The Mediating role of Self-Compassion in the Relationship Between University Students' Fear of Happiness and Expressing Their Emotions

Year 2020, , 820 - 829, 20.03.2020

Halil Ekşi Kadriye İkiz Münevver Başman

https://doi.org/10.24106/kefdergi.702904

Cited By: 5

Abstract

The purpose of this research is to examine the media-ting role of self-compassion in relation to the fear of happiness and the ability of university students to express their feelings. The sample consisted of 296 students who were selected by stratified sampling method among the students attending vari-ous undergraduate programs at Marmara University in the academic year of 2017-2018. "Personal Information Form", "Fear of Happiness Scale", "Self-Compassion Scale" and "Emotional Expression Scale" were used as data collection tools. The research was carried out according to the model of structural equality. In addition, Pearson Product-Moment Correlation Coefficient test was used to examine the relations-hip between variables, and Independent Samples t Test analysis was performed for gender difference. According to the results of the research, there is a negative relationship between fear of happiness and self-compassion; there is a positive relationship between self-compassion and expressing emotions. As fear of happiness decreases, self-compassion increases and it beco-mes easier to express feelings as self-compassion increases. According to the results obtained, self-compassion is an media-tor variable in relation to expressing fear of happiness and express their feelings. Furthermore, in comparison of the research variables by sex, only the variables expressing emo-tions were found to be significantly different in favor of female students.

Keywords

emotional expression, fear of happiness, self-compassion

Üniversite Öğrencilerinin Mutluluk Korkusu ve Duygularını İfade Etme Becerileri Arasındaki İlişkide Öz Duyarlılığın Aracı Rolü

Abstract

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin mutluluk korkusu ve duygularını ifade etme becerileri arasındaki ilişkide öz duyarlılığın aracı rolünü incelemektir. Bu çalışmanın örnek-lemi Marmara Üniversitesi’nde 2017-2018 eğitim-öğretim yılında çeşitli lisans programlarına devam eden ve tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlenen 296 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama araçları olarak, Kişisel Bilgi Formu, Mutluluk Korkusu Ölçeği, Öz-duyarlılık Ölçeği ve Duyguları İfade Etme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma yapısal eşitlik modeline göre gerçekleştirilmiştir. Ayrıca değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemek için Pearson Momentler çarpım korelasyonu, cinsiyet açısından farklılaşma için Bağımsız gruplar t testi analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, mutluluk korkusu ile öz duyarlılık arasında negatif yönlü bir ilişki bulunurken; öz duyarlılık ile duygularını ifade etme arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmaktadır. Mutluluk korkusu azaldıkça öz duyarlılık artmakta ve öz duyarlılık arttıkça da duygularını ifade etme kolaylaşmaktadır. Elde edilen sonuçlara göre öz duyarlılık, mutluluk korkusu ve duygularını ifade etme ilişkisinde aracı bir değişkendir. Ayrıca araştırma değişkenlerinin cinsiyete göre karşılaştırmasında, yalnızca duygularını ifade etme değişkeninin kız öğrenciler lehine manidar bir farklılık gösterdiği bulunmuştur.

