Abstract
The question of whether or not there is progress in philosophy is often
discussed based on a comparison of philosophy with science. Such that the
progress in science is considered obvious, while if philosophy does make any
progress, such progress is thought to be possible only through its similarity
to that of science. Science in this context usually refers to theoretical
physics. In this article, I do not discuss whether science makes progress.
Neither do I question whether it is necessary to evaluate philosophy and
science by the same criterion. However, I want to argue that there is a double
standard in the application of the supposed common criterion. What I tried to
show is that if the criterion offered in the literature is applied consistently
to both fields, the only way to say that one does not make progress is to
accept that the other also fails to make progress. I also argue that this wide
spread double standard is caused by differences in the structure of science and
philosophy education.
References
- Chalmers, D. (2015). Why Isn’t There More Progress in Philosophy? Philosophy, 90 (1), 3-31.
- Dietrich, E. (2011). There is No Progress in Philosophy. Essays in Philosophy, 12, 329-344.
- Hawking, S. & Mlodinow, L. (2010). The Grand Design. London: Bantam Press.
- Kuhn, T. S. (1996). The Structure of Scientific Revolutions (3. Ed.). Chicago, Londra: The University of Chicago Press.
- Russell, B. (1964). The Problems of Philosophy. New York: Oxford University Press.
- Ryle, G. (1953). Ordinary Language. The Philosophical Review, 62, 167-186.
- Sterba, J. P. (2005). The Triumph of Practice over Theory in Ethics. New York: Oxford University Press.
Abstract
Felsefenin ilerleyip ilerlemediği sorusu
sıklıkla felsefe ve bilim arasında bir karşılaştırmaya dayanarak ele alınır.
Öyle ki bilimin ilerlediği apaçık kabul edilir ve felsefenin de eğer
ilerliyorsa bunun ancak bilime benzerliği sayesinde olanaklı olduğu düşünülür.
Bilim ile kast edilen de genellikle kuramsal fiziktir. Bu yazıda bilimin
ilerleyip ilerlemediği sorusunu ele almadım. Felsefenin ve bilimin aynı
ölçütlere göre değerlendirilmesinin gerekliliğini de sorgulamadım. Ancak söz
konusu karşılaştırmada yaygın olarak bir çifte standart uygulandığını belirtmek
istiyorum. Göstermeye çalıştığım literatürde önerilen ölçütlerin her iki alana
da tutarlı biçimde uygulanması durumunda birinin ilerlemediğini söylemenin tek
yolunun diğerinin de ilerlemediğini söylemek olduğu. Ölçütün kullanılmasındaki
bu yaygın çifte standardın temelde bilim ve felsefe eğitiminin yapısından kaynaklandığını
öne sürüyorum.
References
- Chalmers, D. (2015). Why Isn’t There More Progress in Philosophy? Philosophy, 90 (1), 3-31.
- Dietrich, E. (2011). There is No Progress in Philosophy. Essays in Philosophy, 12, 329-344.
- Hawking, S. & Mlodinow, L. (2010). The Grand Design. London: Bantam Press.
- Kuhn, T. S. (1996). The Structure of Scientific Revolutions (3. Ed.). Chicago, Londra: The University of Chicago Press.
- Russell, B. (1964). The Problems of Philosophy. New York: Oxford University Press.
- Ryle, G. (1953). Ordinary Language. The Philosophical Review, 62, 167-186.
- Sterba, J. P. (2005). The Triumph of Practice over Theory in Ethics. New York: Oxford University Press.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | October 31, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Issue: 2 |