The Perspective off Pedagogical Formation Education Geography Department Students on the “Special Teaching Methods” Course

Year 2020, , 442 - 455, 31.01.2020

Ayşegül Şeyihoğlu Neşe Duman

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3641

Abstract

The aim of this study is to determine the opinions of students receiving geography pedagogical formation education on the “Special Teaching Methods” course. The study was designed with a qualitative approach and conducted in a descriptive survey model. The research group of the study consisted of 52 students studying in the Pedagogical Formation Education Geography Teaching Program. In the study, opinions on the “Special Teaching Methods” course were obtained. A personal information form and a form consisting of semi-structured questions were used as data collection tools. The obtained data were analyzed by content analysis, and a scheme in which the themes and codes of the outcomes came to the forefront was created using the N-Vivo 9 program. Preservice teachers think that the “Special Teaching Methods” course provides acquisitions for students, the profession, and themselves. Student acquisitions were evaluated in terms of affective, cognitive, and personality development. Contribution of the course to the profession is about designing the educational environment, students and classroom management. Getting rid of prejudices and developing positive attitudes are among the prominent codes in terms of the contribution to themselves. According to the results of the study, the comparison of the acquisitions and opinions of geography preservice teachers studying at the faculty of education and geography preservice teachers receiving pedagogical formation education about the “Special Teaching Methods” course by supporting them with the observation form is among the suggestions of the study.

Keywords

Geography Teaching, Special Teaching Methods, Pedagogical Formation

“Özel Öğretim Yöntemleri” Dersine Pedagojik Formasyon Eğitimi Coğrafya Bölümü Öğrencileri Açısından Bakış

Abstract

Bu araştırmanın amacı Coğrafya pedogojik formasyon eğitimi alan öğrencilerin “Özel Öğretim Yöntemleri” dersine yönelik görüşlerini almaktır. Araştırma nitel yaklaşımla dizayn edilmiştir ve betimsel tarama modelindedir. Çalışmanın araştırma grubunu Pedagojik Formasyon Eğitimi Programı Coğrafya Öğretmenliği alanında öğrenim gören 52 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada “Özel Öğretim Yöntemleri” dersine ilişkin görüş alınmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan bir form kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir ve N Vivo 9 programı ile çıktılara ait tema ve kodların ön plana çıktığı bir şema oluşturulmuştur. Öğretmen adayları “Özel Öğretim Yöntemleri” dersinin; öğrenciye, mesleğe ve kendilerine yönelik kazanımlar sağladığını düşünmektedir. Öğrenciye yönelik kazanımlar; duyuşsal, bilişsel ve kişilik gelişi açısından değerlendirilmiştir. Dersin mesleğe ilişkin katkıları eğitim öğretim ortamı tasarlama, öğrenciler ve sınıf yönetimine dairdir. Önyargılardan kurtulma ve olumlu tutum geliştirme kendine sağladığı katkılar açısından öne çıkan kodlardandır. Araştırma sonuçlarından hareketle eğitim fakültesinde öğrenim gören coğrafya öğretmen adayları ile pedagojik formasyon eğitimi alan coğrafya öğretmen adaylarının “özel öğretim yöntemleri” dersine ilişkin görüş ve kazanımlarının gözlem formuyla desteklenerek karşılaştırılması araştırmanın önerileri arasındadır.

