-kingham: SRHE/Open University Press
• Brookfield, S. (1995) Becoming a critically reflective teacher. San Francisco: Jossey-Bass.
• Burton, J. (2009). Reflective writing: Getting to the heart of teaching and learning. J. Burton, P. Quirke, C. L. Reichmann ve J. K. Peyton (Ed.), Reflective writing: A way to lifelong teacher learning (s. 1-11) içinde. USA: TESL-EJ Publications.
• Can, R. ve Altuntaş, B. (2016). Yansıtıcı günlük yazma uygulamasına ilişkin öğrenci görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(1), 53-63.
• Clarke, A. (1995). Professional development in practicum settings: Reflective practice under scrutiny. Teaching and Teacher Education, 11(3), 243-61.
• Clarke, A. (2003) The nature and substance of cooperating teacher reflection. Teaching and Teacher Education, 22, 910–921.
• Dewey, J. (1933). How we think: A restatement of the relation of reflective thinking to the edu-cative process. New York: D.C. Heath and Company.
• Dolapçıoğlu, S. D. (2007), Sınıf öğretmenlerinin yansıtıcı düşünme düzeylerinin değerlendiril-mesi, Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Ekiz, D. (2006). Kendini ve başkalarını izleme: Sınıf öğretmeni adaylarının yansıtıcı günlükleri. İlköğretim Online, 5(1), 45-57.
• Erginel, Ş. S. (2006). Developing reflective teachers: A study on perception and improvement of reflection in pre-service teacher education. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi: Ankara.
• Eröz-Tuğa, B. (2013). Reflective feedback sessions using video recordings. ELT Journal, 67(2), 175-183.
• Farrah, M. (2012). Reflective journal writing as an effective technique In the writing process. An-Najah University Journal for Research – Humanities, 26(4), 997-1025.
• Fatemipour, H. (2013). The efficiency of the tools used for reflective teaching in ESL contexts. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 93, 1398-1403.
• Fazaklı, Ö. ve Kuru Gönen, S. İ. (2017). Yansıtma üzerine yansıtma: İngilizceyi yabancı dil olarak öğreten üniversite okutmanlarının yansıtmalı öğretim uygulamaları üzerine algıları. Ha-cettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 708-726.
• Ferraro, J. M. (2000). Reflective practice and professional development. ERIC Digest ED449120. Erişim tarihi: 2 Mart 2017, http://searcheric.org/digests/ed449120.html
• Göde, Ü. (1999). Teacher reflection through self-observation. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bilkent Üniversitesi, Ankara.
• Graham. L. (2003). Writing journals: An investigation. Reading Literacy and Language, 37(1), 39-42. Gün, B. (2011). Quality self-reflection through reflection training. ELT Journal, 65(2), 126-135.
• Halim, L., Buang, N.A. ve Meerah, T.S.M. (2010).Guiding student teachers to be reflective. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 18, 544-550.
• Jay, J.K. ve Johnson, K.L. (2002). Capturing complexity: a typology of reflective practice for teacher education. Teaching and Teacher Education, 18, 73-85.
• Johnson, A. P. (2010). A short guide to action research. Boston: Ally and Bacon.
• Kember, D., Jones, A., Loke, A. Y., Mckay, J., Sinclair, K., Tse, H., Webb, C., Wong, F. K. Y., Wong, M. ve Yeung, E. (1999). Determining the level of reflective thinking from stu-dents’ written journals using a coding scheme based on the work of Mezirow. International Journal of Lifelong Education, 18(1), 18- 30.
• Kızılkaya, G., Aşkar, P. (2009). Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerisi ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154), 82-92.
• Koç, C. ve Yıldız, H. (2012). Öğretmenlik Uygulamasının Yansıtıcıları: Günlükler. Eğitim ve Bilim, 37(164), 223-236.
• Korumaz, M. ve Karakaş, A. (2014). İngilizce Okutmanlarının Yansıtıcı Öğretime Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 4(1), 27-46.
• Köksal, N. ve Demirel, Ö. (2008). Yansıtıcı Düşünmenin Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulamalarına Katkıları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
• Lakshmi, S.B. (2014). Reflective practice through journal writing and peer observation: A case study. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(4), 189-204.
• Landis, J. R. ve Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33, 159-174.
• Moon, J. A. (2006). Learning journals: Handbook for reflective practice and professional development. London: Routledge.
• Opp-Beckman, L. ve Klinghammer, S. J., (2006). Shaping the way we teach English: Successful practices around the world. Washington: Office of English Language Programs
• Rodgers, C. (2002). Defining reflection: Another look at John Dewey and reflective thinking. Teachers College Record, 104 (4), 842-866.
• Schön, D.A. (1987). Educating the Reflective Practitioner. San Francisco: Jossey- Bass.
• Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. New York: Basic Books.
• Shoffner, M. (2008). Informal reflection in pre-service teacher education, Reflective Practice, 9(2), 123–134.
• Stoddard, S. (2002). Reflective thinking within an art methods class for preservice elementary teachers. Hawaii International Conference on Education, Hawaii, Erişim tarihi: 12 Ocak 2017, http://www.hiceducation.org/edu_proceedings/Shari%20S.%20Stoddard2.pdf.
• Taggart, G. L. ve Wilson, A. P. (2005). Promoting reflective thinking in teachers: 50 action strategies. California: Corwin Press.
• Ünver, G. (2003). Yansıtıcı düşünme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Walker, S. E. (2006). Journal writing as a teaching technique to promote reflection. Journal of Athletic Training, 42(2), 216-221.
• Wubbels, T. ve Korthagen, F. (1990) The effects of a pre-service teacher education program for the preparation of reflective teachers, Journal of Education for Teaching, 16, 29-43.
• YÖK (1999). Aday Öğretmen Kılavuzu. Ankara: YÖK Dünya Bankası Yayınları.