Keywords

duyguları ifade etme becerisi, mutluluk korkusu, öz-duyarlılık

References

• Adıgüzel, G. (2012). Üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin empatik eğilim, duyguları ifade etme ve öz anlayış açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. Akarsu, B. (1998). Mutluluk ahlakı. İstanbul: İnkılap. Akın, Ü., Akın, A., & Abacı, R. (2007). Öz-duyarlık Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 1-10. Demirci, İ., Ekşi, H., Kardaş, S. ve Dinçer, D. (2016). Mutluluk Korkusu Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirli-ği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 2057-2072. Diener, E., Seligman, E.P. (2002). Very Happy People. Psychologisal Science, 13(1), 81-84. Gilbert, P., McEwan, K., Catarino, F., Baiao, R. ve Palmeira, L. (2014). Fears of happiness and compassion in relationship with depres-sion, alexthymia, and attachment security in a depressed sample. British Journal of Clinical Psychology, 53, 228-244. Gilbert, P., McEwan, K., Gibbons, L., Chotai, S., Duarte, J., Matos, M. (2012). Fears of compassion and happiness in relation alexthymia, mindfulness and self-criticism. Psycology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 85, 374-390. Goleman, D. (2001). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir? (19.Basım). (Banu Seçkin Yüksel, Çev.). İstanbul: Varlık Yayın-ları Greenberg, L. S. (2015). Duygular ve Duygusal Zeka. S. Balcı- Çelik (Ed.) Duygu Odaklı Terapi (ss. 3-38). Ankara: Nobel. Joshanloo, M. (2013). The influence of fear of happiness beliefs on responses to the satisfaction with life scale. Personalitiy and Indivi-dual Differences, 54, 647-651. https://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2012.11.011 Joshanloo, M. (2018). Fear and frafility of happiness as modiators of the relationship between insecure attachment and subjective well-being. Personalitiy and Individual Difference, 123, 115-118. Joshanloo, M., Park, Y. O., Park, S. H. (2017). Optimism as the moderator of the relationship between of happiness beliefs and expe-rienced happiness. Personalitiy and Individual Difference, 106, 61-63. Joshanloo, M., Weijers, D. (2014). Aversion to happiness across cultures: A review of where and why people are averse to happiness. J Happiness Stud, 15. 717-735. Joshanloo, M., Weijers, D., Jiang, D-Y., Han, G., Bae, J., Pang, J.S., .. ve Natalia, A. (2015). Fragility of Happiness Beliefs Across 15 National Groups. Journal of Happiness Studies, 16 (5), 1185-1210. doi:10.1007/s10902-014-9553-0 Kuyumcu, B. (2011). Üniversite öğrencilerinin duygusal farkındalık, duyguları ifade etme, benlik kurgusu ve Öznel iyi oluş durumları Aarasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslar arası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi 1(2), 104-113. Kuzucu, Y. (2006). Duyguları Fark Etmeye ve İfade Etmeye Yönelik Bir Psikoeğitim Programının Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Farkındalık Düzeylerine, Duyguları İfade Etme Eğilimlerine, Psikolojik ve Öznel İyi Oluşlarına Etkisi. Doktora tezi. Ankara Üniversi-tesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. Ankara. Kuzucu, Y. (2011). Duyguları İfade Etme Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kastamonu Eğitim Dergisi 19(3), 779-792. Neff, K. (2009). The Role of Self-Compassion in Development: A Healthier Way to Relate to Oneself. Human Development, 52, 211-214. Neff, K. D. ve Vonk, R. (2009). Self‐compassion versus global self‐esteem: Two different ways of relating to oneself. Journal of per-sonality 77(1), 23-50. doi: 10.1111/j.1467-6494.2008.00537.x Neff, K.D. (2003). The Development and Validation of a Scale to Measure Self-Compassion. Self and Identity 2(3), 223-250. DOI: 10.1080/15298860309027 Özyeşil, Z. (2011). Üniversite öğrencilerinin öz-anlayış düzeylerinin bilinçli farkındalık kişilik özellikleri ve bazı değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Preacher, K. J. ve Lronardelli, G. (2012). Calculation for the sobel test an interactive calculation tool for mediation tests. Web: http://people.ku.edu/~preacher/sobel/sobel.htm. (Erişim tarihi: 17.12.2012). Salant, P. ve Dillman, D. A. (1994). How To Conduct Your Own Survey. Newyork: John Wiley & Sons. Sarı, T. (2016). Mutluluk korkusu ile öznel ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5, 222-229. Yarnell, L. M., Stafford, R. E., Neff, K. D., Reilly, E. D., Knox, M. C., & Mullarkey, M. (2015). Meta-analysis of gender differences in self-compassion. Self and Identity, 14(5), 499-520. http://dx.doi.org/10.1080/15298868.2015.1029966