Abstract
Türkiye'de İngilizce odaklı çalışmalara artan bir ilgi olmasına rağmen, Almanca önemini korumaktadır. 20. yüzyıldan itibaren Türkiye'de ilk olarak Fransız dili ile değişim izlenmiş, daha sonra Almanca üzerine girişimlerde bulunulmuştur. 1900’lü yılların sonunda ise İngilizce dilinin hem resmi hem de gayri resmi eğitimde bir üstünlüğe sahip olması Fransızcaya olan ilgiyi İngilizceye ve Almancaya bırakmıştır. Türkiye’de 21. yüzyılda ilginin İngilizceye yönelik olduğu açıktır. Almanca ise örgün ve yaygın eğitimde ikincil bir yabancı dil olarak yerini korumaktadır. Bu çalışmada Web of Knowledge verilerine dayalı bir bibliyometrik analiz yapılmıştır. Analiz kapsamında Almanca Dili kilit kelimesi araması ile Türkiye menşeili 165 makaleye erişim sağlanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, son yıllarda yayın sayısı artmıştır. Ayrıca, Dil ve Dilbilim ile Eğitim ve Eğitim Araştırmaları alanlarının diğer araştırma alanlarına göre daha fazla atıf aldığı tespit edilmiştir. Atıf sayısı özellikle son on yılda artan bir eğilim göstermiştir ki bu da ilgili araştırma literatüründe Türkiye’de Alman dili alanına dair artan .bir ilginin olduğunu ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler: Almanca, Bibliyometric analiz, Yabancı dil olarak Almanca