Bu çalışma Linda Zagzebski’nin ahlaki iyilik timsallerine dayandırdığı ve deontolojik, sonuççu ve erdem etiğine alternatif yeni bir etik teori olarak sunduğu “ahlak timsali kuramı”nı mercek altına almaktadır. Zagzebski’nin bu kuramın yeni bir teori olarak sunulması için gerekli görülen tüm kavramsal ve teorik arka planı sunmaya çalıştığı görülür. Etik kavrayışımız açısından makul bir teklif olma iddiasını taşıyan bu kuram, Zagzebski tarafından “teorinin teorisi” ve Putnam ve Kripke’den aldığı “doğrudan referans teorisi” ile desteklenerek sunulmaktadır. Onun kuramı, belirli erdemleri birer karakter özelliği olarak sunmaktan ziyade, doğrudan “paradigmatik olarak iyi” kabul edilen belirli ahlak timsallerinin kendilerine referansla temellendirilen yeni bir ahlaki bakışı ifade etmektedir. Zazgsebski’nin kuramı, bir ahlak teorisi için açıklanması elzem görünen “erdem”, “doğru eylem”, “ödev”, “iyi bir amaç” vb. kavramların birer açıklamasını sunmaz. Onun yerine ahlaki olarak açıklanmasına ihtiyaç duyulan tüm kavram ve eylem türlerini ahlak timsallerinin doğrudan kendilerine atfederek gerekçelendirme yoluna giden alışılmışın dışında bir girişimi ifade etmektedir. Bu makalede, Zagzebski’nin tüm çabasına rağmen söz konusu kuramın yeni bir teori olmadığı iddia edilmekte, ahlak timsallerini iyi bir ahlak örneği yapan temelin güvenilirliği sorgulanmakta ve bu kuramın tamamlayıcı bir parça olarak erdem etiğine entegre edilmesi durumunda anlamlı ve faydalı olabileceği savunulmaktadır.
This study examines Linda Zagzebski’s “moral exemplar theory”, which is based on exemplars of moral goodness and presented as a new ethical theory alternative to deontological, consequentialist and virtue ethics. Zagzebski attempts to provide all the conceptual and theoretical background for presentation of this theory as a new theory. This theory, which purports to be a plausible proposal for our ethical understanding, is presented by Zagzebski supported by a “theory of the theory” and a “theory of direct reference” from Putnam and Kripke. Rather than presenting particular virtues as character traits, his theory expresses a new view of morality grounded in direct reference to particular moral exemplars themselves, which are considered “paradigmatically good”. Zazgsebski’s theory does not offer an explanation of concepts such as “virtue”, “right action”, “duty”, “a good end”, etc., which seem essential for a moral theory. Instead, it represents an unorthodox attempt to justify all the concepts and types of actions that need to be explained morally by attributing them directly to the moral exemplars themselves. This article argues that, despite Zagzebski’s attempts, it is not a new theory, questioning the reliability of the basis that makes moral exemplars as examples of moral goodness, and concluding that this theory can be meaningful and useful if it is integrated into virtue ethics as a complementary part.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | 20th Century Philosophy, Continental Philosophy |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | October 25, 2024 |
Submission Date | April 30, 2024 |
Acceptance Date | October 23, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 2 |