Investigation of Heavy Metal Levels in Tap Water and Bottled Waters Sold in Düzce

Year 2017, Volume: 9 Issue: 1, 24 - 29, 23.03.2017

Muammer Yılmaz , Filiz Bolu , Atilla Senih Mayda , Bayram Poyraz

https://doi.org/10.18521/ktd.291267

Cited By: 4

Abstract

Objective: The aim of the study is to compare bottled spring water with Düzce tap water in terms of heavy metals content.

Methods: To analyze the tap water samples were taken from 14 different determined locations at the same date. Commercial natural spring water samples were in 500 ml plastic bottles sold 10 examples from different brands. Heavy metal concentrations in water samples were measured by Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometer (ICP-MS). Results were evaluated based on the specified criteria of the US Environmental Protection Agency (EPA), the World Health Organization (WHO) and the Ministry of Health of Turkey.

Results: Heavy metal levels in tap water and commercial water samples were lower than limits set by EPA, WHO and the Ministry of Health of Turkey. Average heavy metal content of the commercial water was found to be statistically significantly lower than average tap water heavy metal level, including boron (B), aluminum (Al), chromium (Cr), manganese (Mn), iron (Fe), nickel (Ni), arsenic (As) strontium (Sr), molybdenum (Mo), cadmium (Cd), mercury (Hg) and lead (Pb).

Conclusion: In terms of heavy metal levels it that is safe to drink tap water and commercial bottled waters.

Keywords

Commercial Water, Tap Water, Heavy Metal Levels

Düzce’de Satılan Şişe Suları İle Musluk Sularının Ağır Metal Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada şişelenmiş kaynak suları ile Düzce şebeke suyunun ağır metal içeriği açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Musluk suyunu analiz etmek için belirlenen 14 ayrı noktadan aynı tarihte numune alınmıştır. Ticari doğal kaynak suyu numuneleri 500 ml pet şişelerde satışa sunulan 10 farklı markadan alınan örneklerdir. Su örneklerindeki ağır metal değerleri; Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometer (ICP-MS) cihazı ile ölçülmüştür. Sonuçlar ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA), Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) ve T.C. Sağlık Bakanlığı tarafından önerilen kriterlere göre değerlendirilmiştir.

Bulgular: Alınan musluk suyu ve ticari su numunelerinde ağır metal düzeyleri DSÖ, EPA ve T.C. Sağlık Bakanlığı’nın önerdiği limit değerlerden düşük bulunmuştur. Ticari su ağır metal düzeyi ortalaması ile musluk suyu örneklerinin ağır metal düzeyi ortalaması karşılaştırıldığında bor (B), alüminyum (Al), krom (Cr), mangan (Mn), demir (Fe), nikel (Ni), arsenik (As), stronsiyum (Sr), molibden (Mo), kadmiyum (Cd), civa (Hg) ve kurşun (Pb) düzeyleri ticari su numunelerinde musluk sularına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur.

Sonuç: Ağır metal düzeyleri açısından musluk suyu ve ticari şişe sularının içilmesinde bir sakınca bulunmadığı görülmektedir.

