Göç hareketlerinin 2000’li yıllardan bu yana kitleselleşmesi, göç alan tüm toplumlar için göçmene karşı duyulan öfke hissinin artmasına neden olmuştur. Bu çalışmanın amacı, göçmene karşı duyulan öfkeyi İran sinemasından Baran (Majid Majidi, 2001), Türk sinemasından Daha (Onur Saylak, 2017) ve Yunan sinemasından Amerika Square (Yannis Sakaridis, 2016) adlı filmler aracılığı ile incelemek ve siyasal yapıdaki söylemin bireyler üzerinden göçmene nasıl yansıtıldığını araştırmaktır. Öfke Çağı terimi kullanılırken Pankaj Mishra’nın Age of Anger – A History of the Present adlı kitabında vurguladığı; kapitalizmin yarattığı düzensizlik ve şiddetin öfkenin kaynağı olduğu varsayımı kabul edilmiş, seçilen filmlerin alt metinlerinde de bu ekonomik düzensizlik gerçeği aranmıştır. Araştırma için göç ile ilgili istatistikler, ilgili ülkelere ait dönemsel göç ve siyasi haberler taranmıştır. Göç olgusu beraberinde getirdiği öfke duygusu ile birlikte artarak devam etmektedir. Baran, Daha ve Amerika Square’deki özneler, ait oldukları, kültürel, ekonomik ve siyasal ortamının bakış açısı ile göçmeni bir öfke nesnesi olarak kullanmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Radio-Television |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 14, 2021 |
Submission Date | September 5, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 3 Issue: 2 |
Journal of Critical Communication © 2018 by Nuri Paşa Özer is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International