Timar system has a very important place in the structure of the provincial organizasiton of the Ottoman State. It was quite a difficult task to collect the income by the center, especially in the provinces, and distribute them as salaries in medieval conditions. This difficulty brought about the necessity for officier to collect agriculture income directly instead of salaries. Thus, the State was able to collect most taxes in the provinces through owners of the dirlik. However, the measures taken against the deteriorations in the timar system revealed the iltizam and manor system over time. In this way, taxes were collected by local administrators such as mültezim, mütesellim and even ayans (notables). The iltizam system was tried to be abolished and muhassillik assemblies (assemblies of tax collection) were established to ensure that taxes were collected by the center, with the Tanzimat Edict (Imperial Edict of Reorganisation). One of these assemblies was the Kure-i Nuhas (Copper) Muhassillik Assembly. The main source of the study is the notebook in which written the decisions taken by this assembly, established in the Kure-i Nuhas District of Kastamonu Sanjak. According to notebooks, the assemblies associated to the Kure-i Nuhas Muhassillik Assembly, the members of the assembly and their appointment methods, the decisions taken by the Assembly in the administrative field will be evaluated and it will be also explained that the assembly worked like a court. Only two muhassillik assemblies were opened within the Sanjak, including Kastamonu and Kure-i Nuhas. The Kure-i Nuhas Muhassillik Assembly, which is evaluated, was able to work for about six months.
Osmanlı Devleti’nin taşra teşkilatının yapılanmasında tımar sistemi oldukça önemli bir yere sahiptir. Ortaçağ şartlarında özellikle taşradaki gelirlerin merkez tarafından toplanması ve maaş olarak dağıtılması oldukça zor bir işti. Bu zorluk, vazife sahiplerinin maaş yerine doğrudan tarım gelirlerini toplaması gerekliliğini beraberinde getirmiştir. Böylece devlet, dirlik sahipleri aracılığıyla taşradaki çoğu vergiyi toplayabilir hale gelmiştir. Ancak zamanla tımar sisteminde meydana gelen bozulmalar karşısında alınan tedbirler, iltizam ve malikâne sistemini ortaya çıkarmıştır. Bu şekilde, vergiler, mültezim ve mütesellim ve hatta ayan gibi yerel idareciler tarafından toplanmıştır. Tanzimat Fermanı ile iltizam sistemi kaldırılmaya çalışılmış ve vergilerin merkez tarafından toplanmasını sağlamak amacıyla muhassıllık meclisleri kurulmuştur. Bu meclislerden biri de Küre-i Nühas Muhassıllık Meclisi olmuştur. Kastamonu Sancağı’na bağlı Küre-i Nühas Kazası’nda kurulan bu meclisin aldığı kararların yazılı olduğu defter çalışmanın ana kaynağını oluşturmaktadır. Deftere göre, Küre-i Nühas Muhassıllık Meclisi’ne bağlı olan meclisler, meclis üyeleri ve atanma şekilleri, meclisin idarî alanda aldığı kararlar değerlendirilerek meclisin bir mahkeme gibi de çalıştığı anlatılacaktır. Sancak dâhilinde Kastamonu ve Küre-i Nühas’ta olmak üzere sadece iki muhassıllık meclisi açılmıştır. Değerlendirilen Küre-i Nühas Muhassıllık Meclisi ise yaklaşık altı ay kadar çalışabilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Taşra Teşkilatı |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Mayıs 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 6 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 18 Sayı: 36 |