Keywords

Ticari Su, Musluk Suyu, Ağır Metal Düzey

References

• 1. Güler Ç, Çobanoğlu Z. Su Kirliliği. 1. Baskı, Ankara: Sağlık Bakanlığı Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi– 12, 1994.
• 2. Tekbaş ÖF, Oğur R. Evsel Su Arıtma Cihazlarına Dikkat. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2009;8(2):i-ii.
• 3. Güler Ç, Vaizoğlu SA. Ekosistemler ve Sağlık. Eds.: Güler Ç, Akın L. İn: Halk sağlığı Temel Bilgiler 2. Cilt. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2012: 574-87.
• 4. Ambalajlı içme suyu sektörü 2012, Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı
• 5. Ayabakan S, Çelik A, Erdoğan E, et al. Damacana su pazar analizi ve dağıtım ağı tasarımı. Endüstri Mühendisliği Dergisi. 2007;18(3):2-12.
• 6. Pehlivan R. Şişe Sularının Kalitesi ve Tüketicinin Korunması. www.gidahareketi.org/su/sise_sularinin_kalitesi.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 7. Dönderici ZS, Dönderici A, Başarı F. Kaynak sularının fiziksel ve kimyasal Kaliteleri üzerine bir araştırma. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2010; 67(4): 167–72.
• 8. Begun A, Ramaiah M, Harikrishna S, Khan I, Veena K. Analysis of Heavy Metals Concentration in Soiland Litchens fromVarious Localities of Hosur Road, Bangalore, India. E-J Chem. 2009;6(1):13-22.
• 9. Sönmez AY, Hisar O, Karataş M, Arslan G, Aras MS. Sular Bilgisi. Nobel Bilim ve Araştırma Merkezi. Ankara: Nobel Basımevi, 2008:64-201.
• 10. Gündüz T. Çevre Sorunları. Ankara: Bilge Yayıncılık, 1994:130-3.
• 11. National Primary Drinking Water Regulations. EPA 2009. http://water.epa.gov/drink/contaminants/upload/mcl-2.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 12. WHO. Guidelines for drinking-water quality: incorporating first addendum Vol. 1, Recommendations. – 3rd ed. Electronic version for the Web, 2006. Available from http://www.who.int/water_sanitation_health/dwq/gdwq0506.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 13. T.C. Sağlık Bakanlığı İnsani tüketim amaçlı sular hakkında yönetmelikte değişiklik yapılmasına dair yönetmelik.7.3.2013 tarihli Resmi Gazete. Sayı 28580.
• 14. U.S. Environmental Protection Agency (EPA) 2012. Edition of the Drinking Water Standards and Health Advisories EPA 822-S-12-001, Office of Water. Washington, DC.
• 15. Güler Ç. Su Kalitesi. 1. Baskı, Ankara: Sağlık Bakanlığı Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi–43, 1997:55-84.
• 16. Ling EJ, Benham B, Forrester S. Virginia Household Water Quality Program: Heavy Metals in Household Water. Available from http://pubs.ext.vt.edu/442/442-657/442-657.html publication 442-664 (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 17. Saleh MA, Ewane E, Jones J, Wilson BL. Chemical Evaluation of Commercial Bottled Drinking Water from Egypt. J Food Compos Anal. 2001;14:127-152 Available online at http://www.idealibrary.com on doi.10.006/jfca.2000.0858 (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 18. Düzce Belediyesi 2007 Mali Yılı İdare Faaliyet Raporu. Erişim http://www.duzce.bel.tr/upload/tr/dosya/dokumanyonetimi/7/08072010143203-1.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 19. Sulardaki Al konsantrasyonlarının sınırlandırılması. http://www.e-kutuphane.imo.org.tr/pdf/898.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 20. Akman Ö, Atasever S, Güçlü E, Gümüş G, Çandar T. Alüminyum ve İnsan. tip.baskent.edu.tr/egitim/mezuniyetoncesi/calismagrp/.../13.P1.pdf (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 21. Poyraz B, Taşpınar F. Analysis, Assesment and Principal Component Analysis of Heavy Metals in Drinking Waters of Industrialized Region of Turkey. Int. J. Environ. Res. 2014; 8(4):1261-1270.
• 22. Yılmaz M, Kara İH, Poyraz B, Mayda AS. Konuralp Beldesinde İçme Sularının Elementer Analizi ve İçerdiği Ağır Metaller: Şebeke Suyu, Doğal Kaynak Suyu ve Zemzem Suyunun Karşılaştırılması. Konuralp Tıp Dergisi 2014;6(3):54-8.
• 23. WHO. Health Criteria And Other İnformation In: Guidelines For Drinking – Water Quality, Vol.:2, Geneva (1996). Available from http://www.who.int/water_sanitation_health/dwq/2edvol2p2b.pdf?ua=1
• 24. Karamanis D, Stamoulis K, Ioannides KG. Natural radionuclides and heavy metals in bottled water in Greece. Desalination 213.2007; 90–97.
• 25. Exposure to lead: a major publıc health concern. Public Health and Environment World Health Organization 2010 Available from http://www.who.int/ipcs/features/lead..pdf?ua=1 (Erişim Tarihi: 07.12.2014).
• 26. Agency for Toxic Substances and Disease Registry. Case Studies in Environmental Medicine (CSEM): Lead Toxicity Cover Page. Available from www.atsdr.cdc.gov/csem/lead/pbcover_page2.html
• 27. Yapıcı G, Can G, Şahin Ü. Çocuklarda Asemptomatik Kurşun Zehirlenmesi. Cerrahpaşa Tıp Derg 2002;33(3): 197-204.
• 28. Air Quality Guidelines - Second Edition chapter 6.12. Available from http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0016/123082/AQG2ndEd_6_12vanadium.PDF (Erişim Tarihi: 07.12.2014).