Keywords

Coğrafya Öğretimi, Özel Öğretim Yöntemleri, Pedagojik Formasyon

References

• Açıkalın, A. (2000). Öğretmen yetiştirme sorununa kaotik bir yaklaşım. II. Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 10‐12 Mayıs, Çanakkale.
• Alkan, C. ve Hacıoğlu, F. (1997). Öğretmenlik uygulamaları. Ankara: Alkım Yayınevi.
• Akyüz, E., Özcan, Ş. ve Altıparmak, H.M. (2015). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe “Özel Öğretim Yöntemleri” dersine ilişkin görüşleri. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1/1, 65-76.
• Altınkurt, Y., Yılmaz, K. ve Erol, E. (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik motivasyonları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4/1, 48-62.
• Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). İlköğretim Programlarının beklentileri ve Eğitim Fakültelerinin bazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2/ 1, 38-63.
• Aydın F. ve Kılınç, A.Ç. ( 2017). Pedagojik formasyon eğitimi alan coğrafya bölümü öğrencilerinin “Özel Öğretim Yöntemleri” dersine ilişkin görüşler. International Symposium on Sosyal Studies Education, VI, 4-6 May 2017, 278, Eskişehir.
• Azar, A. (2011). Türkiye’de öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: nitelik mi nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1/1, 36-38.
• Baltacı, A. (2017). Nitel Veri Analizinde Miles-Huberman Modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 3/1, 1-15.
• Büyüköztürk, Ş. vd. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), 207-237.
• Çocuk, H.E., Yokuş, G., Tanrıseven, I. (2015) .Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenliğe ilişkin öz-yeterlik ve metaforik algıları: Mersin üniversitesi örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12/32, 373-387.
• Demir, C. ve Demir, S. (2014). Fizik öğretmenlerinin derslerinde özel öğretim yöntemlerini kullanma durumlarının incelenmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports & ScienceEducation, 3/1, 7-13.
• Dündar, H. ve Karaca, E. T. (2013). Formasyon öğrencilerinin pedagojik formasyon programına ilişkin sahip oldukları metaforlar. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 19-34.
• Gürbüz, H ve Kışoğlu, M. (2007). Tezsiz yüksek lisans programına devam eden fen edebiyat ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğimne yönelik tutumları (Atatürk Üniversitesi Örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9/2, 71-83.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Gürbüztürk, O., Koç, A. (2016). Özel öğretim yöntemleri" dersinin yürütülmesine ilişkin öğretim elemanı ve öğretmen adaylarının görüşler, Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 6/12, 57-80.
• Harmandar, M., Bayrakçeken, S., Kıncal, R.Y., Büyükkasap, E. ve Kızılkaya, S. (2000). Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi’nde okul deneyimi uygulaması ve sonuçlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 148, 3-6.
• İlğan, A., Sevinç, Ö.S. ve Arı, E. (2013). Pedagojik formasyon programı öğretmen adaylarının mesleki tutum ve çağdaş öğretmen algıları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32/ 2, 175-195.
• Kara, Ö.T. (2016). Pedagojik formasyon eğitimi alan Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni adaylarının “Özel Öğretim Yöntemleri” dersiyle ilgili görüşleri. Turkish Studies, Volume 11/19, 511-522.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kıral, B. (2017). Pedagojik formasyon eğitimi alan öğrencilerin kendilerinden kaynaklanan sorunları. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 4/2, 37-50.
• Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108, 1017-1054.
• Nayır, F. ve Çınkır, Ç. (2014). Uygulama öğretmenleri, yöneticileri ve pedagojik formasyon öğrencilerinin okullarda öğretmenlik uygulamasında karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4/7, 71-86.
• Öksüz, Y. Çevik, C., Baba, M., Güven, E. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının sınıf yönetimine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30/2, 99-113.
• Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. 17-26, SETA Analiz.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme Yöntemleri (M. Bütün ve S. B. Demir, çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Sarı, M. (2010). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans programının öğretmenlik mesleğine ve programa ilişkin görüşlere etkisi. Eğitim ve Bilim, 35/155, 3-5.
• Sarıtaş, M. (2007). Okul deneyimi I uygulamasının aday öğretmenlere sağladığı yararlar konusundaki görüşlerin değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20/1, 121‐143.
• Taneri, P. O. (2004). A study on novice classroom teachers’ problems with regular and alternative cer-tificates. (Yayımlanmamış yüksek lisans). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Taneri, P. O. (2016). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyon sertifika programının niteliği hakkındaki Ggörüşleri (Çankırı İli Örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 24/3, 997-1014.
• Uçgun, D. (2010). “Özel Öğretim Yöntemleri” dersinin Türkçe öğretmeni yetiştirme sürecine katkısı. TÜBAR, 17, 708-719.
• Yağcı, M. (2016). Pedagojik Formasyon Eğitimi alan öğretmen adaylarının teknopedagojik eğitim yeterliliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24 /3, 1327-1342.
• Yapıcı, M. ve Yapıcı, Ş. (2013). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyona ilişkin metaforları. Turkish Studies, 8/8, 1421-1429.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, İ. ve Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators, 3/1, 73-90.
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin tutumları. Uluslararası İnsan bilimler Dergisi, 8/ 1, 942-973.
• Yılmaz, O. ve Karadağ, B.F. (2016). Türk dili ve edebiyatı öğretmen adaylarının pedagojik formasyon eğitimi programında yer alan “Özel Öğretim Yöntemleri” dersinin niteliğine ilişkin görüşleri. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/3 Winter 2016, p. 2497-2508
• Yüksek Öğretim Kurulu (2014). Pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına ilişkin usul ve esaslar. Ankara.
• Yüksel, S. (2004). Tezsiz yüksek lisans programının öğrencilerin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarına etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17/ 2, 355-379.