Role Of Colloquial in Second Language Teaching: What Do Instructors Think?

Year 2023, Issue: 12, 951 - 970, 26.09.2023

Bilal Ferhat Karadağ , Merve Akyurt

https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1341757

Abstract

Speaking skill is one of the most practical ways for individuals to express themselves in a second language. This skill, often realized through the use of standard language, also holds importance in terms of communication when elements of colloquial are employed when necessary. This is because target language users predominantly communicate with each other through colloquial. Therefore, at times, the teaching of colloquial may be relevant for second language learners as well. In line with this, the aim of the study is to examine the importance of colloquial in teaching Turkish as a second language and determine instructors' perspectives on its contribution to language skills development and communicative success. The study was conducted using a qualitative research method, specifically a phenomenological design. The participants consisted of instructors working at TÖMER (Turkish Language Teaching Center) in various cities of Turkey. Data were collected through interviews utilizing a semi-structured interview form. The analysis of the obtained data was conducted through content analysis. At the end of the research, it was found that a significant majority of the participants emphasized the importance of focusing on colloquial for students to be able to communicate in real-life situations, while some participants stated that it was unnecessary. Based on the findings, it is suggested that the teaching of colloquial should be applied in Turkish language instruction for second language learners when appropriate, and that utilizing real-life experiences is important in doing so. Furthermore, it is recommended to provide learners with an understanding of the similarities and differences between standard language and colloquial.

Keywords

Colloquial, speaking skill, teaching second language, teaching Turkish.

İkinci Dil Öğretiminde Konuşma Dilinin Yeri: Öğreticiler Ne Düşünüyor?

Abstract

Konuşma becerisi bireylerin kendisini ikinci dilde ifade edebilmesinin en pratik yollarından biridir. Genellikle ölçünlü dilin kullanılmasıyla gerçekleşen bu beceride yeri geldiğinde konuşma dilinin unsurlarını kullanmak da iletişim açısından önem arz etmektedir. Çünkü hedef dil kullanıcıları kendi aralarında çoğunlukla konuşma dili aracılığıyla anlaşmaktadır. Bundan dolayı bazı zamanlarda ikinci dil öğrenicilerine de konuşma dilinin öğretimi söz konusu olabilmektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı, Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde konuşma dilinin önemini inceleyerek, dil becerileri gelişimine ve iletişim başarısına olan katkısına ilişkin öğretici görüşlerini tespit etmektir. Çalışma nitel araştırma yöntemi çerçevesinde olgubilim deseniyle gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın katılımcılarını Türkiye’nin çeşitli illerinde TÖMER’de görev yapan öğreticiler oluşturmuştur. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formundan faydalanarak görüşme yoluyla toplanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi içerik analiziyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın sonunda katılımcıların büyük bir bölümü öğrenicilerin gerçek hayatta iletişim kurabilmeleri için konuşma diline odaklanmanın önemini vurgularken bazı katılımcıların ise buna gerek olmadığını belirttikleri tespit edilmiştir. Bulgulardan hareketle Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde konuşma dili öğretimine yeri geldiğinde başvurulması gerektiği, bunu yaparken gerçek yaşam deneyimlerinden yararlanılmasının önemli olduğu ve öğrenicilere ölçünlü dil ile konuşma dili arasındaki benzerlik ve farklılıkların kavratılmasının gerektiği gibi öneriler sunulmuştur.

Keywords

Konuşma dili, konuşma becerisi, ikinci dil öğretimi, Türkçe öğretimi.

References

• Aguilera, L. C. (2013). Rethinking English Teaching as a Foreign Language: Introducing Slang, Colloquialisms and Geographical Varieties. PublicacionesDidácticas (E-Journal), 34-36.
• Aydın, Y. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Argonun Yeri Üzerine Bir Tartışma. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 308-326.
• Barzegar, H., (2010). English-into-Persian Translation of Colloquial Expressions in Subtitled Films. Translation Journal, 14(4). https://translationjournal.net/journal/54subtitling.htm, [Erişim Tarihi: 04.07.2023].
• Boylu, E., & Kardaş, D. (2020). The Views of Teachers and Students on Slang in Teaching Turkish as a Foreign Language. Journal of Language and Linguistic Studies, 16(1), 73-88.
• Bradford, P. B. (2010). The Acquisition of Colloquial Speech and Slang in Second Language Learners of English in El Paso, Texas. Open Access Theses & Dissertations, 24-43.
• Brown, G., & Yule, G. (1983). Teaching the Spoken Language. Cambridge University Press.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2022). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Charkova, K. D. (2007). A Language Without Borders: English Slang and Bulgarian Learners of English. Language Learning, 57, 369-416.
• Dinçay, T. (2012) Why not Teach Slang in the Classroom. Dil Dergisi, 155, 24-34.
• Engkent, P. (1986). Real People Don't Talk Like Book: Teaching Colloquial English. TESL Canada Journal, 3, 225–234.
• Epoge, N. K. (2012). Slang and Colloquialism in Cameroon English Verbal Discourse. International Journal of Linguistics, 4(1), 130-145.
• Fattah, B. O. &, Salih, S. M. (2022). Colloquialism and the Community of Practice. Koya University Journal of Humanities and Social Sciences (KUJHSS), 5(1), 77-84.
• Fein, D. A. (2015). Promoting Vulgarity by Teaching Slang in the Classroom. Rocky Mountain Review, 65, 1. Hasanah, D. (2020). The Use of Colloquial Words in Improving Students’ Speaking Through Teacher’s Daily Assessment. In Twelfth Conference on Applied Linguistics (CONAPLIN 2019), pp. 29-33.
• Kamalı Arslantaş, T., & Tokel, S. T. (2018). Anxiety, Motivation, and Self-confidence in Speaking English During Task Based Activities in Second Life. Kastamonu Education Journal, 26(2), 287-296.
• Karimi, L. (2021). Effect of Using Colloquial Versus Standard English to Teach EFL Listening Comprehension. International Journal of Listening, 35, 100-109.
• Lindsay, C., & Knight, P. (2006). Learning and Teaching English: A Course for Teachers. New York: Oxford University Press.
• Mattiello, E. (2005). The Pervasiveness of Slang in Standard and Non-standard English. https://www.ledonline.it/mpw/allegati/mpw0506Mattiello.pdf, [Erişim Tarihi: 05.07.2023]
• Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publication.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir (Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Richards J., & Schmidt R. (2002). Longman Dictionary of Language Teaching and Applied Linguistics. Pearson Education Limited.
• Rombaldi, C. R. M., & ve Mozzillo, I. (2021). Intercommunication of Colloquial and/or Non-standard Portuguese and Standard French in a French as a Foreign Language Class. Alfa: Revista de Lingüística, 65, 1-18.
• Tüm, G. (2010). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Drama Tekniğinin Rolü. Turkish Studies, 5(3), 1898-1920.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
• Uçak, S., & Gökçü, E. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Konuşma Becerisini Geliştirme Stratejileri (Erbil Örneği). Journal of Turkish Language and Literature, 1(2), 221-228.
• Webster, M. (2006). Webster’s New Explorer Encyclopedic Dictionary. Federal Street Press.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2021). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yule, G. (1996). The Study of Language (2nd ed.). Cambridge University Press.
• Zhang, B. (2013). An analysis of Spoken Language and Written Language and How They Affect English Language Learning and Teaching. Journal of Language Teaching and Research, 4(4), 834-838