PAROTİS BEZİ KİTLELERİNİN BENİGN MALİGN AYRIMINDA ULTRASONOGRAFİ VE BİLGİSAYARLI TOMOGRAFİNİN ROLÜ

Year 2019, Volume: 20 Issue: 3, 104 - 108, 22.07.2019

Lale Damgacı

https://doi.org/10.18229/kocatepetip.461814

Abstract

Amaç: Parotis bezi kitlelerinde ultrasonografi (US) ve
bilgisayarlı tomografi (BT) bulgularının benign-malign ayrımındaki rolünü
araştırmak.

 

Materyal Metod: Fizik muayene ile parotis bezinde kitle saptanan
45 hastaya US ve BT incelemesi yapıldı. US’de kitlelerin yeri (yüzeyel
lob-derin lob), boyutu, konturu (iyi
sınırlı (düzgün-lobüle), irregüler), ekojenitesi (anekoik, hipoekoik, izoekoik veya
hiperekoik), eko yapısı (homojen veya heterojen) değerlendirildi. BT’de boyut,
kontur (iyi sınırlı (düzgün-lobüle), irregüler), kontrast tutulumu (homojen,
heterojen) değerlendirildi. Otuzdokuz olgu opere oldu ve histopatolojik tanı
aldı. Altı olguya ince iğne biyopsisi sonrası histopatolojik tanı kondu.

 

Bulgular: Kırk beş kitlenin 39’u (86,7%) benign, 6’sı (13,3) maligndi.
Benign olan 39 kitlenin 28’i pleomorfik adenom, 5’i Warthin tümörü, 1’i
kapiller hemanjiom, 1’i, dermoid kist, 1’i lipom, 2’si tüberküloz lenf adenit,
1’i granülomatöz lenf adenit tanısı aldı. Malign olan 6 olgunun 1’i adenoid kistik
kanser, 2’si lenfoma, 1’i malign melanom, 1’i kondrosarkom, 1’i mukoepidermoid
karsinom tanısı aldı. Benign lezyonların tümünde US’de ve BT’de düzgün veya
lobüle kontur saptanmış olup lezyonlar iyi sınırlıydı. Lenfoma saptanan 2
olguda iyi sınırlı ve lobüle konturluydu. Malign olan 4 lezyonda US ve BT’de
irregüler kontur izlendi. US’de pleomorfik adenomların %79’unda, Warthin
tümörlerinin %40’ında, lenfomalı 2 olguda homojen eko yapısı saptandı.
Pleomorfik adenomların %21’inde ve tüm malign kitlelerde heterojen eko
saptandı. BT’de pleomorfik adenomların %92,9’unda, Warthin tümörlü olguların
%40’ında, lenfomalı iki olguda homojen kontrastlanma saptanırken, Pleomorfik adenomların
%7,1’inde, malign olan 4 olguda heterojen kontrastlanma izlendi. Warthin
tümörlü 3 olguda kistik komponent izlendi.

 

Sonuç: US ve BT parotis kitlelerinde benign-malign ayrımında ve lezyonların
ayırıcı tanısında kullanılabilir. İrregüler kontur ve çevre dokulara invazyon maligniteyi
düşündürmelidir. BT ile lezyonların yerleşim ve uzanımları US’ye göre daha iyi
değerlendirilmektedir. 

Keywords

parotis bez, kitle, ultrasonografi, bilgisayarlı tomografi

References

• 1. Nagler RM, Laufer D. Tumors of the major and minor salivary glands: review of 25 years of experience. Anticancer Res. 1997;17:701–707
• 2. Pinkston JA, Cole P. Incidence rates of salivary gland tumors: results from a population-based study. Otolaryngol Head Neck Surg. 1999;120(6):834-40.
• 3. Eracleous E, Kallis S, Tziakouri C, Blease S, Gourtsoyiannis N. Sonography, CT, CT sialography, MRI and MRI sialography in investigation of the facial nerve and the differentiation between deep and superficial parotid lesions. Neuroradiology. 1997;39(7):506-11.
• 4. Murray ME, Buckenham TM, Joseph AE. The role of ultrasound in screening patients referred for sialography: a possible protocol. Clin Otolaryngol 1996;21:21–3.
• 5. Goto TK, Yoshiura K, Nakayama E, et al. The combined use of US and MR imaging for the diagnosis of masses in the parotid region. Acta Radiol 2001;42:88–95.
• 6. Jin GQ, Su DK, Xie D, Zhao W, Liu LD, Zhu XN. Distinguishing benign from malignant parotid gland tumours: low-dose multi-phasic CT protocol with 5-minute delay. Eur Radiol. 2011;21(8):1692-8.
• 7. Rudack C, Jörg S, Kloska S, Stoll W, Thiede O. Neither MRI, CT nor US is superior to diagnose tumors in the salivary glands--an extended case study. Head Face Med. 2007;3:19.
• 8. Liu Y, Li J, Tan YR, Xiong P, Zhong LP. Accuracy of diagnosis of salivary gland tumors with the use of ultrasonography, computed tomography, and magnetic resonance imaging: a meta-analysis. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol. 2015;119(2):238-245.e2.
• 9. Gritzmann N, Rettenbacher T, Hollerweger A, Macheiner P, Hubner E. Sonography of the salivary glands. Eur Radiol. 2003;13:964–75.
• 10. Yousem DM, Kraut MA, Chalian AA. Major salivary gland imaging, Radiology. 2000;216:19–29.
• 11. Thoeny HC. Imaging of salivary gland tumours. Cancer Imaging. 2007;7:52-62.
• 12. Candiani FMartinoli C Salivary glands. In: Solbiati L, Rizzatto G, eds. Ultrasound of Superficial Structures. Edinburgh, Scotland: Churchill Livingstone; 1995:125-139.
• 13. Wu S, Liu G, Chen R, Guan Y. Role of ultrasound in the assessment of benignity and malignancy of parotid masses. Dentomaxillofac Radiol. 2012;41(2):131-5.
• 14. Białek EJ, Jakubowski W, Karpińska G. Role of ultrasonography in diagnosis and differentiation of pleomorphic adenomas: work in progress. Arch Otolaryngol Head Neck Surg. 2003;129(9):929-33.
• 15. Kim J, Kim EK, Park CS, Choi YS, Kim YH, Choi EC. Characteristic sonographic findings of Warthin's tumor in the parotid gland. J Clin Ultrasound 2004;32:78–81.
• 16. Howlett DC. High resolution ultrasound assessment of the parotid gland. Br J Radiol 2003;76:271–277.
• 17. Yonetsu K, Ohki M, Kumazawa S, Eida S, Sumi M, Nakamura T. Parotid tumors: differentiation of benign and malignant tumors with quantitative sonographic analyses. Ultrasound Med Biol 2004;30:567–574.
• 18. P. Corr, P. Cheng, C. Metreweli The role of ultrasound and computed tomography in the evaluation of parotid masses Australas Radiol, (1993); 37 :195-197
• 19. K.M. Hasebroock, N.J. SerkovaToxicity of MRI and CT contrast agents Expert Opin Drug Metab Toxicol, (2009); 5: 403-416
• 20. Kakimoto N, Gamoh S, Tamaki J, Kishino M, Murakami S, Furukawa S. CT and MR images of pleomorphic adenoma in major and minor salivary glands. European Journal of Radiology. 2009; 69: 464-472.